Ο Όντετ Κάτας από την πρώτη ώρα που ήρθε στην Αθήνα δεν θέλησε να χάσει δευτερόλεπτο με τους παίκτες του. Θα μπορούσε θεωρητικά να αποφύγει να καθίσει στον πάγκο στην αναμέτρηση με τη Φενέρ γνωρίζοντας πως μέσα σε λίγες ώρες δεν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι. Επίσης, εκείνος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει στο μάξιμουμ αυτό το τριήμερο ταξίδι σε Πόλη και Θεσσαλονίκη προκειμένου να ξεκινήσει να περνά κάποια κομμάτια της φιλοσοφίας του. Είναι χαρακτηριστικό πως οι «πράσινοι» έκαναν μέσα σε λίγες ώρες δύο προπονήσεις στη συμπρωτεύουσα ενώ παρακολούθησαν στο βίντεο πολλά από τα κακώς κείμενα της Πόλης.
Ο Κάτας παρουσιάζεται ως μια ήρεμη δύναμη και ένας άνθρωπος μεθοδικός που προσεγγίζει τους παίκτες με σαφήνεια γνωρίζοντας πολύ καλά το άθλημα. Επιχειρεί να τους βάλει συγκεκριμένους κανόνες αλλά παράλληλα να τους δώσει και την ελευθερία κινήσεων σε κάποια κομμάτια του παιχνιδιού που απαιτείται. Σαφώς και δεν είναι μάγος αλλά σε κάθε περίπτωση είναι ένας άνθρωπος πολύ σίγουρος για τον εαυτό του και το άθλημα.
Το επικίνδυνο στις αλλαγές προπονητών μεσούσης της περιόδου είναι το μπέρδεμα στο μυαλό των αθλητών (ειδικά αυτών που δεν έχουν μεγάλη εμπειρία). Γι’ αυτό και όλες οι παρεμβάσεις πρέπει και είναι ιδιαίτερα προσεκτικές. Επί προσθέτως, μιλάμε για ένα ασταμάτητο καλεντάρι που μειώνει τις ώρες των κανονικών προπονήσεων. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Παναθηναϊκός έδωσε έξι αγώνες σε 18 ημέρες χωρίς ρεπό.
Η προσεχής αναμέτρηση με τη Χίμκι είναι ένα ματς που οι «πράσινοι» έχουν το «πρέπει» της νίκης πάνω από το κεφάλι τους με τους Ρώσους να προχωρούν σε αλλαγή προπονητή θέλοντας να αντιδράσουν στις συνεχόμενες ήττες στην Ευρωλίγκα. Αυτό αποτελεί και μια έξτρα παγίδα για την Πέμπτη. Επίσης, τα επόμενα ματς αλλά και οι προπονήσεις θα δείξουν στον προπονητή τον δρόμο για το τι θα κάνει με κάποιους παίκτες. Στη Θεσσαλονίκη πάντως η εικόνα της ομάδας μπορεί να ήταν καλή, ωστόσο, κάποιοι παρέμειναν… πνιγμένοι στο άγχος και την πίεση (π.χ. Φόστερ).
Εν κατακλείδι, σιγά, σιγά αναμένεται να διαπιστώσουμε κάποιες πολύ προσεκτικές παρεμβάσεις στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού, μια τελείως διαφορετική προσέγγιση στη μετάδοση της πληροφορίας και τις τελικές αποφάσεις για παίκτες που μέχρι σήμερα έχουν περάσει κάτω από τον πήχη.
ΥΓ: Ειλικρινά το μόνο που μου βγαίνει να γράψω είναι ένα τεράστιο «ΜΠΡΑΒΟ» στη Σοφία Μπεκατώρου. Μπράβο για τη δύναμη ψυχής και για την αντοχή να κρατάει μέσα της όλα αυτά τα χρόνια αυτόν τον εφιάλτη. Το πότε αποφάσισε πως ήταν έτοιμη να μοιραστεί τον εφιάλτη της είναι αναφαίρετο δικαίωμα της. Κανείς δεν μπορεί να πει κουβέντα σε μια γυναίκα που βίωσε την ταπείνωση και τη βία. Επίσης, ούτε μετά από δέκα, ούτε μετά από 100 χρόνια παραγράφεται αυτό το αδίκημα. Και αν παραγραφεί νομικά δεν παραγράφεται ποτέ ηθικά. Ο θύτης θα είναι πάντα θύτης και το θύμα πάντοτε θύμα. Το κάθε κτήνος που έχει προβεί σε τέτοιες πράξεις οφείλει να πληρώσει. Ναι, μπορεί να μην μπει φυλακή, ωστόσο, η αντίστροφή μέτρηση ξεκινά από την στιγμή που η Σοφία και η κάθε αντίστοιχη Σοφία θα πατήσει στα πόδια της και θα μιλήσει. Είμαστε όλοι δίπλα σε όλες τις Σοφίες αυτού του κόσμου.
