Ο Παναθηναϊκός πέτυχε μια τεράστια νίκη μέσα στο Μιλάνο, μια τεράστια νίκη από όλες τις απόψεις. Αγωνιστικά, ψυχολογικά, πνευματικά από όπου και να το πιάσεις οι «πράσινοι» έφυγαν με πολλά συν από το παρκέ του «Μεντιολάνουμ Φόρουμ». Ο Γιώργος Βόβορας και οι συνεργάτες του κατάφεραν να κρατήσουν την ομάδα όρθια μετά το στραπάτσο στη Λιόν. Η μαύρη νύχτα στο Αστρομπάλ εξελίχθηκε σε έναν θρίαμβο στο Μιλάνο. Οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο στην τρίτη περίοδο ήταν καταλυτικοί με τους Μήτογλου, Μποχωρίδη αλλά και Μακ να αλλάζουν τη ροή του αγώνα σε κρίσιμα σημεία (ακόμη και ο Μπέντιλ έβαλε το λιθαράκι του). Και όταν η μπάλα βάρυνε Νέντοβιτς και Παπαπέτρου πήραν την ευθύνη και οδήγησαν στο ξέφωτο τους υπόλοιπους. «Κλειδιά» επίσης για την επικράτηση ήταν οι Παπαγιάννης και Ουάιτ.
Ο πρώτος έχει εξελιχθεί σε βασικό πυλώνα όλου του οικοδομήματος και αρχίζει να σκορπά φόβο στους αντιπάλους στην άμυνα, ενώ ο δεύτερος ήταν ένας Ουάιτ από τις χρονιές στη Ζαλγκίρις. Έκοψε, έραψε, μάζεψε …σκουπίδια και μαζί με τους άλλους δύο πρώην (Νέντο, Μακ) έδειξαν ακόμη μια φορά γιατί το ΚΙΝΗΤΡΟ είναι η σημαντικότερη λέξη στο μπάσκετ.
Πάμε τώρα στην επόμενη ημέρα και στο τι σημαίνει αυτή η νίκη. Ταμειακώς αν προσπαθήσουμε να την ερμηνεύουμε τότε σε πρώτο χρόνο θα συμφωνήσουμε πως ο Παναθηναϊκός ρέφαρε την ήττα στη Γαλλία και έμεινε μέσα στα δεδομένα του. Αν τώρα καταφέρει να πάρει τουλάχιστον δύο από τα επόμενα τρία ματς που ακολουθούν στο ΟΑΚΑ τότε θα είναι πολύ καλύτερα από το αναμενόμενο.
Πάμε να δούμε, όμως, αυτά που δεν είναι βαθμοί και νούμερα. Οι «πράσινοι» προσπαθούν από το καλοκαίρι να χτίσουν κάτι λιθαράκι, λιθαράκι με μεγάλες δυσκολίες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία ψάχνουν την ταυτότητα και τον χαρακτήρα τους και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Νίκες σαν αυτές μαθαίνουν στην ομάδα να κερδίζει με βάση τη φανέλα που φορά και ήττες σαν της Τρίτης συσπειρώνουν τον οργανισμό της. Η χρονιά θα είναι μεγάλη και δύσκολη αλλά ο Παναθηναϊκός οφείλει να μπαίνει σε όλα τα ματς με αυτό το βλέμμα (του δεύτερου μέρους) και να παίζει για τη ζωή του. Ούτε οκτάδα μπήκε μετά το διπλό στο Μιλάνο, ούτε τίποτα. Απλά, έδειξε στον ίδιο του τον εαυτό πως οι δυνατότητες του είναι ακόμη πιο μεγάλες από αυτές που πιστεύει. Αρκεί να παίζει στο 101% και να ΠΙΣΤΕΥΕΙ.
ΥΓ: Στο ημίχρονο στα αποδυτήρια βγήκε από μερικά παιδιά η άρνηση για την ήττα, κάτι που επαναλήφθηκε τρία λεπτά πριν το φινάλε. Έτσι, το -15 οδήγησε στη νίκη.
ΥΓ2: Ο Παναθηναϊκός πρέπει να μάθει να πιστεύει περισσότερο στον εαυτό του.
