Ο απολογισμός του Άδωνη Χρίστου για τους Youth Stars!

0

Η ακαδημία ιδρύθηκε πριν από 14 χρόνια. Ήταν η πρώτη φορά που κέρδισαν το πρωτάθλημα U18 Γυναικών. Ο Άδωνις έκανε ένα απολογισμό στη σελίδα της ομάδας στο facebook

Η ακαδημία μπάσκετ Youth Stars αξίζει όλα τα συγχαρητήρια

O ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Κ18 2022-23

Καταρχάς με βάση αυτή την φωτογραφία λοιπόν θα ήθελα να ξεκινήσω τον απολογισμό της χρονιάς διότι προσπαθήσαμε να δείξουμε και να καταλάβουν τα κορίτσια σε άλλο επίπεδο το μπάσκετ και ότι όλα δεν είναι ασιστ, πόντοι, ριμπάουντ και κλεψίματα αλλά και κάποια που είναι σημαντικά και δεν φαίνονται στα στατιστικά τους. Όπως είπα τα κορίτσια είδαν τον εαυτό τους σε βίντεο και έγραψαν τα θετικά και αρνητικά τους διότι για εμάς τους έμπειρους προπονητές πλέον αρνητικό δεν είναι μόνο τα βήματα η άλλη ορολογία που φυςαίνονται στην στατιστική αλλά ακριβώς είναι πράγματα που δεν φαίνονται στις στατιστικές των αθλητών όπως πχ μια έξτρα πάσα που δεν έδωσες, μια προσπάθεια για αποτυχημένο κλέψιμο με αποτέλεσμα να χρεωθεί η συμπαίκτρια σου το 3ο η 4ο φάουλ η ένα σκρην του αέρα με αποτέλεσμα να μην ελευθερωθεί η σουτερ, η τα θετικά τους όπως πχ ένα κρίσιμο σκρην, ένα καλό φάουλ για να προστατεύσεις κάποια που έχει πρόβλημα στο φάουλ κλπ. Κάναμε αρκετή δουλειά για να καταλάβουν το μπάσκετ σαν παιχνίδι. Αυτά σαν πρόλογος της φωτογραφίας.

Τώρα..

Αυτή θα μπορούσε να ήταν και συνέντευξη, ένας απολογισμός της χρονιάς όσο αφορά αυτή την ομάδα. Της Κ18 γυναικών, οι νεανίδες μας. Από το χτίσιμο της μέχρι την κορυφή που φτάσαμε.

Θα συμβούλευα τον κάθε προπονητή να την διάβαζε ειδικά τους νέους συνάδελφους που κάνουν την σχολή και ειδικά αυτούς που ασχολούνται με την γυναικεία καλαθόσφαιρα. Σε καμία περίπτωση δεν το παίζω έξυπνος εκ των υστέρων αφού κερδίσαμε το πρωτάθλημα η υπεράνω. Είναι απλά ένας απολογισμός από το στήσιμο και το recruitment των παικτριών μέχρι την κατάκτηση του τίτλου, σαν εξομολόγηση αφού μετά από 27 συνεχόμενα χρόνια αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα στην προπονητική. Μου αρκεί η οργάνωση της ακαδημίας.

Ανέφερα ειδικά συνάδελφους που ασχολούνται με την γυναικεία καλαθόσφαιρα διότι πολλά πράγματα είναι κοινά με τα αγόρια αλλά πολλά είναι και διαφορετικά όπως η ψυχολογία τους, η ψυχοσύνθεση τους, οι ορμόνες τους, η περίοδος που βλέπουν μια φορά τον μήνα, η ταχυδύναμη τους, ο νευρομυικός μηχανισμός τους, οι προσωπικές τους σχέσεις με τα αγόρια, ακόμη και ένα νύχι που έσπασε. Είναι τόσο διαφορετικά και όλα αυτά θα ήθελα να τα ξέρω. Θέλω να γνωρίζω τα πάντα όσο αφορά τα κορίτσια, την ομάδα μου. Στους τελικούς θέλω να ξέρω και τα πάντα για τους αντιπάλους.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ και το ΣΤΗΣΙΜΟ

Το πλάνο της ομάδας στο μυαλό μου άρχισε πριν τελειώσει η περσινή χρονιά. Μαζί με τον Κώστα Κόρκα κάναμε αμέτρητες συζητήσεις, είδαμε ελλείψεις και κενά και συζητούσαμε πως θα τα καλύψουμε. Χάσαμε στο τέλος της σεζόν 3 παίκτριες αφού ήθελαν να φύγουν για τους δικούς τους λόγους. Για τις 2 είμασταν σίγουροι με τον Κώστα ότι θα έφευγαν για την 3η δεν ήμασταν σίγουροι. Δεν ήταν όμως στο πρωταρχικό μου πλάνο ειδικά οι δύο από τις τρείς. Σεβαστήκαμε την απόφαση τους να φύγουν.

Το μόνο πράγμα που χρειαζόμουν ήταν μια playmaker διότι είχαμε στην ομάδα την πρώτη σκόρερ του πρωταθλήματος που ήταν η Ελλάδα Γαβριηλίδου του 2004, μια παίκτρια που σου δίνει πόντους αφού μυρίζεται σαν ύαινα το καλάθι, σου παίρνει καμιά 15αριά rebound ανά αγώνα, κάνει 3-4 κλεψίματα ανά αγώνα και όλα αυτά ενώ παίζει σε θέση 3άρι. Η playmaker που ήθελα είναι αυτή που δημιούργησα από μωρό και μας είχε φύγει για μια χρονιά. Η Χριστίνα Νικολακοπούλου. Μάθαινα από τα άλλα κορίτσια ότι δεν ήταν ευχαριστημένη, δεν ήταν ευτυχισμένη και ήθελε να έρθει πίσω. Επικοινώνησα μαζί της και της εξήγησα το πλάνο μου πάνω της σε συνδυασμό με τις εμπειρίες που θα αποκόμιζε από το γυναικείο πρωτάθλημα. Είπε το ΝΑΙ και κάλυψα την θέση που ήθελα. Στο μυαλό μου ήταν και μια 16χρονη Γερμανίδα που άκουσα και που είδα σε αγώνες. Θα φτάσουμε εκεί σε λίγο..

Ήθελα ακόμη μια παίκτρια που για ευνόητους λόγους δεν θα αναφέρω όνομα, αλλά όταν μίλησα μαζί της μου είπε ότι την συμβούλευσε ο μάνατζερ της για τα στατιστικά της…. Όπααα. Στοπ της είπα. Η συζήτηση σταματά εδώ. Της ευχήθηκα καλή χρονιά. Η συμβουλή μου σε όλες σας είναι …παίξετε πρώτα μπάσκετ και μετά βάζετε και μάνατζερ.

Μίλησα και με ακόμη μια αλλά επιθυμούσε να παραμείνει στην ομάδα της. Το σεβαστήκαμε κι αυτό.

Ξαφνικά βγήκε μια απόφαση ότι δεν θα δικαιούται να αγωνίζεται η κοπέλα του 2004 ενώ σε προηγούμενες χρονιές δικαιούταν μια πιο μεγάλη σε σχέση με τα αγόρια. Έτσι χάσαμε την Ελλάδα. Το πρώτο μας όπλο.

Άρα κρατούμενο είχα την Μελανή που είναι η ισορροπία στην άμυνα και στην επίθεση, μαζεύει περισσότερα από 10 rebound ανά αγώνα, βάζει γύρω στους 12-15 πόντους, μου κλείνει χώρους, μου κάνει 3-5 μπλόκ που σαν αράχνη κλείνει τα πάντα με τον ιστό της, και στο παιχνίδι και βγάζει προσωπικότητα. Είχα την Αθανασία που είναι η ασφάλεια μου στις κυκλοφορία της μπάλας, η παίκτρια που μου κάνει όλα τα out of bounds, από πλάγιες γραμμές και τελικές γραμμές και γενικά μια παίκτρια που χρησιμοποιώ την ευφυία και την ηρεμία της. Είχα την Θέκλα, μια πιστή παίκτρια που θα έκανε ότι της πεί ο προπονητής της. Μια παίκτρια που πάει στο rebound σαν αετός, παίζει σκυλίσια άμυνα και δίνει το 100% της ψυχής της. Είχα την Χριστίνα όπως είπα μια playmaker που ήθελα. Σου δίνει πόντους, σου δίνει κλεψίματα, σου κατεβάζει την μπάλα με ασφάλεια, είναι πεισματάρα, έχει ηγετικές ικανότητες, δεν φοβάται καμία και κανέναν και γενικά είναι ο ινδιάνος της ομάδας. Είχα αυτές τις 4 αλλά έχασα την Ελλάδα και ότι μπορούσε να μας δώσει.

Έπρεπε να καλύψω τα στοιχεία που έχασα από την Ελλάδα. Είχα ακούσει για μια 16χρονη Γερμανίδα ότι ήρθε Κύπρο και έπαιζε στην Λάρνακα. Η Hannah Kruse. Την είδα σε αγώνα απέναντι μας, την είδα και σε άλλους αγώνες. Ένα κορίτσι που έχει τα μεγαλύτερα potentials από όλες στην Κύπρο για να κάνει μέχρι και διεθνή καριέρα. Απίστευτη τεχνική κατάρτιση, τρομερό σούτ για την ηλικία της, καλή αντίληψη, αγέρωχο κορμί αλλά με λίγο χρόνο συμμετοχής. Μιλήσαμε με τους γονείς της. Της έθεσα τους στόχους μου και το πλάνο μου για την Hannah. Οι γονείς της μου είπαν ότι η απόφαση είναι της ίδιας. Θα κέρδιζε συμμετοχή ως πρωταγωνίστρια στο μυαλό μου τόσο στο Κ18 όσο και στο γυναικείο. Το μόνο κορίτσι του 2006 που άρχιζε βασική στο γυναικείο πρωτάθλημα. Το μόνο πράγμα που ζήτησα από την Hannah ήταν αυτό (let me coach you for a week and then you decide). Τελικά είπε το ΝΑΙ.

Μου έλειπε ακόμη μια παίκτρια που θα κάλυπτε τις αμυντικές ιδιότητες της Ελλάδας. Ήθελα ακόμη ένα κορίτσι από την Λάρνακα την Κατερίνα Πέτρου. Μια παίκτρια που όπως η Θέκλα διψά για rebound, παίζει άμυνα σαν να μην υπάρχει αύριο, είναι επίσης playmaker, είναι το εργαλείο του προπονητή, σου δίνει της ψυχή της, γυαλίζει το μάτι της και βγάζει φωτιές από τα μάτια. Ήταν όμως τελειόφοιτη και λόγω μαθημάτων δεν ήθελε να αφήσει την ομάδα της. Έτσι άρχισε η σεζόν χωρίς την Κατερίνα.

Ο τρόπος που περιγράφω τα χαρακτηριστικά των κοριτσιών δεν είναι υπερβολικός. Είναι αυτά που συζητούσαμε με τον Κώστα και είναι ακριβώς έτσι.

Μέσα από την αρχή της χρονιάς μας έλειπε αυτό που ήθελα από την Κατερίνα. Ήταν και κολλητές φίλες με την Hannah και έβλεπε την ίδια πόσο αλλαγμένη είναι αγωνιστικά, πώς αυξήθηκε η αυτοπεποίθηση της, πως ήταν χαρούμενη κοντά μας και απλά περίμενα ένα λόγο να την πείσω. Μόλις η Hannah μου είπε ότι η Κατερίνα δεν είναι ευτυχισμένη την πήρα ξανά τηλέφωνο και ζήτησα συνάντηση με τους γονείς της. Στην συνάντηση οι γονείς της μου είπαν θέλουμε την κόρη μας να είναι ευτυχισμένη. Τους είπα θα την κάνω ευτυχισμένη, θα την έχω σαν κόρη μου και αν δεν το πετύχω σε ένα μήνα να της δώσω υπογραμμένη μεταγραφή να πάει όπου θέλει πριν τις 31 Δεκεμβρίου. Έθεσα φυσικά στην Κατερίνα τον στόχο της κατάκτησης του πρωταθλήματος και την συμμετοχή στην γυναικεία ομάδα κάτι που σαν τελευταία της χρονιά στο Κ18 δεν θα είχε στην ομάδα της και της άξιζε να τελειώσει με ένα τίτλο. Έτσι και η Κατερίνα είπε το ΝΑΙ.

Τα άλλα κορίτσια μας του 2007 και 2008 δεν είχαν τόση εμπειρία για τελικούς. Έπαιρναν φυσικά την ευκαιρία όποτε μπορούσαμε στο Κ18. Αλλά κι αυτές είχαν την δική τους διαδρομή στο Κ16.

Συμπληρώθηκε το ΠΑΖΛ.

ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

Τα 4 κορίτσια που είναι χρόνια στην ομάδα ήξεραν την φιλοσοφία μας, έπρεπε από τον Σεπτέμβρη να ενταχθεί σιγά σιγά η Hannah μέχρι να προσαρμοστεί. Κάναμε συστήματα πάνω της για να την ανεβάσουμε. Ήταν εύκολο αφού είχε τα προσόντα. Στην άμυνα η φιλοσοφία μας ήταν ίδια εδώ και 3 χρόνια. Απλά όσο την δουλεύουμε την τελειοποιούμε. Βάλαμε στόχο μέχρι τα playoffs να είναι τέλεια. Με τον ερχομό της Κατερίνας τον Νοέμβριο ξαναφρεσκάραμε τα πράγματα για να ενσωματωθεί και να προσαρμοστεί. Είχε εντελώς διαφορετικό ρόλο στην ομάδα της και διαφορετικό εδώ. Στην αρχή ένιωθε άβολα. Σιγά σιγά όμως κόλλησε και έγινε η ομάδα πιο solid όπως τα σχεδίαζα.

Δεν είμαι εύκολος προπονητής κι αν ρωτήσετε τα κορίτσια θα σας το πουν. Τώρα που είναι χαρούμενες θα γελούν και θα σας πουν πως είμαι. Πριν πάρουν το πρωτάθλημα μερικές έκλαιγαν στην προπόνηση. Ίσως και να με έβριζαν από μέσα τους. Αλλά ξέρουν ότι τις αγαπώ και ξέρω ότι μ αγαπούν. Το ήθελα πολύ γι’ αυτές. Τους το είχα πεί ότι παρά να κλαίμε μετά θα κλάψετε τώρα.

Είχαμε ένα θετικό σε σχέση με τις άλλες ομάδες αλλά συνάμα και αρνητικό. Έπαιζαν Σάββατο με το Κ18 και Κυριακή με το γυναικείο. Θετικό διότι πήραν εμπειρίες εναντίων πιο μεγάλων παικτριών ηλικιακά, έπαιξαν με καλύτερες, δοκιμάστηκαν, κοντραρίστηκαν και τους ανέβασε επίπεδο. Αρνητικό διότι είχαμε περισσότερη κούραση και περισσότερους τραυματισμούς από τις άλλες ομάδες του Κ18.

Ήθελε διαχείριση και τα καταφέραμε. Διαχείριση στις αποστάσεις αφού από τις 6 κοπέλες οι δύο έμεναν Λάρνακα, η μια Αλάμπρα, η άλλη Λατσιά και μόνο οι δύο από τις βασικές έμεναν κοντά. Διαχείριση στον χαρακτήρα τους, στον χρόνο τους και στους ρόλους τους. Ευτυχώς δεν είχα να διαχειριστώ γονείς. Μας είχαν εμπιστοσύνη. Και τα κορίτσια καταλάβαιναν και εμπιστεύτηκαν το πλάνο μας και τις γνώσεις μας με τον Κώστα.

Καταφέραμε να τερματίσουμε πρώτοι στην κανονική περίοδο και είχαμε το πλεονέκτημα έδρας, και στα playoffs περάσαμε εύκολα για τις θέσεις 1-8.

ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ

Στους ημιτελικούς για τις θέσεις 1-4 αντιμετωπίσαμε την ΕΘΑ. Μια ομάδα διαφορετική από τον Αχιλλέα που αντιμετωπίσαμε στον τελικό αλλά με πολλά κοινά σαν το ΝΒΑ. Σκληρή αμυντική ομάδα, χωρίς έμπειρες ψηλές παίκτριες, καλές playmaker, χωρίς κλασικές σουτέρ και που πρώτη φορά έπαιζαν ζώνη. Είχαν όμως τις ιδιαιτερότητες τους όχι σε τακτική αλλά σε τεχνική και δουλέψαμε αμυντικά στις αδυναμίες τους. Άλλωστε αυτό είναι το scouting. Στην σειρά με την ΕΘΑ δεν ασχοληθήκαμε με την τακτική τους αλλά κυρίως με τα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτριών τους στο τι μπορούν να κάνουν καλά και τι όχι. Και αναλόγως το σταματούσαμε (τα καλά τους), η υιοθετούσαμε τις αδυναμίες τους. Και ο λόγος που δεν ασχοληθήκαμε με αμυντική τακτική αντιπάλων είναι διότι οι αρχές στην άμυνα μας είναι η ίδια για όλους τους αντιπάλους φτάνει να τηρούν αυτά που δουλεύουν και δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα.
Περάσαμε στον τελικό μετά από δύο συναρπαστικά παιχνίδια.

ΤΕΛΙΚΟΙ

Στον τελικό είχαμε να αντιμετωπίσουμε τον Αχιλλέα. Την 2η καλύτερη ομάδα στο πρωτάθλημα αλλά κι αυτή ομάδα με ιδιαιτερότητες. Όταν παίζαμε με την ΕΘΑ είπα στις παίκτριες ότι οι αγώνες με ΕΘΑ θα είναι ένα καλό τεστ για το τελικό αφού παίζει σκληρή άμυνα σε σχέση με τον ΑΧΙΛΛΕΑ. Όσο σκληρά κι αν μας παίξουν στους ημιτελικούς να το βλέπουν σαν βοήθεια για τον τελικό. Το κάθε σκληρό φάουλ που θα μας κάνουν να το βλέπουμε σαν ευκαιρία από τις ελεύθερες βολές. Και έτσι κάναμε.

Το 2017 η μια από τις σχολές που έκανα στην Αμερική για το NCAA είχε μέσα εκπαίδευση για το recruitment και το profiling ενός παίκτη. Πως δηλαδή επιστρατεύεις έναν αθλητή να τον πείσεις να παίξει στη δική σου ομάδα, τι κίνητρο του δίνεις, τι προοπτική και πως επενδύεις πάνω του καθώς και πως βλέπεις αν ο αθλητής ταιριάζει στο πρόγραμμα σου και στη φιλοσοφία σου. Για να το κάνεις αυτό και να διαλέξεις αυτόν τον αθλητή ειδικεύεσαι στο profiling. Πως αξιολογείς τον αθλητή σαν χαρακτήρα, τις κακές του συνήθειες, το background του, την οικογενειακή του κατάσταση, πως μεγάλωσε, πως συμπεριφέρεται, τι χαρακτηριστικά έχει και άλλα πολλά.

Επίσης με τον ΑΧΙΛΛΕΑ όπως και στην ΕΘΑ δεν ασχοληθήκαμε με ομαδική τακτική. Ασχοληθήκαμε με ατομικά τεχνικά χαρακτηριστικά των παικτριών, να σταματήσουμε τα θετικά της κάθε παίκτριας και να τις οδηγήσουμε στα αρνητικά τους.

Το μόνο που προσθέσαμε σε σχέση με ΕΘΑ ήταν το profiling της κάθε παίκτριας. Αναλύσαμε τον χαρακτήρα τους, τις συνήθειες τους μέσα στον αγώνα, πως κινούνται μέσα στο παιχνίδι, πως συμπεριφέρονται οι ίδιες, στις συμπαίκτριες τους στον προπονητή τους. Αναλύσαμε σε όσες ξέραμε τον χαρακτήρα και τις συνήθειες τους εκτός γηπέδου. Προσπαθήσαμε να βρούμε ποια είναι η πραγματική ηγέτης στα δύσκολα, ποια είναι η <τεμπέλα> της ομάδας στην άμυνα, αυτήν δηλαδή που κλέβει στην άμυνα, ποια είναι αυτή που πραγματικά δουλεύει σκληρά και τους δίνει ενέργεια έτσι ώστε να την σταματήσουμε, ποια είναι η <κακομαθημένη> της ομάδας, ποια κάνει περισσότερες προπόνηση από τις άλλες σε personal κλπ.

Ήθελα να ξέρω ποια αντίπαλη παίκτρια βγήκε έξω το βράδυ της Παρασκευής πριν το τελικό. Το έμαθα. Ήθελα να ξέρω ποια αντίπαλη παίκτρια είχε δεί τις δύο τελευταίες μέρες περίοδο. Το έμαθα. Ήθελα να ξέρω το κάθετι σχολιάζουν στα διαλλείματα όσο αφορά το παιχνίδι. Για να διακρίνω αν είναι αγχωμένες η όχι. Έμαθα. Ήθελα να ξέρω ποια έφυγε διακοπές το Πάσχα, το έμαθα. Μακάρι να μπορούσα να ξέρω τι έχουν φάει το πρωί η το μεσημέρι πριν το παιχνίδι.

Σε σχέση με μας που έδωσα εντολές στις μητέρες των παικτριών μας την μέρα του αγώνα στους ημιτελικούς και τελικούς να αποφύγουν τις σάλτσες, τα καυτερά, το ψάρι, τον κιμά, και να φάνε υδατάνθρακες και κοτόπουλο. η κακή διατροφή μπορεί να σε επηρεάσει σε στομαχικές διαταραχές και σε συνδυασμό με το άγχος και αν έχεις και περίοδο που σου ταράζει τις ορμόνες, την ψυχολογία και την ενέργεια θα ήταν σίγουρο ένα αρνητικό οργανικό κοκτέιλ. Ήθελα να ξέρω τα πάντα και τα έμαθα σαν μέρος του scouting μας.

Profiling κάναμε ολόχρονα και στις δικές μας παίκτριες διότι πέρα από τις 4 που τις ξέρω χρόνια τα δύο κορίτσια από Λάρνακα προσπαθούσα να τα μάθω. Ξέρω επίσης ότι διαφορετικά πιέζεις και φωνάζεις πχ την Χριστίνα και την Μελανή και διαφορετικά την Hannah. Οι πρώτες δύο πεισμόνουν ενώ η τρίτη θα έσπαζε με τις φωνές. Η κάθε μια έχει τον τρόπο της και την μέθοδο πως την προσεγγίζεις. Το πιο σημαντικό, κι αυτό να το δούν οι νέοι προπονητές είναι να πάρεις το 100% της παίκτριας σου με οποιοδήποτε τρόπο. Πρέπει σαν προπονητής να βρείς τον τρόπο.

Σε καμία περίπτωση δεν έκθεσα κανένα κορίτσι ονομαστικά και από τις δύο ομάδες. Θα ήθελα όμως να αναφερθώ σε ένα κορίτσι που θαυμάζω στην οποία μελέτησα πάρα πολύ, έφαγα 3 μέρες πάνω της να βλέπω αρκετά παιχνίδια της και την έβλεπα πως κινείτε, πως έβγαζε ενέργεια και πώς έδινε έξτρα επιθέσεις στην ομάδα της με τα επιθετικά rebound, πως έπαιζε άμυνα. Σε όποιο παιχνίδι δεν έπαιζε η δεν έπαιζε καλά η ομάδα της έχανε. Και είδα όλα τα παιχνίδια της σχεδόν.

Τώρα που τέλειωσε το πρωτάθλημα σας εκμυστηρεύομαι ότι τις τελευταίες 2 μέρες πριν το τελικό ασχοληθήκαμε όλη η ομάδα ατομικά μόνο με αυτήν. Να της κόψουμε την ενέργεια και τα rebound. Και όσο οι άλλες ομάδες ασχολούνταν με άλλες παίκτριες το πλήρωναν με την αθόρυβη δουλειά της από αυτήν και για μένα ήταν το κλειδί στην ενέργεια της ομάδας της. Και θα ήθελα να το ξέρεις Σοφία μου #99.

Είσαι μια παίκτρια που θαυμάζω διότι έχω και γώ αντίστοιχη παίκτρια σαν εσένα.

Μ αυτό τον τρόπο κερδίσαμε το πρωτάθλημα. Δεν χρειάζεται να ξέρει ο κόσμος πως ανεβάσαμε ψυχολογικά τις δικές μας παίκτριες. Αυτό είναι εσωτερικό. Ότι λέμε στα αποδυτήρια μένει εκεί. Ότι λέω στην κάθε μία μένει μέσα της. Και εύχομαι μια μέρα να με θυμούνται για κάτι που τους είπα. Το σημαντικό είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση δούλεψε, πέταξαν, έβγαζαν φωτιές. Σ αυτό πιστεύω ότι το πέτυχα κι ας περιαυτολογώ.

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΜΟΥ

Ήταν μεγάλη χαρά για μένα προσωπικά να έχω στην ομάδα τα δύο κορίτσια που έρχονταν καθημερινά από Λάρνακα. Τόσο η Ηannah όσο και η Κατερίνα έδωσαν το 100% του εαυτού τους. Ενώθηκαν με τα δικά μας κορίτσια και κόλλησαν σαν να ήξεραν τις άλλες χρόνια. Έκαναν θυσίες με την απόσταση, στερήθηκαν πολλά και ειδικά χρόνο από τα μαθήματα τους και δικαιώθηκαν. Εύχομαι να βοήθησα τα κορίτσια με τις γνώσεις μου και να κέρδισαν έστω και κάτι από μένα και είμαι σίγουρος ότι η συνεργασία μας δεν τελειώνει εδώ. Απίστευτα παιδιά με αρχές, καλό χαρακτήρα, θετικά κορίτσια. Τις αγαπώ.

Χάρηκα επίσης που ήρθε πίσω η Χριστίνα και πετύχαμε ότι στόχους βάλαμε από το καλοκαίρι. Φέτος έκανε τρομερή χρονιά. Και το αξίζει. Δούλεψε όσο καμία, και φάνηκε στην απόδοση της. Είναι το μυαλό μου μέσα στο γήπεδο και αποδείχτηκε και η ήρωας των τελικών.

Ένα κύκλος κλείνει για τα τρία κορίτσια που μεγάλωσαν στην YOUTH STARS αφού φέτος ήταν η τελευταία τους χρονιά στο Κ18. Η Θέκλα, η Αθανασία και η Μελανή. Μεγάλωσαν σε μια ακαδημία που αγάπησαν και αγαπήθηκαν. Κέρδισαν με το φετινό τρία πρωταθλήματα μαζί. Κ14 το 2017-18 και 2018-19, πρώτη θέση στο Κ16 το 2019-20 αλλά λόγω πανδημίας δεν ολοκληρώθηκε το πρωτάθλημα και Κ18 φέτος. Αυτούς του τίτλους τους έχει και η Χριστίνα, 3 πρωταθλήματα και μία πρώτη θέση. Η Μελανή έχει και δύο πρωταθλήματα Κ10 και Κ12 πριν αρχίσουν τα άλλα δύο κορίτσια.

Αυτά τα τρία κορίτσια του 2005 έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και το ξέρουν, συν η Ελλάδα. Όταν άλλες ‘έφυγαν αυτές έμειναν εδώ και προσέχανε Θερμοπύλες όπως και η Ελλάδα. Κάποια τις ειρωνεύτηκε πέρσι όταν έφυγε, με την φράση (τελικά ποιες μείνατε?). Τις καθησύχασα και τις είπα να κάνουν υπομονή και θα είμαστε πιο δυνατή ομάδα από ποτέ. Έμειναν και οι τέσσερις τους σαν σωματοφύλακες του γυναικείου τμήματος σαν τους θηλυκούς Ντ’ Αρτανιάν, Άθως, Πόρθος και ο Άραμις. Πάλεψαν μαζί μου, σε πανδημία με on line προπονήσεις, με νυκτερινές προπονήσεις μέχρι αργά, με σπασμένα παράθυρα κι ας έμπαινε κρύο, τα μόνα κορίτσια στην Κύπρο που προπονούνταν σε άλλο γήπεδο και έπαιζαν σε άλλο και όλα τα παιχνίδια έμοιαζαν εκτός έδρας. Πως να μην τις αγαπώ. Για ότι σχέση δημιουργήσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Για τις στιγμές μας. Με την Θέκλα μου, την Αθανασία μου και με την Μελανή μου που την πίεσα όσο καμία στην ακαδημία. Ποτέ δεν της συμπεριφέρθηκα σαν να είναι κόρη μου. Αντιθέτως ήμουν πιο σκληρός μαζί της σε σχέση με τις άλλες. Εντός των γραμμών ήταν μια παίκτρια σαν τις άλλες, εκτός γραμμών ξέρω εγώ.

Ήταν μια όμορφη χρονιά, τόσο όμορφη όσο η ψυχή σας. Και θα την κουβαλώ για πάντα μέσα μου.

Coach Adonis

Coffee House