Ας ξεκινήσουμε από τα προφανή που έχουν να κάνουν με μια πραγματικά εξαιρετική ομάδα που είδαμε μπροστά στα μάτια μας. Η Ζενίτ είναι ένα σύνολο με αρχές, κατεύθυνση, ρόλους, χημεία και έναν μαέστρο πάνω στο παρκέ που την οδηγεί εκ τους ασφαλούς. Ο Κέβιν Πάνκος είναι παίκτης – ορχήστρα. Ένα πλέι μέικερ που όλο το βράδυ διάβαζε τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού και τάιζε τους συμπαίκτες του και κυρίως τον Γκουντάιτις. Έναν άσο που έχει βρει έναν προπονητή που τον οδηγεί στα μονοπάτια που αναδεικνύουν το υψηλό μπασκετικό IQ του και μαζί του σηκώνεται μια ολόκληρη ομάδα.
Αφήνουμε τους Ρώσους και πάμε στον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» χρειάζονται …χθες έναν προπονητή και ένα …ξυπνητήρι που θα βγάλει από το «mute» τους χλωμούς παίκτες τους. Μιλάμε για μια ομάδα που έσπασε τον κανόνα της αντίδρασης μετά το σοκ της αλλαγής προπονητή και κατάφερε να παίξει χειρότερα σε σχέση με το Λαύριο και τον Ερυθρό Αστέρα.
Το «τριφύλλι» πάσχει από ταυτότητα, χαρακτήρα και έμπνευση και αυτό κάνει μπαμ στο παρκέ. Ο Γιώργος Βόβορας μπασκετικά θεωρώ πως είναι σε υψηλό επίπεδο απλώς δεν κατάφερε να δώσει στην ομάδα την ταυτότητα που είχε στο μυαλό του. Τα αποτελέσματα της ελλιπούς πνευματικής ετοιμότητας της ομάδας τα βλέπουμε με σκληρό τρόπο τις περισσότερες εβδομάδες αν εξαιρέσουμε κάποιες εκλάμψεις.
Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να πάψει να είναι τόσο …καλός και χρειάζεται να βγάλει το …μαστίγιο. Ποιο είναι αυτό; Ήρθε η στιγμή κάποιοι παίκτες είτε να …παρκάρουν, είτε να …μετακομίσουν. Όποιος δεν μπορεί δεν χρειάζεται να ταλαιπωρεί και να ταλαιπωρείται. Έτσι, θα πάρουν όλοι το μήνυμα και ο Παναθηναϊκός θα πάψει να έχει τόσους άνευρους, χλωμούς και ανάλατους παίκτες. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Εκτός και αν ο καινούργιος προπονητής έχει τον τρόπο να τους ξυπνήσει και να τους εμπνεύσει.
Το θέμα του Όντετ Κάτας είναι αυτό που καίει τούτες τις ώρες την ομάδα και περιμένουμε άμεσες εξελίξεις. Μπασκετικά δεν ξέρουμε που και τι μπορεί να κάνει σε απόλυτο βαθμό αν και έχουμε ένα δείγμα γραφής, ωστόσο, σε επίπεδο χαρακτήρα και προσωπικότητας θα καταφέρει να γυρίσει τον διακόπτη. Στο συγκεκριμένο ζήτημα αναμένουμε σχετικά άμεσα τις εξελίξεις αν και είναι ένα θέμα που το χειρίζεται σε μεγάλο βαθμό ο ίδιος μαζί με τους ανθρώπους της Χάποελ.
ΥΓ: Είναι ντροπή, ξεφτίλα και καραγκιοζιλίκι να χάνει ο Παναθηναϊκός 15 πόντους (έπρεπε να είναι 30) και κάποιοι ανεκδιήγητοι τύποι όπως ο Μπολτάουζερ και ο Ντιφαλά να ασελγούν. Είναι ντροπή και αηδία. Η διαιτησία δεν θα μπορούσε να παίξει ρόλο μιας και η Ζενίτ ήταν πέντε φορές καλύτερη από τον Παναθηναϊκό αλλά στο τέταρτο δεκάλεπτο ζήσαμε στιγμές που προκαλούν αποστροφή από κάτι ανθρωπάκια.
ΥΓ2: Λένε πολλοί πως ο Φράγκι και ο Μήτσος έπρεπε να έχουν βρει προπονητή πριν φύγει ο Βόβορας. Μα, αυτό θα ήταν επιτομή της ανηθικότητας και δεν θα το έκαναν ποτέ.
ΥΓ3: Ο Κασελάκης είναι παράδειγμα. Τελεία και παύλα. Ο Μποχωρίδης επίσης αν και μπήκε στο 33’ έδειξε αντίδραση και σφυγμό σε αντίθεση με άλλους που μοιράστηκαν τον ύπνο τους μαζί μας στο ΟΑΚΑ.
