Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…Η Εθνική μας πάλεψε παρά τις δύο ήττες και έδειξε σίγουρα ότι έχει μέλλον. Ένα το κρατούμενο… Δεύτερον… Ένα γερόλυκος ξεχώριζε σαν την μύγα μέσα στο γάλα για ακόμα μια φορά δείγμα ότι όσα χρόνια και αν περάσουν το μπάσκετ δεν ξεχνιέται…
Περεταίρω ανάλυση της Εθνικής έκαναν και θα κάνουν τα άλλα παιδιά έτσι εγώ θα ασχοληθώ μόνο με τον γερόλυκο Τζακ…Η αλλιώς Ιάκωβο Παντελή.
Χρόνια γνωριμίας και με αυτόν τον κύριο…Από τους μήνες που έκανε στον Αχιλλέα συμπαίκτης με τον Πιστόλα (προπονητή του) μέχρι την απογείωση της καριέρας του στην ΑΕΚ.
Αθλητικό δεν τον λές, μάλλον το αντίθετο… Φαν της προπόνησης; Μπααα άστο καλύτερα… Ακόμα και έτσι όμως παραμένει ένας από τους καλύτερους «κοντούς» του πρωταθλήματος. Γιατί; Γιατί αγαπά αυτό που κάνει…Γιατί έχει το λεγόμενο μπασκετικό iq, γιατί μπορεί σε ολόκληρη την χρονιά να είναι αδιάφορος και την ώρα που φτάνει η ώρα των τίτλων να πετά μέσα στο γήπεδο.
Αγαπημένο παιδί του κόσμου αλλά και κορυφαίος συμπαίκτης του άλλου παππού του Σιζόπουλου. Οι 2 τους έδεσαν για τα καλά στην ΑΕΚ και την οδηγούν για ακόμα μια χρονιά προς τον τίτλο. Αχτύπητο δίδυμο στην περιφέρεια έκανε και με τον Παλάλα όσοι θυμούνται.
Θες τρίποντα, θες άμυνα, θες φωνές και διαμαρτυρίες, παντού πρώτος…Ειδικά στις διαμαρτυρίες μιας και δεν μπορεί να τρέξει στα 40 τόσα του (Να μάθεις να τάζεις συνέντευξη και να εξαφανίζεσαι)
Ένας γνήσιος οπαδός της ΑΕΚ, ένα λαϊκό παιδί που δεν γεμίζει το μάτι, αλλά μπορεί να κάνει την διαφορά. Ένα ακόμα παράδειγμα ότι όσα χρόνια και αν περάσουν το πρώτο όνομα που σου έρχεται την τελευταία δεκαετία τουλάχιστο όταν λες…ΑΕΚ , είναι το όνομα του τρελού αρχηγού, του Τζακ.
Από τους λίγους ανθρώπους που εκτιμώ και με εκτιμούν σε αυτόν τον χώρο…(Ναι υπάρχει κόσμος που εκτιμά τη δουλειά μου στον χώρο της Κυπριακής καλαθόσφαιρας)…Μπηχτή έτσι για να έχουμε να λέμε…
Respect γερόλυκε…
