Για το Νικόλα Ιωάννου, τον παλιό διεθνή άσο του ΑΠΟΕΛ, αυτό που έχω ανεπιφύλακτα να πω και μάλιστα δημόσια, ότι είναι από εκείνα τα παιδιά, που ποτέ δεν τα είδα, έτσι ψυχρά και επαγγελματικά, αλλά τον βλέπω σαν έναν καλό φίλο (και δεν είναι ο μόνος)!
Με αφορμή λοιπόν, τα πολύ καλά λόγια που είχε πει σήμερα στον σινιόρ Θεοχαρίδη, για το άτομο μου (και πραγματικά σε ευχαριστώ φίλε Νικόλα), η κουβέντα ήλθε στην… ΑΕΛ και στην εντύπωση που είχε ο Νικόλας, ότι κατά τη γνώμη μου, ο καλύτερος ξένος που είχε ποτέ η γαλαζοκίτρινη ομάδα, ήταν ο Κερκ Μπέικερ.
Να ξεκαθαρίσω λοιπόν την εντύπωση μου, για το ποιος ήταν ο καλύτερος ξένος που είχε ποτέ η ΑΕΛ.
Κατ` αρχήν, ο Κερκ Μπέικερ, είχε έλθει ως αντικαταστάτης του Χάμιλτον στα μέσα της αγωνιστικής περιόδου 1996-1997 και αποχώρησε κατά τη διάρκεια των ημιτελικών για τα πλέι-οφ, εκείνης της χρονιάς, όταν η ΑΕΛ είχε αντιμετωπίσει τον Αχιλλέα, με μειονέκτημα έδρας για τις θέσεις 1&4.
Δυο χρόνια μετά, επανήλθε στην Κύπρο, όπου αγωνίστηκε με τη Δόξα Στροβόλου, αλλά πάλι έφυγε πριν τελειώσει η χρονιά!
Στην ΑΕΛ (αλλά και στη Δόξα) είχαν να λένε για έναν προβληματικό χαρακτήρα, αν και εμένα προσωπικά, με είχε σε ψηλή εκτίμηση και μάλιστα, πριν κλείσει στη Δόξα, με είχε ειδοποιήσει!
Μεταξύ Μπλάκγουελ και Γούτγουερτ…
Τη… νίκη δίνω στα σημεία στον Γούτγουερτ! Διότι έμαθα να περιλαμβάνω όλο το… πακέτο, δηλαδή το αγωνιστικό, αλλά και το κομμάτι του χαρακτήρα. Ο Γκλεν Μπλάκγουελ, είχε έλθει στην ΑΕΛ σε μιαν εποχή, όπου οι ομάδες μας αγωνίζονταν με δυο ξένους στο πρωτάθλημα και ενώ ο ίδιος δεν αγωνίστηκε με τη γαλαζοκίτρινη, σε Ευρωπαϊκό παιχνίδι μιας και η ΑΕΛ δεν είχε παίξει στην Ευρώπη, εν τη παρουσία του.
Ωστόσο η προσφορά του, αλλά και το ήθος του, ακόμα μνημονεύεται στην ΑΕΛ!
Γιατί όμως, για εμένα, ήταν ο Νουέιν Γούτγουερτ, ο κορυφαίος ξένος στην ΑΕΛ;
Διότι με αυτόν, η ΑΕΛ και Ευρωπαϊκές επιτυχίες είχε, αλλά ο ίδιος, ξεχώριζε μέσα από μιαν πλειάδα μη Κύπριων παικτών που διέθετε η ΑΕΛ των μεγάλων επιτυχιών σε Κύπρο και Ευρώπη!
Αυτή μου όμως η εντύπωση, αφορά την πρώτη του θητεία στην ομάδα της Λεμεσού.
Διότι στη δεύτερη, ήταν αγνώριστος προς το χειρότερο (ελέω ενός σοβαρού τραυματισμού στην πλάτη)…
