Δε γνωρίζω αν η Ανόρθωση θα πάρει τελικά το πρωτάθλημα. Δε γνωρίζω καν αν θα φτάσει στους τελικούς.
Άλλωστε πάρα το γεγονός ότι ντούμπλαρε τις νίκες επί μιας σπουδαίας αντιπάλου όπως είναι η Βασίλισσα ΑΕΛ, στη ρέγκιουλαρ σήζον, άπαντες γνωρίζουν ότι στα πλέι-οφ τα κόζια αλλάζουν.
Του Ανδρέα Κόκκινου
Εκεί που η μπάλα καίει, το λάθος μετράει και δεύτερη ευκαιρία δεν υπάρχει χρειάζονται πολλά περισσότερα από το καλό μπάσκετ.
Όμως το κείμενο αυτό δεν αφορά την τελική κατάταξη ή οποιαδήποτε πρόβλεψη. Αφορά αποκλειστικά το γεγονός πως ένας οργανισμός που εργάζεται νυχθημερόν θέτοντας σωστές βάσεις αλλά και κατάλληλους ανθρώπους σε καίρια πόστα μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, φτάνοντας μόλις στη 2η της σεζόν να πρωταγωνιστεί.
Στην περσινή περίοδο -που δεν ολοκληρώθηκε- θα έχει φυσικά να θυμάται τη σπουδαία νίκη στη Β’ Τεχνική Σχολή επί του Κεραυνού ενώ φέτος ήδη μετρά 10 νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια με σπουδαιότερες φυσικά τις 2 επί της ΑΕΛ.
Στο αγωνιστικό κομμάτι το ρόστερ έχει ανέβει φυσικά επίπεδο. Στις ήδη ποιοτικότατες Ράτσα, Πάγκαλος και Μενελάου προστέθηκε η clutch bomber Χαρά Ρουσσάκη που στα μεγάλα παιχνίδια δείχνει ψήγματα της κλάσης της ενώ -και να με συγχωρεί η πολυαγαπημένη μου φίλη Niike McClure- η προσθήκη της Diana Delva είναι ένας από τους λόγους του 10-0. Η Αμερικανίδα είναι αυτό που λέμε… άλλη κλάση (επικές οι μονομαχίες της με την Τόμπκινς) και το απέδειξε και χθες με 26 πόντους και 11 ριμπάουντ (με μόλις 1 λάθος) και 12/18 εντός πεδιάς. Εγγύηση.
Στο εξωαγωνιστικό διοίκηση παρούσα και κοντά στην ομάδα, τεχνικό τημ που εργάζεται νυχθημερόν για να δουλέψει την ομάδα, ιδανικές συνθήκες τόσο εγκαταστάσεων όσο και κλίματος ομάδας (αρκεί να δείτε τις δηλώσεις της Χ. Ρουσσάκη μετά τον αγώνα) και δυναμική μεγάλης ομάδας συντελούν ένα όμορφο κυανόλευκο μωσαϊκό.
Δεν ξέρω λοιπόν που θα φτάσει, όμως η Ανόρθωση μεγαλώνει και ήρθε για να μείνει!
