Ο Δημήτρης Κοντός γράφει για τη νίκη της Πετρολίνα ΑΕΚ επί του Απόλλωνα που κρίθηκε στη διαφορά ποιότητας
ΑΕΚ και Απόλλωνας δεν προσέφεραν πλούσιο θέαμα σε όλους όσοι παρακολούθησαν τη μονομαχία τους, ωστόσο, η κλάση ορισμένων παικτών ήταν ο παράγοντας που έκρινε τον νικητή διότι στα …σημεία είδαμε σε αρκετά κομμάτια του ματς ισορροπία. Επί της ουσίας, ο Μπίγκς ήταν ο άνθρωπος που έδωσε τη δυνατότητα στην ΑΕΚ να πάρει ένα μαξιλαράκι ασφαλείας και ο Άντερσον ο καταλυτικός παράγοντας για να έρθει η νίκη. Αυτός ήταν που πήρε τη μπάλα και την ομάδα πάνω του στο τέλος και δεν επέτρεψε στον Απόλλωνα να διεκδικήσει κάτι περισσότερο. Πέραν των δύο που προαναφέραμε σημαντικός στην εξέλιξη του ματς ήταν και ο Κούνας που έμεινε στο παρκέ για 24.39 λεπτά και είχε οκτώ πόντους, τέσσερα ριμπάουντ και ισάριθμες ασίστ.
Στον αντίποδα ο Παντούρης το πάλεψε αλλά πέραν του Νέιλορ κανείς δεν κατάφερε να ακολουθήσει με συνέπεια καθώς ο Ηλιάδης έμεινε μακριά από τα στάνταρ της απόδοσης του σπαταλώντας πολλές φάσεις που θα μπορούσε να είχε τελειώσει καλύτερα με βάση και τις δυνατότητες του. Σε κάθε περίπτωση η ΑΕΚ νίκησε δίκαια και επιβεβαίωσε την ανοδική πορεία που βρίσκεται. Χωρίς να …θαμπώνει παίρνει τα αποτελέσματα και διαχειρίζεται καλά τα δύο ματς την εβδομάδα που καλείται να δώσει. Αυτό είναι το πρώτο παράσημο για το συγκρότημα του Δημήτρη Κακούρη που πραγματοποιεί σταθερά βήματα προόδου.
Τέλος, θα ήθελα να καυτηριάσουμε ξανά την εικόνα των άδειων γυμναστηρίων. Βλέποντας το Χολαργός – Προμηθέας και το Ήφαιστος – ΠΑΟΚ για παράδειγμα χαίρεσαι με τα κατάμεστα κλειστά και βλέποντας το ΑΕΚ – Απόλλων σε πιάνει η ψυχή σου με τα άδεια καθίσματα. Κάντε κάτι. Σκύψτε πάνω από το πρόβλημα και λύστε το. Είναι αμαρτία από τον Θεό για την προσπάθεια των ομάδων.
ΥΓ: Το αιώνιο ντέρμπι στην Ελλάδα χρησιμεύει περισσότερο για ψυχολογία παρά για ουσία. Αμφότεροι οι αιώνιοι ψάχνουν γιατρικό για τις πληγές τους.