Σε «ξέσπασμα» μετά την ήττα (65-71) του Άρη από την Νίμπουργκ για την ένατη αγωνιστική του Basketball Champions League, προχώρησε ο Παναγιώτης Γιαννάκης στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, αφήνοντας υπονοούμενα για όσους «μπορούν να βοηθήσουν, αλλά δε βάζουν πλάτη», αναφορικά με την τραγική κατάσταση της ομάδας, και φτάνοντας στο σημείο να κάνει δραματική έκκληση στο κοινό της ομάδας.
Αναλυτικά, όσα δήλωσε:
Για τον αγώνα: «Εγινε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι. Εμείς είχαμε απουσίες, όπως αυτή του Μπένσον που αισθανόταν πόνους. Παίξαμε κόντρα σε μία από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Στην Τσεχία παίζει χωρίς αντίπαλο. Παρατηρώ ότι δεν είμαστε ενωμένοι. Ηρθα για να δώσω κίνητρο και να προσφέρω θετικά πράγματα. Θυμάμαι από την εποχή που ήμουν παίκτης, ότι εμείς φέρναμε τον κόσμο στο γήπεδο. Τώρα πρέπει να γίνει το αντίθετο.
Στο πρώτο μέρος αισθανθήκαμε πίεση αλλά στο δεύτερο τρέξαμε και παίξαμε επιθετικά. Είμαι περήφανος για τους παίκτες. Είναι δύσκολο να παίζουμε δύο παιχνίδια την εβδομάδα με ελλείψεις παικτών. Μεγάλες ομάδες έχουν μεταπτώσεις στην απόδοση τους.Αυτό που είχαμε σήμερα ήταν η μεγάλη επιθυμία και το ομαδικό πνεύμα. Ελπίζουμε ότι θα έχουμε κάποιες προσθήκες μέσα στο επόμενο διάστημα για να μπορέσουμε να δουλέψουμε καλύτερα. Μας λείπουν παίκτες και δεν μπορούμε να κάνουμε καλή προπόνηση. Η Νίμπουργκ πέτυχε κάποια μεγάλα σουτ στα τελευταία λεπτά. Το παλέψαμε. Συγχαρητήρια στην ομάδα για την προσπάθεια. Δεν περιμένουμε να έρθουν παίκτες υψηλού επιπέδου αλλά άτομα που θα στηρίξουν την προσπάθεια που κάνουμε”.
Θέλω να ευχαριστήσω επίσης τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο. Η ομάδα τον έχει ανάγκη. Ελατε στο γήπεδο. Η νευρικότητα που υπάρχει, δεν δημιουργεί ανθρώπους που θα δουέψουν υπέρ της ομάδας. Χρειαζόμαστε συμπαράσταση. Αν θέλαμε να παίζαμε όλοι σαν τον Νικ στην εποχή μου, θα είχαμε πλακωθεί. Δεν είναι όλοι Νικ. Αλλος θα είναι Δοξάκης, άλλος Λυπηρίδης, άλλος Λευτέρης. Ας είναι κάποιος φίλαθλος. Δεν είναι ωραίο να αγαπάς αυτή την ομάδα;».
Για την ενίσχυση της ομάδας, την παρουσία της διοίκησης και κατά πόσο νιώθει προδωμένος από τη στάση της: «Πρέπει να είμαστε στην ίδια πλευρά. Οταν μιλάω στους παίκτες και είμαι σε ένταση, στόχος μου δεν είναι να τους κριτικάρω αλλά να τους παρακινήσω να κάνουν περισσότερα πράγματα. Τώρα που μιλάω εδώ, το κάνω για να γίνετε καλύτεροι επαγγελματίες. Το ίδιο ισχύει και για τη διοίκηση. Υπάρχουν οικονομικά προβλήματα. Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν, γυρίζουν την πλάτη. Ουτε καν μιλούν για την ομάδα. Παίζουμε χωρίς ξένους. Και αυτοί που έφυγαν, δεν έφυγαν ακόμα. Απλά δεν παίζουν. Είναι εκτός ρόστερ. Για να φύγουν, υπάρχει διαδικασία. Το να δείχνω κάποιον με το δάχτυλο είναι εύκολο. Αν και τα τρία δάχτυλα δείχνουν εμένα. Είναι δεδομένο ότι η διοίκηση πρέπει να φέρει παίκτες.
Μπορώ να δουλέψω με οποιοδήποτε παιδί, αρκεί να ξέρουμε τι μπορεί να κάνει και να το περιμένετε. Εγώ μπορώ να το κάνω. Οταν ήρθα, ήμουν σίγουρος ότι όλα αυτά θα συμβούν. Αυτό όμως που δεν μπορούσα να πιστέψω, είναι ότι πολλοί άνθρωποι που μπορούν να στηρίξουν την ομάδα, δεν το κάνουν. Η ομάδα είναι μεγάλη και θα γίνει μεγαλύτερη όταν καταλάβουμε ότι το άθλμα είναι ομαδικό. Το μόνο πο μπορώ να πω είναι ότι θέλω αυτά τα παιδιά που παίζουμε, να παλεύουν. Εγώ είμαι εδώ για να δουλέψω και να τσαλακωθώ. Δεν φοβάμαι. Εχω ξεκινήσει από πολύ χαμηλά. Με εχετε δει να τα… σπάω εδώ μέσα. Αλλά έριχνα βουτιές. Αυτό θέλουμε. Μία ομάδα που παλεύει και να δημιουργήσουμε ποιότητα.
Αυτή τη στιγμή, χρειαζόμαστε πράξεις. Ηρθε ένα παιδί σήμερα στον πάγκο. Τον ρώτησα αν ειναι Αρειανός και μου είπε να. Του λέω να κάνει κάτι. Να βρει ανθρώπους που θέλουν να αγοράσουν εισιτήρια και να έρθουν στο γήπεδο. Μου είπε ότι βρήκε και να πάμε να τους μιλήσουμε. Αυτό με κάνει να αποκτήσω μεγαλύτερο πάθος για αυτό που κάνω. Και θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να δημιουργηθεί ένας οργανισμός που ο καθένας μπορεί να προσφέρει κάτι. Εγώ θα πάω με αυτό τον πιτσιρικά να βρούμε όσους θέλουν να αγοράσουν εισιτήριο. Και πρέπει να γίνουν κι άλλοι.
Ηταν δυνατό ματς σήμερα. Είχε ωραίες εικόνες, θα τις κρατήσω και θα προσπαθήσω να τις κάνω περισσότερες».
