Δε γνωρίζω το χρονικό, τι συνέβη πριν και κατά την διάρκεια της επίθεσης. Δε γνωρίζω καν προσωπικά τον Κόρει Μάνιγκολτ.
Μόνο μέσα από τα ρεπορτάζ των αγώνων της καλαθοσφαιρικής ΑΕΛ και από τα όσα όμορφα έχει προλάβει να μας χαρίσει εντός των τεσσάρων γραμμών του παρκέ. Αυτό που γνωρίζω όμως, είναι πως πρόκειται για ένα μικρό παιδί, που αυτή τη στιγμή δίνει τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής του.
Ένα παιδί 23 χρονών που ταξίδεψε χιλιάδες χιλιόμετρα από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, να παίξει μπάσκετ. Η μοίρα του επεφύλαξε ένα άσχημο παιχνίδι. Δε θ’αναλύσω το τι και πως, ούτως ή αλλιώς αυτή τη στιγμή ένα μόνο έχει σημασία.
Να γίνει καλά ο Κόρει. Αξίζει λοιπόν ν’αφιερώσουμε έστω ένα λεπτό για να στείλουμε τη θετική μας ενέργεια, να προσευχηθούμε σε όποιον Θεό και αν πιστεύουμε για να ξυπνήσει ξανά ο γίγαντας. Να συνεχίσει να βλέπει τον κόσμο από τα 206 εκατοστά. Μόνο αυτό έχει τώρα σημασία…
Από εμένα προσωπικά, από όλη την ομάδα του CB, από όλο τον φίλαθλο και μη κόσμο της Κύπρου… Να γίνει καλά ο Κόρει.
