Ποιος θα είναι ο επόμενος;
Ερωτηματικά αλλά και μεγάλο προβληματισμό προκάλεσε η πρόσφατη αποχώρηση του προέδρου της ΑΕΛ Κώστα Χριστοδούλου.
Περισσότερο προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι, όπως δήλωσε ο ίδιος,θα επαναδιεκδικήσει την προεδρία του σωματείου της Λεμεσιανής ομάδας αλλά δεν επιθυμεί να διοικήσει πλέον τα καλαθοσφαιρικά τμήματα της ομάδας του (αβέβαιο το μέλλον και της αντρικής αλλά και της γυναικείας) κάτι το οποίο γινόταν τα τελευταία 11 χρόνια.
Μήπως το πρόβλημα για τον κάθε πρόεδρο είναι το άθλημα; Ίσως κάτι πάει λάθος σε όλο το οικοδόμημα της Κυπριακής καλαθόσφαιρας και κάποιοι πρέπει να το δουν με άλλο φακό; Αν προσθέσουμε και την περσινή αποχώρηση του προέδρου της ΑΕΚ Ανδρέα Λευκαρίτη, βγαίνει το συμπέρασμα ότι το ίδιο το άθλημα στην χώρα μας, δεν μπορεί να κρατήσει ενεργό τον κάθε πρόεδρο και τους οδηγεί σε αποχωρήσεις, ζημιωμένες σίγουρα και οι ομάδες τους και στην τελική και το ίδιο το κυπριακό μπάσκετ.
Και πιστεύουμε ότι, και των 2 πρώην πλέον προέδρων που κάνουμε αναφορά σήμερα, το πρόβλημα τους δεν είναι το οικονομικό. Ίσως η μηδενική προσέλευση φιλάθλων, τα άδεια γήπεδα και η έλλειψη ενδιαφέροντος από παντού και όλα τα άλλα που αναφέραμε κατά καιρούς, να τους οδηγεί μακρυά και σίγουρα με βαριά καρδιά.
Προβληματιστείτε κύριοι. Κρίμα να χάνονται παράγοντες που δύσκολα θα αντικαταστήσουν οι ομάδες τους. Η μόνη ερώτηση που έχουν να κάνουν όσοι κρατούν τις τύχες του Κυπριακού μπάσκετ στα χέρια τους είναι ΓΙΑΤΙ; Και σίγουρα θα βρουν πολλές απαντήσεις.
