Ο Νεοκλής Θεοχαρίδης γράφει για τα θετικά στοιχεία που εντόπισε στην αναμέτρηση της Εθνικής μας ομάδας με την Ρουμανία
Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω την αρθρογραφία μου. Μια εικόνα όμορφη, ένα παιχνίδι που μόνο θετικά συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε για την Εθνική μας ομάδα.
Κακά τα ψέματα με την έλευση του coach Λειβαδιώτη από τον περασμένο Φεβρουάριο η Εθνική μας έδειξε σημάδια ανάκαμψης με επιστέγασμα τη νίκη μας απέναντι στους Ελβετούς μετά από αρκετό καιρό.
Πλέον καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ αντιπάλους πιο υψηλού επιπέδου σε σχέση με αυτούς που παίζαμε τα τελευταία χρόνια. Μόνο θετικά στοιχεία μπορούμε να αποκομίσουμε από παιχνίδια τέτοιας δυναμικής για τη δύσκολη συνέχεια που μας περιμένει.
Όσοι παρακολούθησαν το παιχνίδι από την cytavision και όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο ήταν μάρτυρες μιας ομάδας με ξεκάθαρο στόχο και προσανατολισμό.
Έχοντας καθαρό αμυντικό προσανατολισμό η ομάδα μας σε επίπεδο τακτικής αλλά και σε αυτό της διάθεσης ανταποκρίθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στην επίθεση παρουσιαστήκαμε με καλές αλλά και κακές στιγμές, το θετικό όμως είναι ότι δείξαμε διάθεση να παίξουμε ομαδικό μπάσκετ.
Όσοι αγωνίστηκαν είχαν σημαντική συνεισφορά στο παιχνίδι ο καθένας στο δικό του ρόλο και αυτό σίγουρα πιστώνεται στο προπονητικό επιτελείο. Στο αμυντικό κομμάτι δεν υστέρησε κανείς. Κορυφαίος ο Σιμιτζής στο σκοράρισμα με 19 πόντους και μαέστρος στην οργάνωση του παιχνιδιού ο Simon που θύμισε τον παλιό καλό του εαυτό. Συγκλονιστικός ο Μαντοβάνη και στις δύο πλευρές του γηπέδου, σε άμυνα και επίθεση. Ο Λοϊζίδης βοήθησε σημαντικά στα λεπτά που αγωνίστηκε και ο Τίγκας με τον Στυλιανού ήταν απειλές για τους Ρουμάνους που ήταν φανερό ότι το δικό του scouting επικεντρώθηκε επάνω τους.
Ειδική αναφορά θα ήθελα να κάνω στον Ανδρέα Χριστοδούλου που μπορεί να μη σκόραρε αρκετά, όμως η παρουσία του έδωσε δυναμική στην ομάδα κάνοντας ένα εκπληκτικό παιχνίδι αμυντικά, έχοντας παράλληλα και κάποιες πολύ καλές επιλογές στην επίθεση, οι οποίες έδειξαν δείγματα της ποιότητάς του.
Θέλω να τονίσω ότι αυτή η Εθνική που είδαμε με την προσθήκη του Γουίλις μπορεί να ανέβει επίπεδο, αλλά το σημαντικότερο ότι μπορεί να απελευθερώσει παίκτες κλειδιά της ομάδας ειδικά στην επίθεση.
Το ότι παίζουμε χωρίς νατουραλιζέ σε σχέση με τους αντιπάλους μας και μπορούμε να διεκδικούμε ακόμα και τη νίκη μόνο αισιόδοξους μπορεί να μας αφήσει για το μέλλον.
Σκεφτείτε να παίζαμε με τον αμερικάνο μας χθες.
Σίγουρα θα μπορούσαμε να κερδίσουμε και σίγουρα τα πράγματα θα ήταν αλλιώς.
Φεύγοντας από το γήπεδο βλέποντας τη στεναχώρια στα πρόσωπα όλης της αποστολής των προπονητών, των παικτών αλλά και της διοίκησης νιώθω ότι κάτι καλό γίνεται και αρχίζουν και οι ίδιοι να πιστεύουν στο επόμενο βήμα.
