Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωήν ένας μεγάλος θρύλος της Κυπριακής Καλαθόσφαιρας, ο παντοτινός αρχηγός της ΑΕΛ, Γιώργος Θυρώτος.
O πιο πετυχημένος παίκτης στην ιστορία της Λεμεσιανής ομάδας, ο Γιώργος Θυρώτος είναι μία λαμπρή μορφή στην ένδοξη ιστορία της ΑΕΛ, αλλά και του κυπριακού μπάσκετ.
Ο Γιώργος Θυρώτος γεννήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με την ομάδα της ΑΕΛ, το 1967. Σε ηλικία 13 ετών εντάχθηκε στο δυναμικό της υπό τις οδηγίες του μέντορά του, Μιχαλάκη Νικολαΐδη. Ο Νικολαΐδης ήταν αυτός που τον βοήθησε να εξελιχθεί σε παίκτη πρώτης κλάσης και ηγέτη της μεγάλης ΑΕΛ της περιόδου 1972-1988.
Ο Θυρώτος ήταν ένας ευφυέστατος point guard, με ταλέντο, ηγετική προσωπικότητα και φλόγα που σπανίζουν. Αριστοτέχνης στις ασίστ, σουτέρ, έξυπνος αμυντικός, ο Γιώργος Θυρώτος είχε όλα τα στοιχεία του απόλυτου γκαρντ και με τη σπάνια προσωπικότητά του, έγινε γρήγορα ένα υπόδειγμα αρχηγού.
Σε όλα τα χρόνια της καριέρας του στην ΑΕΛ ως παίκτης, προπονητής ή και τα δύο μαζί (όπως έκανε για το διάστημα 1980-87), είχε ως απολογισμό μία τεράστια συλλογή τίτλων που αποτελείται από οκτώ πρωταθλήματα, έξι κύπελλα και δύο σούπερ καπ.
Ο Γιώργος Θυρώτος ταυτίστηκε και με την Εθνική ομάδα, της οποίας υπήρξε σημαία, βοηθώντας την να φτάσει στον ιστορικό θρίαμβο της κατάκτησης του χρυσού μεταλλίου στους πρώτους Αγώνες Μικρών Κρατών Ευρώπης το 1985, στο Σαν Μαρίνο.
Στην Εθνική πήρε μέρος για πρώτη φορά σε ηλικία 16 ετών, κάνοντας ντεμπούτο εναντίον της Μικτής Θεσσαλονίκης στο Αλεξάνδρειο. Από το 1976, όταν και άρχισε να λειτουργεί σε μόνιμη βάση πια το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, ο Γιώργος Θυρώτος ήταν ο αρχηγός της, φορώντας το αγαπημένο του νούμερο, το 15.
Αποσύρθηκε από την Εθνική παράλληλα με την απόσυρσή του από ενεργός καλαθοσφαιριστής το 1987, όταν και αποφάσισε να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην προπονητική.Το 1988 ανέλαβε την ομάδα του Κεραυνού, όπου έμεινε για περίπου 3,5 χρόνια πριν επιστρέψει στην αγαπημένη του ΑΕΛ.
Τον Ιανουάριο του 2002, η εμβληματική μορφή του κυπριακού μπάσκετ, άφησε τα εγκόσμια, αφού τον πρόδωσε η (μεγάλη) καρδιά του. Όμως ζει και θα συνεχίσει να ζει στις καρδιές των ανθρώπων που αγαπούν την κυπριακή καλαθόσφαιρα.
Το όνομά του κοσμεί την οδό που βρίσκεται το κλειστό γήπεδο της ΑΕΛ, ενώ η φανέλα με το νούμερο 15, θα βρίσκεται για πάντα εκεί ψηλά, στην οροφή του “Νίκος Σολωμονίδης”.
