Έφτασε στην πηγή αλλά δεν ήπιε νερό…Τόσο κοντά αλλά τόσο μακριά για την υπέρβαση…Διάφοροι τίτλοι που θα μπορούσαν να γραφτούν και να αποτυπώσουν με λίγες μόνο λέξεις την φετινή χρονιά του Αχιλλέα.
Μία νίκη μακριά από την οκτάδα και 6 πόντους μακριά από την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου. Τελικά η χρονιά έχει θετικό πρόσημο ή αρνητικό; Προσωπική μου άποψη είναι ότι το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Τι θέλω να πω με αυτό;
Λοιπόν…Στο πρωτάθλημα η ομάδα του Αχιλλέα έφτασε κοντά στην οκτάδα, ωστόσο η εμπειρία της ΑΕΛ και η αποτελεσματικότητα της Ανόρθωσης στα κρίσιμα έκανε την διαφορά. Παρόλα αυτά κανένας δεν είχε παράπονο καθώς ο «Ιστορικός» επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια έπειτα από 10 χρόνια…Αυτό από μόνο του λέει πολλά.
Τώρα πάμε στο Κύπελλο… Εδώ είναι μια άλλη ιστορία. Χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία, μια ευκαιρία που δύσκολα θα παρουσιαστεί ξανά στο άμεσο μέλλον. Η κλήρωση έφερε ουσιαστικά τις ομάδες μεσαίας δυναμικότητας να παλεύουν μεταξύ τους για μια θέση στον τελικό. Πρώτα ΑΠΟΠ (χωρίς ξένους) και μετά ΑΕΛ . Εκεί όμως οι παίκτες του Γιαγκουλή δεν τα κατάφεραν όσο και αν πάλεψαν.
Συμπέρασμα… Για πρώτη χρονιά έπειτα από 10 χρόνια η παρουσία της ομάδας μόνο αρνητική δεν την λες…Σίγουρα χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία με το Κύπελλο αλλά κερδίθηκε ένα άλλο στοίχημα. Η παρουσία του κόσμου που μπορεί να ήταν σχετικά ήσυχοι αλλά ήταν περισσότεροι από τους πιο ένθερμους ομολογουμένως φίλους της ΑΕΛ τουλάχιστο στον αγώνα του Κυπέλλου.
Αν πούμε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός…Περιμένουμε να δούμε την επόμενη μέρα για το ιστορικό σωματείο του Αχιλλέα…
