29 χρόνια (7/6/93) έχουν περάσει απο τότε που ο τεράστιος Ντράζεν Πέτροβιτς άφηνε την τελευταία τοιυ πνοή σε εκείνο τον καταραμένο αυτοκινητόδρομο έξω απο το Μόναχο.
Στο άκουσμα της είδησσης του θανάτου του ο απανταχού μπασκετικός κόσμος ‘πάγωσε’, σοκαρίστηκε, έκλαψε, δάκρυσε!
Ξέραμε ότι δεν θα τον ξαναβλέπαμε να κάνει τα ζογκλερικά του μέσα στον αγωνιστικό χώρο, να ντριμπλάρει με περίσσια φινέτσα την μπάλα, να σουτάρει με μαγευτικό τρόπο την πορτοκαλί θεά και να κερδίζει τις αντίπαλες ομάδες σχεδόν μόνος του!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ραψωδία του στο ΣΕΦ το 1989, στον Τελικό του Ευρωπαικού Κυπέλλου Κυπελλούχων, όταν με 62 πόντους διέλυσε την Σναιντέρο Καζέρτα κι έδειξε σε όλους ότι πλέον η Ευρώπη ήταν αρκετή μικρή για την ανεπανάληπτη κλάση του!
Το καλοκαίρι του ΄89 και μετά τα μαγικά που έκανε στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ, μετακόμισε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού για λογαριασμό των Πόρτλαντ Τρελμπλέιζερς. Τον υποτίμησαν, δεν τον σεβάστηκαν, δεν ήταν ευτυχισμένος εκεί αν και σε κάποιες εμφανίσεις του έδωσε δείγματα γραφής του ταλέντου του.
Απεφάσισε αρχές του ’91 να μετακομίσει στους Νιου Τζέρσει Νέτς. Εκεί έδειξε σε όλους ότι συγκαταλεγότανε ανάμεσα στους κορυφαίους του αθλήματος γράφοντας καταπληκτικά νούμερα. Έκανε τους Αμερικάνους να μάθουν να σέβονται τους Ευρωπαίους παίκτες και ‘άνοιξε’ τον δρόμο για τους Ευρωπαίους παίκτες που αγωνίσθηκαν μετέπειτα στο nba.
Έτσι το ήθελε η μοίρα, να φύγει τόσο νωρίς απο κοντά μας. Βέβαια αυτά που κατόρθωσε μέχρι τα 28 του χρόνια θα παραμείνουν για πάντα αξέχαστα στην μνήμη μας.
Σε ευχαριστούμε Ντράζεν για αυτές τις ανεπανάληπτες μπασκετικές στιγμές που προσέφερες, μακάρι να μην ερχότανε ποτέ εκείνο το καταραμένο πρωινό πριν 29 χρόνια!
HVALA TI DRAZEN!
Πάνος Αργυρίδης
