Ο GM αναλύει με τον δικό του, ιδιαίτερο τρόπο στο Cyprusbasket.net τα όσα έγιναν στο φετινό draft NBA, κρίνοντας και το κατά πόσον έγιναν εύστοχες ή όχι επιλογές.
Πριν δύο εβδομάδες, και πριν την διαδικασία του Draft, είχα γράψει τις εκτιμήσεις μου για τις κινήσεις που θα έκαναν στην Λοταρία οι πέντε πρώτες ομάδες που επέλεγαν. Σήμερα, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, αλλά και αφού περίμενα 3—4 ημέρες για να δω τις πρώτες κινήσεις των ομάδων στην free agency, θα μοιραστώ τις σκέψεις μου και θα σχολιάσω τις επιλογές των οργανισμών. Θα προσπαθήσω επίσης να τεκμηριώνω ότι γράφω ώστε να γίνει κατανοητό και το ‘’πνεύμα’’ με το οποίο κινούνται οι ομάδες στο ΝΒΑ.
Οι Πέλικανς, όπως αναμενόταν επέλεξαν τον Zion Williamson στο νούμερο 1. Αντάλλαξαν επίσης τον Anthony Davies με τους Lakers για ορισμένους φερέλπιδες guards. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι βρίσκονται σε διαδικασία rebuilding, ποντάροντας όλα τους τα λεφτά στον Ζion. Περισσότερο αναγκαστική βλέπω αυτή την κίνηση, μετά την πίεση του AD για να φύγει, παρά οργανωμένο πλάνο χτισίματος. Θεωρώ ότι τις επόμενες 2 σεζόν θα κινούνται μεταξύ 6 – 10 θέσης στην Δύση και πρέπει να τους βγουν αρκετά ‘’στοιχήματα’’ για να γίνουν διεκδικητές για κάτι παραπάνω. Χώρο στο salary cap δεν έχουν πάρα πολύ, ενώ μετά τον Davies έφυγε και ο δεύτερος αξιόλογος ψηλός ο Julius Randle, χωρίς να έχει αναπληρωθεί το κενό. Τουλάχιστον έχουν φτιάξει μία καλή περιφερειακή γραμμή με Ball, Ingram, Hart και φυσικά τον Jrue Holiday.
Το Μέμφις έκανε επίσης αυτό που υπολογίζαμε, πήρε τον Morant ώστε να κάνει δίδυμο με τον Jackson Jr., ανταλλάσσοντας παράλληλα τον franchise player του οργανισμού, τον Mike Conley. Ξεκάθαρος στόχος 1: η δημιουργία χώρου στο salary cap , ξεκάθαρος στόχος 2: να έχουν διαθέσιμα draft picks πρώτου γύρου για τουλάχιστον τις επόμενες δύο διαδικασίες. Προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο ο σχεδιασμός τους. Έτσι κι αλλιώς σχέδια για postseason δεν μπορούν να κάνουν, τουλάχιστον για τα επόμενα δύο χρόνια και το Memphis σαν πόλη και σαν αγορά δύσκολα προσελκύει star players.
Η Νέα Υόρκη πήρε στο νούμερο 3, όπως είχαμε προβλέψει τον πολύ καλό guard – forward του DUKE, R.J. Barrett. Στην free agency έχουν αποτύχει παταγωδώς και προσωπικά δεν μπορώ να κατανοήσω τις κινήσεις τους ώστε να μπορώ να σχολιάσω περισσότερο. Ο καιρός θα δείξει.
Στο νούμερο 4 οι Lakers επέλεξαν τον Hunter και φυσικά τον αντάλλαξαν αμέσως ως μέρος της διαδικασίας προσέλκυσης έτοιμων παικτών για να στοχεύσουν ΑΜΕΣΑ στο πρωτάθλημα. Είχα πει και στο προηγούμενο κείμενο ότι μόνο αυτό έχουν στο μυαλό τους και είναι πολύ λογικό αφού ο James μεγαλώνει…. επικίνδυνα. Η απόκτηση του Davies είναι τεράστια κίνηση, όμως έχουν αποψιλωθεί από supporting cast, ειδικά στην θέση 1. Θεωρώ πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πρέπει να φέρουν έναν αξιόλογο point guard γιατί αλλιώς δεν πιστεύω πως έχουν πολλές πιθανότητες για τίτλο. Απορώ γιατί δεν κινήθηκαν για τον Derrick Rose ο οποίος κόστιζε ελάχιστα και τελικά κατέληξε στους Pistons. Άλλοs αξιόλογος ‘’άσος’’ δεν υπάρχει ελεύθερος και ο GM Pelinka πρέπει να κάνει μαγικά για να βρει το τελευταίο βασικό κομμάτι του παζλ. Ένα τέτοιο μαγικό θα ήταν να πιέσει ο LeBron τον κολλητό του Chris Paul να αποδεχτεί πολύ μικρότερο μισθό (με προοπτική κατάκτησης πρωταθλήματος όμως), ώστε να έρθει στο LA και φυσικά να πεισθούν και οι Rockets, με τους οποίους έχει συμβόλαιο ο CP3, για να τον ανταλλάξουν.
Τέλος, στο 5 επέλεξαν οι Cavaliers τον guard Darius Garland, ο οποίος δυνητικά μπορεί να συνθέσει ένα πολύ καλό backcourt δίδυμο με τον Colin Sexton, με backup τον Jordan Clarkson. Μαζί με τους Cedi Osman σαν forward και Kevin Love – Tristan Thompson στους ψηλούς, δημιουργούν μία ενδιαφέρουσα πεντάδα.
Σε γενικές γραμμές το φετινό draft ήταν ‘’πλούσιο’’, με ενδιαφέρουσες περιπτώσεις παικτών. Υπήρξαν περιπτώσεις ομάδων που βγήκαν πολύ κερδισμένες και κάποιες άλλες που θεωρώ ότι δεν κινήθηκαν σωστά. Στην πρώτη περίπτωση ανήκουν οι ATLANTA HAWKS, την τακτική των οποίων θα αναλύσω σε επόμενο κείμενο. Υπήρξαν επίσης και περιπτώσεις παικτών που επιλέχθηκαν ψηλά και άλλες που θεωρώ ότι αδικήθηκαν και επιλέχθηκαν χαμηλότερα του αναμενομένου. Μία τέτοια περίπτωση είναι ο Γεωργιανός Goga Bitadze που επιλέχθηκε στο νούμερο 18 από την Indiana. Ένας ακόμα NBAer από την Mega Bemax του Μίσκο Ραζνάτοβιτς. Πέρυσι τέτοια εποχή ο Bitadze θεωρούνταν σίγουρος για την πρώτη 10αδα όμως η συμμετοχή του στην Ευρωλίγκα του στέρησε κάποιες θέσεις στο draft. Το γιατί συνέβη αυτό και έχει συμβεί ξανά και στο παρελθόν, θα το εξηγήσω επίσης σε επόμενο άρθρο, γιατί έχει σημασία ώστε να κατανοήσουμε τον τρόπο σκέψης των Αμερικανών σε τέτοια θέματα.
GM
