Κάποιοι φαίνεται ότι έχουν φαρμακωθεί για τα καλά με αυτά που διαβάζουν στις φυλλάδες και ακούν στα ραδιόφωνα.
Μα είναι δυνατόν; Και η μαλ… έχει όρια!
Το είπε, άλλωστε, και ο Ασκητής: «Είμαι απόλυτος. Δε νοείται ενήλικας να αυνανίζεται».
Να σου πω ότι έχεις δίκιο γιατρέ μου, αλλά μάλλον αυτοί που κάθονται στις εξέδρες των φανατικών έχουν…. διδακτορικό στο συγκεκριμένο σπορ.
Κρίμα που η μαλ… δεν πριμοδοτείται βάσει νόμου. Κάποιοι θα είχαν γίνει ζάμπλουτοι!
Κάποτε ο Διαμαντίδης αποκάλεσε «μου… να» τους κάφρους στο κλειστό του Πανιωνίου.
Φάνηκε ξεκάθαρα από τα χείλη του. Θα έλεγε κι άλλα ο Μητσάρας και κανείς δεν θα τον αδικούσε, αλλά μήπως θα ήταν η πρώτη φορά που ορισμένοι βγάζουν το κόμπλεξ τους;
Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου (γόρταζε χθες μάλιστα!) μια ζωή.
Αλλά κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του πλήθους, αισθάνονται μάγκες με το να πετάνε αντικείμενα. Φοβερός ανδρισμός…
Ποιος ξέρει, για παράδειγμα, πόσο καιρό είχε να δει χαρά στα σκέλια του αυτός που εκσφενδόνισε το μπουκάλι στον Σφαιρόπουλο την περασμένη σεζόν.
Πιθανόν, όπως είχε κάποτε κι ο Ιωαννίδης, να είναι από εκείνους που τρώνε παντόφλα στο σπίτι τους και πάνε στο γήπεδο να δείξουν το αντριλίκι τους…
Μα γιατί τα λέω (εντάξει… γράφω!) όλα αυτά καλοκαιριάτικα; Γιατί έκανα το λάθος να κάτσω να δω το ποδοσφαιρικό Ολυμπιακός-Χάποελ και από το καφριλίκι γύρω μου ξύπνησε μέσα μου το παράπονο για τη μαλ… που μας δέρνει γενικώς στα σπορ. Λέτε να έρθει και πέμπτο μνημόνιο; Λέτε; Γιατρέ μου, δεν είμαι καλά!
