Ο Βασίλης Κούννας αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του και ανέλαβε ήδη ρόλο στο τεχνικό επιτελείο του Κεραυνού και παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη ως κόουτς στο CyprusBasket και στον Ανδρέα Κόκκινο.
Ο κόουτς Βασίλης πλέον έκανε μια αναδρομή στην μπασκετική του καριέρα και αναφέρθηκε στην νέα σελίδα που ανοίγεται στην επαγγελματική του σταδιοδρομία.
-Πως πήρες μετά από τόσα χρόνια την απόφαση να αποσυρθείς από την ενεργό δράση;
«Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμουν από πέρσι γιατί ένιωθα ότι είχαν αλλάξει η προτεραιότητες μου και το μπάσκετ πέρασε σαν δεύτερη σκέψη στο μυαλό μου. Για πολλά χρόνια ήμουν επαγγελματίας κ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν το μπάσκετ , τώρα όμως με την δημιουργία του VK Performance Studio ενός χώρου εκγύμνασης για κάθε αθλητή αλλά κ μη , προτεραιότητα μου ήταν αυτό. Σε συνδυασμό με την πρόταση από τον κεραυνό και το κοουτς τον Χριστοφορο Λειβαδιώτη τους οποίους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείξανε να αναλάβω βοηθός στο προπονητικό τιμ πήρα την δύσκολη απόφαση να κρεμάσω την φανέλα».
-Θα ήθελες η τελευταία σου σεζόν να είναι διαφορετική; Σε κάποια άλλη ομάδα ή συνοδευόμενη από κάποιο τίτλο;
«Πλέον είμαι προπονητής του Κεραυνού και θα κάνω το καλύτερο για την ομάδα μου. Θα ήταν ευχής έργων να συνδυαστεί η πρώτη μου παρουσία σε πάγκο με ένα τίτλο».
-Ποιο είναι το επόμενο βήμα του Βασίλη Κούννα;
«Το αναφέραμε πιο πάνω. Συν ότι έχω δημιουργήσει ένα γυμναστήριο για μυική ενδυνάμωση σε μικρούς κ μεγάλους αθλητές του μπάσκετ αλλά και ανθρώπους οι οποίοι ενδιαφέρονται να γυμναστούν σε ένα ήσυχο όμορφο κ καθαρό περιβάλλον με την επιβλέψει ενός γυμναστή»
-Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου μακριά από τα παρκέ;
«Ήδη έχω ξεκινήσει να τον φαντάζομαι αφού σήμερα ήταν και η πρώτη μου προπόνηση με τον Κεραυνό για την μεταβατική περίοδο. Ήταν περίεργο η αλήθεια γιατί για πρώτη φορά ήμουν στην απέναντι πλευρά κ θα πρέπει να το συνηθίσω. Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Ίσως μου λείψει όταν θα ξεκινήσει η προετοιμασία κ πλέον όλα θα έχουν αλλάξει για μένα».
-Ποια ήταν η πιο χαρούμενη και ποια η πιο δυσάρεστη στιγμή στην καριέρα σου;
«Η πιο χαρούμενη ήταν αναμφισβήτητα όταν πήραμε το πρωτάθλημα σε ένα γεμάτο Λευκοθεο με το ΑΠΟΕΛ το 2013-14. Φανταστική ατμόσφαιρα δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Η πιο δυσάρεστη νομίζω ήταν όταν το 2006-07 σε μια ανοδική πορεία για μένα στην Ελλάδα έπαθα ρήξη πρόσθιου χιαστού. Ανακοίνωση του γιατρού ήταν ότι χειρότερο για μένα που μου στερούσε το δικαίωμα για ένα χρόνο σχεδόν να βρίσκομαι εκτός παρκέ αλλά κ να χάνω την ευκαιρία να κάνω το επόμενο βήμα στην καριέρα μου τότε σε ηλικία 22 χρόνων».
-Ποιο θεωρείς τον καλύτερο συμπαίκτη που είχες ποτέ στο πλευρό σου;
«Θα μπορούσα να αναφέρω πολλούς αλλά θα αναφέρω ένα παιδί που πλέον είναι μέσα στην ζωή μου σαν φίλος κ συ υπήρξαμε συμπαίκτες κ στην Ελλάδα κ τον Μίλωνα με μεγάλη επιτυχία αλλά κ στο ΑΠΟΕΛ. Σωστός συμπαίκτης κ πάντα έκανε το καλό για την ομάδα κ τους συμπαίκτες του. Ο Γιώργος ο Νεοφυτου».
-Ποιος ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος καλαθοσφαιριστής που αντιμετώπισες;
«Ο πιο δύσκολος αντίπαλος ήταν ο Άρης Κορωνιδης. Μικρός παίξαμε πολλές φορές αντίπαλοι κ πραγματικά το μπάσκετ που ξέρει ο Άρης κ ο τρόπος που έπαιζε το παιχνίδι κ κυρίως το πικ εν ρολ ήταν φανταστικός. Στην μέρα του μπορούσε να διαλύσει κάθε άμυνα.
-Τι πρέπει ν’ αλλάξει για να ξανανέβει επίπεδο το Κυπριακό μπάσκετ;
«Μεγάλη κουβέντα που ίσως θα χρειαστεί μια ολόκληρη συνέντευξη για να πούμε κάποια από τα πράγματα που πρέπει να αλλάξουν. Όλοι ασχολούνται με την πρώτη κατηγορία κ πρέπει να πέσουν οι ξένοι να παίζουν περισσότεροι Κύπριοι κ τα λοιπά. ΣΥΜΦΩΝΩ κ σαν πρώην πρόεδρος του συνδέσμου παικτών προσπαθήσαμε τότε με ένα πλάνο 5ετες που σχεδόν πάνω κάτω εφαρμόζεται από την ομοσπονδία κ τους αξίζουν συγχαρητήρια αλλά το μπάσκετ δεν είναι μόνο η πρώτη κατηγορία, το μπάσκετ πρέπει να χτίσει από πάνω προς τα κάτω κ όχι από την κορυφή. Ας δούμε λίγο το αναπτυξιακό πως πάει τι πλάνο έχουμε εκεί η κάθε ομάδα κ ας χτίσουμε το μπάσκετ από κάτω προς τα πάνω. Δεν μπορώ να πω όμως γίνετε μια καλή δουλειά σε θέματα Ακαδημίας αλλά κάπου στις ηλικίες 16-18 οι περισσότεροι παίκτες μένουν στάσιμοι ή τα παρατάνε για διάφορους λόγους. Θέλει χρόνο όμως το άθλημα να βγουν καινούργια παιδιά που ήδη κάποια βγαίνουν κ περνούν χρόνο συμμετοχής κ είναι πολύ καλό αυτό αλλά πρέπει κ οι ίδιοι να δουλέψουν σαν επαγγελματίες αφού σε γενικές γραμμές ζητούμε επαγγελματισμό από τις ομάδες».
