Ο Κεραυνός Στροβόλου ολοκλήρωσε μία από τις πιο πετυχημένες -αν όχι την πιο πετυχημένη- σεζόν της 96χρονης ιστορίας του. Ειρωνικό αν αναλογιστεί κανείς ότι στο «Κώστας Παπαέλληνας» αυτό συνέβη σε μία χρονιά που χρειάστηκαν όχι μία, ούτε δύο αλλά τέσσερεις αλλαγές σκυτάλης στον πάγκο.
Του Ανδρέα Κόκκινου
Τη σταθερότητα του Λειβαδιώτη διαδέχτηκε το νέο αίμα του Ντίνου Καλαμπάκου, μετέπειτα η εσωτερική λύση του Μιχάλη Ματσεντίδη έως ότου φτάσουμε στον Μιχάλη Κακιούζη.
Ο Κεραυνός δεν έπειθε σε κανένα σημείο της χρονιάς. Δεν έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ στη διάρκεια της σεζόν. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι για μεγάλα διαστήματα δεν έδειχνε να παίζει καν το… δεύτερο καλύτερο μπάσκετ στη χώρα. Ποιος όμως νοιάζεται; Κανείς. Γιατί καλώς ή κακώς η ιστορία έγραψε πρωτάθλημα, κύπελλο και σούπερ καπ.
Και αυτό είναι που μένει. Και ξέρετε γιατί; Γιατί μπορώ πρόχειρα ν’αναλογιστώ πάρα πολλές σεζόν που η ομάδα του Στροβόλου έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ, είχε την καλύτερη ομάδα, ήταν το φαβορί, είχε το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας και όμως έμεινε εκτός νυμφώνος. Η ιστορία γράφει και δεν ξεγράφει, και στον αθλητισμό όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Ποιος μπορούσε να φανταστεί μετά το χαστούκι στο Κίτιον πως αυτή η ομάδα, 70 μέρες αργότερα θα έκλεινε την σεζόν έχοντας κατακτήσει τα πάντα; Ένα τεράστιο κομμάτι στον αθλητισμό αφορά την ψυχολογία. Αυτό ήταν και το πρώτο τσιπ που γύρισε ο Κακιούζης με τον ερχομό του. Η ομάδα είχε να δώσει τον προημιτελικό κυπέλλου απέναντι στον Απόλλωνα -ο οποίος προερχόταν από μία από τις πιο γεμάτες φετινές του εμφανίσεις απέναντι στην ΕΝΠ- και μάλιστα χωρίς τον Μιχάλη Κακιούζη στον πάγκο λόγω τιμωρίας.
Ο Βασίλης Κούνας τα πήγε περίφημα -παρέα με την αύρα και την… ενδοεπικοινωνία με τον έτερο Ελλαδίτη κόουτς- και ο Κεραυνός έφτασε στην κατάκτηση του Κυπέλλου. Με το μομέντουμ και την ψυχολογία στο ζενίθ οι ερυθροκίτρινοι έκαναν το μπρέικ στο Λευκόθεο και παρά το γεγονός ότι… ο ΑΠΟΕΛ τους «έβγαλε το λάδι» στο Game 4 έφτασαν ξανά στους τελικούς.
Εκεί χρειάστηκε μια νέα υπέρβαση αφού οι δύο σχετικά εύκολες νίκες στο «Κώστας Παπαέλληνας» δεν ήταν αρκετές για να τον φέρουν στην κορυφή. Σε Game 5, απέναντι στους πρωταθλητές σε ένα κατάμεστο Κίτιον. Και σ’ένα γήπεδο που στις τρεις -μέχρι το τζάμπολ- προηγούμενες επισκέψεις και εξαιρουμένου του πρώτου ημιχρόνου του Game 1 είχε χάσει με κάτω τα χέρια. Ακόμη και στο 78-72 όταν θεωρήθηκε πως ο Κεραυνός κρατά με το ενάμιση χέρι την κούπα, ήρθε ο αειθαλής μπόμπερ Άρης Κορωνίδης να στείλει το ματς στην παράταση.
Η λογική λέει πως η αύρα, η ροή και το μομέντουμ στην παράταση «έδειχναν» ΑΕΚ. Εντός, με κόσμο, με παίκτες που κουβαλούν καντάρια εμπειριών και παραστάσεων. Κόντρα όμως -ΚΑΙ σ’αυτή- τη λογική οι Στροβολιώτες είδαν το σουτ του -«δήμιου» τους στην τέταρτη περίοδο- Άρη Κορωνίδη να βρίσκει στεφάνι πανηγυρίζοντας τον τίτλο.
Ο Κεραυνός σε 70 μέρες κέρδισε 3 φορές τον Απόλλωνα, 4 φορές τον ΑΠΟΕΛ και 3 φορές την ΑΕΚ κάνοντας το 2022 μία χρονιά που δεν θα ξεχάσει ποτέ κανείς στον Στρόβολο. Ο Κακιούζης κέρδισε τους παίχτες -και πιθανότατα το χρόνο να χτίσει τον «δικό» του Κεραυνό και ο Πάρης Παπαέλληνας ευθυγράμμισε αυτή την πορεία με την συμπλήρωση 50 χρόνων προσφοράς στο σωματείο.
