Ο πρώην διεθνής άσος του Παγκρατίου και του Ολυμπιακού δήλωσε χαρακτηριστικά σε αποκλειστική του συνέντευξη στο oneman.gr:
“Κατά τη διάρκεια της σεζόν (1993-94), ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν σκληρός, και στην προπόνηση και στο παιχνίδι και στην κριτική του. Ό,τι είχε να πει, θα στο έλεγε στα ίσια. Αν άντεχες, έμενες. Έφτιαξε τον Ολυμπιακό όμως. Με όλα τα συστατικά του βέβαια, με μια πολύ καλή διοίκηση, ένα εξαιρετικό προπονητικό τιμ, τους παίκτες, τη στήριξη προς αυτούς. Για να χτιστεί μια ομάδα με τις προδιαγραφές του Ολυμπιακού έπρεπε να έχει όλο το πακέτο. Υπήρχε όμως η σωστή επιλογή από τον Σωκράτη Κόκκαλη, ως προς τον ποιον προπονητή χρειάζεται η ομάδα ώστε να γίνει μεγάλη. Η επιτυχία της ομάδας ίσως κράτησε τόσα χρόνια επειδή χάσαμε τον τελικό στο Τελ Αβίβ”. Ώπα, για μισό λεπτό. Πώς γίνεται αυτή η μαύρη βραδιά, που ακόμα προκαλεί ‘εφιάλτες’ στους Ολυμπιακούς να είχε θετικό αντίκτυπο;
“Διατηρήθηκε ο κορμός της ομάδας, είδαν όλοι πόσο κοντά φτάσαμε στην επιτυχία και ότι με κάποιες μικρές αλλαγές θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε ξανά τον τίτλο, όπως και κάναμε για τα επόμενα 4 χρόνια. Αυτή η αποτυχία ήταν ένα κομμάτι που μας κράτησε μαζί σαν ομάδα“
Ας θυμηθούμε όμως την πρώτη χρονιά του Ευθύμη με τα ‘ερυθρόλευκα’ από την αρχή της. “Ήταν μια καταπληκτική χρονιά, φαινόταν από το ξεκίνημά της. Μπορεί να ήταν και η καλύτερη χρονιά του Ολυμπιακού σε άμυνα και επίθεση, όσον αφορά το θέαμα, την ουσία, τα πάντα. Φτάσαμε στον ημιτελικό του Final Four με τον Παναθηναϊκό, μια πρωτόγνωρη εμπειρία κι ένας αγώνας πολύ φορτισμένος. Για εμάς ήταν ο τελικός. Έτσι το νιώθαμε, απ’ την πίεση του κόσμου, από παντού. Και για τον Παναθηναϊκό το ίδιο πιστεύω, ακόμα κι αν μας κέρδιζε θεωρώ ότι στον τελικό δεν θα τα κατάφερνε, θα ήταν τόσο άδειος πλέον που θα έχανε κι εκείνος. Είχαμε αδειάσει. Παρ’ όλα αυτά, την Μπανταλόνα έπρεπε να την έχουμε κερδίσει”. Έκανε όμως άνω κάτω την ομάδα κι ο Τάρπλεϊ με την συμπεριφορά του το βράδυ πριν τον τελικό.
“Ο Τάρπλεϊ παικτικά ήταν ο καλύτερος που έχει περάσει ποτέ από την Ελλάδα, η μπασκετική του ευφυΐα ήταν κάτι το ξεχωριστό. Όλα όσα ακούγονται για το βράδυ πριν τον τελικό είχαν όντως γίνει, ήταν μια κακή στιγμή, το μοναδικό παιχνίδι που χάλασε αυτό το δέσιμο που είχαμε σαν ομάδα. Πόσο μας επηρέασε όμως, δεν ξέρω. Ακόμα και καθόλου να μην έπαιζε ο Τάρπλεϊ, την Μπανταλόνα έπρεπε να την κερδίσουμε, ήταν το κακό βράδυ, το κακό παιχνίδι, δεν έφταιγε αυτό. Ενωμένοι παίξαμε, ενωμένοι χάσαμε. Απλά χάσαμε”.
