Η ΑΕΚ είναι στους “16” του FIBA Europe Cup, παρά την τρομερή απουσία του Πρίμοζ Μπρέζετς, με την άμυνά της να παίζει καταλυτικό ρόλο. Τι θα έκανε, όμως, χωρίς τον Θαντ ΜακΦάντεν;
Ο… δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο του Λίνου Γαβριήλ είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο αδικημένους Αμερικανούς που παίζουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Πρόκειται για φοβερό παίκτη, με υψηλά στάνταρ ποιότητας, που το μόνο του “ελάττωμα” είναι πως πρόκειται για σούτινγκ γκαρντ “εγκλωβισμένο” σε σώμα πλέι μέικερ. Υστερεί λίγο μόνο στον χειρισμό της μπάλας. Από εκεί και πέρα είναι πραγματικά -χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής- επιπέδου Ευρωλίγκα!
Πρόπερσι ήρθε στην Κύπρο κατακτώντας το πρωτάθλημα με τον ΑΠΟΕΛ του Τόνυ Κωνσταντινίδη και του Χριστόφορου Λειβαδιώτη, πέρυσι έκανε τη διαφορά για την ΑΕΚ στην κατάκτηση του τίτλου υπό την καθοδήγηση του Γιώργου Κετσελίδη. Κάποιοι θεώρησαν πως εντάξει, το κυπριακό πρωτάθλημα είναι χαμηλού επιπέδου. Ένας ακόμη καλός παίκτης είναι απλά. Ωστόσο, η παρουσία του στο FIBA Europe Cup κλείνει πολλά στόματα και δείχνει την υψηλή του κλάση.
Σίγουρα το μεγάλο του προσόν είναι το μακρινό σουτ. Στην καλή του μέρα δεν καταλαβαίνει τίποτα. Μέσα στο Μινσκ, σε κρίσιμο αγώνα πρόκρισης το κοντέρ του έγραψε 28 πόντους με 9/9 ελεύθερες βολές και 5/7 τρίποντα! Στο Κίτιον κόντρα στη Βαρέζε είχε 25 πόντους με 4/7 τρίποντα, στο παιχνίδι πρόκρισης στο Κόσοβο με τη Σιγκάλ Πριστίνα 29 με 6/9 και στο ματς της Λάρνακας με τους Κοσοβάρους 28 με 8/12!!!
Είναι μεγάλος σουτέρ, η επαφή του με το αντίπαλο καλάθι είναι μοναδική, όμως τα στοιχεία που τον κάνουν να ξεχωρίζουν είναι ο εκπληκτικός του χαρακτήρας, η έλλειψη εγωισμού και η συμμετοχή του στην ομαδική λειτουργία. Ο Λίνος Γαβριήλ δίνει έμφαση στην άμυνα. Η ΑΕΚ έχει την καλύτερη στο FIBA Europe Cup και ο Αμερικανός γκαρντ, όχι απλά δεν “κλέβει”, όπως κάνουν οι περισσότεροι συμπατριώτες του, αλλά είναι εκ των κορυφαίων σε αυτό τον καταλυτικής σημασίας τομέα. Ειδικά στην πίεση πάνω στη μπάλα είναι “μετρ”.
Μπορεί να μην είναι πλέι μέικερ, όμως μπορεί να συμπληρώσει ιδανικά τους εξαιρετικά ποιοτικούς Ιάκωβο Παντελή, Γιώργο Παλάλα, καθώς και τον συμπατριώτη του, Πάρις Μπράουν. Είναι καλός δημιουργός και “βλέπει” γήπεδο. Παρότι σουτάρει 9 τρίποντα ανά αγώνα δεν είναι ατομιστής και όποτε βλέπει τους συμπαίκτες του σε θέση βολής, πασάρει. Μάλιστα, παρότι έχει αρκετή ώρα τη μπάλα στα χέρια του δεν την “πουλάει” εύκολα.
Αν εξετάσουμε την περίπτωσή του και βάσει στατιστικής, πραγματικά μπορεί να εντυπωσιαστεί κάποιος: 18.3 πόντοι με 77% στις ελεύθερες βολές, 47% στα δίποντα και 44% στα τρίποντα, τη στιγμή που μαζεύει 3.2 ριμπάουντ, μοιράζει 3 ασίστ, κάνει 2.3 κλεψίματα και υποπίπτει σε μόλις 1.3 λάθη. Τι άλλο να ζητήσει ένας προπονητής;
Για τα δεδομένα της Κύπρου, είναι ο… δικός μας Στέφεν Κάρι! Σουτάρει πιο γρήγορα από τη σκιά του, τα βάζει από παντού και μπορεί να σκοτώσει οποιαδήποτε άμυνα. Η ΑΕΚ χτύπησε “φλέβα χρυσού” με την απόκτησή του και το “δέσιμό” του με τους συμπαίκτες του είναι εξαιρετικό. Σπανίζουν τέτοιοι Αμερικανοί, γι’ αυτό και οι Λαρνακείς δεν χάνουν την ευκαιρία να του δείξουν την αγάπη τους για την αφοσίωσή του.
