Εννοείται ότι ο σχετικός τίτλος (όχι του κειμένου, αλλά της διάστασης) ανήκει στον Ανδρέα Λευκαρίτη, για του οποίου τα έργα, μιλάνε τα ίδια τα έργα και επομένως, τα λόγια εντάσσονται στα πλαίσια της περιττολογίας…
Ωστόσο, σχετικά πρόσφατα υπήρξε μια ακόμα αποχώρηση που είχε γίνει πιο αθόρυβα σε σχέση με εκείνη του Ανδρέα Λευκαρίτη και πρόκειται για την αποχώρηση του Βάσου Βασιλείου από την ΑΕΛ.
Ο Βάσος Βασιλείου, ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που δεν περίμεναν από κανέναν, στήριξη, δεν την είχε ζητήσει καν και είχε ένα μεγάλο όραμα για την ΑΕΛ να την ανέβαζε ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!
Μιλάμε για τη Γυναικεία ομάδα, για την οποία ο κ. Βασιλείου είχε ξοδέψει… πακτωλό χρημάτων για να την ανεβάσει εκεί που ονειρευόταν (αν και σε εκείνον του τον ενθουσιασμό, κάπου είχε παραμελήσει τις Κύπριες παίκτριες) και ειδικά κατά την αγωνιστική περίοδο 2008-2009, στην τότε διοργάνωση του Euro cup, η ΑΕΛ αποκλείστηκε από τη Γαλατά Σαράι, στα σημεία κυριολεκτικά!
H Γαλατά Σαράι, ήταν η μετέπειτα κάτοχος της διοργάνωσης!
Όσο για τα γεγονότα που οδήγησαν τον κ. Βασιλείου στην αποχώρηση, αυτό είναι κάτι που τώρα δεν έχει καμιά σημασία…
Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι τέτοιους ανθρώπους, το άθλημα μας τους χρειαζόταν, τους χρειάζεται και θα τους χρειάζεται και με το παραπάνω!
