Κάτι τέτοιο ήταν το σλόγκαν του Πόποτα στην σειρά «Το καφέ της Χαράς». Κάτι τέτοιο είναι και το σλόγκαν του Αχιλλέα στην επιστροφή του στα μεγάλα σαλόνια. Τι θέλω να πω με αυτό; Ας το δούμε λίγο αναλυτικά και θα καταλάβετε.
Λοιπόν, η επιστροφή έπειτα από δέκα χρόνια είναι γεγονός, άρα εδώ πάει και το εμπρός του τίτλου… Το πίσω πάει στις ακαδημίες, στο μέλλον, στα βλαστάρια της ομάδας. Γιατί μπορεί η αντρική ομάδα να στέκεται αξιοπρεπώς τουλάχιστο με αντιπάλους της ίδιας δυναμικότητας αλλά οι ακαδημίες της ομάδας είναι που δείχνουν τον δρόμο. Άλλωστε και η αντρική ομάδα σε μεγάλο βαθμό από τις ακαδημίες απαρτίζεται.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων γιατί έχει πολλούς που τους αρέσει να πιάνονται από λέξεις…Ακαδημίες σπουδαίες έχουν πολλές ομάδες, ο Κεραυνός, ο Άτλαντας οι ομάδες της Λεμεσού και πάει λέγοντας. Η διαφορά είναι ότι ο Αχιλλέας χωρίς το μπάτζετ των μεγάλων πρέπει να κοιτά συνεχώς πίσω.
Ευτυχώς αυτό που βλέπουν οι παράγοντες της ομάδας πάντως είναι θετικό καθώς οι περισσότερες ομάδες των ακαδημιών έχουν πρωταγωνιστικούς στόχους κάτι που κάνει άπαντες στο Καϊμακλι να χαμογελούν.
Κάθε αρχή και δύσκολη αλλά οι μικροί είναι αυτοί που δείχνουν τον δρόμο…
