Κάθε χρόνο υπάρχουν ομάδες που σε εκπλήσσουν ευχάριστα και άλλες που σε εκπλήσσουν δυσάρεστα. Προσέξτε δεν σημαίνει ότι η λεγόμενη έκπληξη θα πάρει και το τρόπαιο αλλά είναι δεδομένο ότι θα κάνει αρκετές ζημιές μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Ακόμα είναι αρχή αλλά ένα πρώτο συμπέρασμα μπορείς να βγάλεις αν σου αρέσει αυτό το άθλημα… Ε, εμένα λοιπόν που μου αρέσει θα ξεχωρίσω από νωρίς τον Ερυθρό Αστέρα. Κάθε χρόνο φεύγει κόσμος και κοσμάκης από αυτή την ομάδα, αλλά επίσης κάθε χρόνο βρίσκει τρόπο να φωνάζει παρών στα δύσκολα.
Δεν θα μπω σε ονοματολογία καθώς θα αδικήσω τον 6ο παίκτη αυτής της ομάδας. Τον καλύτερο ίσως στην Ευρώπη. Η «Φερνάντο Νίκολιτς Αρένα» φαντάζει για ακόμα μια χρονιά ίσως η κορυφαία έδρα στην Ευρώπη. Λίγο ο Χόλινς , λίγο ο Κάλινιτς, βάζουν φωτιά στο γήπεδο και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Η ευκολία που γονάτισαν Μακάμπι και Ζάλγκιρις είναι απλά μια γεύση για το τι μπορούμε να περιμένουμε φέτος από τους Ερυθρόλευκους της Σερβίας. Ομάδα με χαμηλό μπατζετ, αλλά με ψυχολογία που χτίζεται χρόνια. Ομάδα που απλά γουστάρει να παίζει μπασκετ. Άπαντες στον Αστέρα ξέρουν ότι η πρόκριση στην 8αδα είναι δύσκολη αλλά αυτό δεν αλλάζει τον προσανατολισμό τους.
Αν τώρα αυτό το ξεπέταγμα κρατήσει μέχρι τέλους καλώς , αν όχι μας φτάνει που έστω και στο ξεκίνημα μας θύμισαν πώς είναι να γουστάρεις να παίζεις μπάσκετ.
