Όταν ο Ολυμπιακός παίζει ντέρμπι κι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι «20άρες, 25άρες κλπ» δεν ξέρει να το διαχειριστεί. Όταν πηγαίνει για «πόλεμο» ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει, γνωρίζει τι χρειάζεται, είναι πνευματικά έτοιμος και χθες στο ΟΑΚΑ πήγε για… πόλεμο.
Η χθεσινή νίκη του Ολυμπιακού ήταν πολύ σημαντική για όλο τον οργανισμό. Ενδεχομένως ένα θετικό αποτέλεσμα όταν ο τρίτος αντιμετωπίζει τον προτελευταίο, να θεωρείται λογικό όμως τα ντέρμπι είναι πάντα διαφορετικά και ιδιαίτερα. Πιο τρανό παράδειγμα για να αναδείξει αυτό που προανέφερα από την προ ημερών νίκη των «πράσινων» στο ΣΕΦ για το πρωτάθλημα, δεν υπάρχει.
Ο Ολυμπιακός δεν ήθελε τη νίκη απλά για να φτάσει στο 12-5, αλλά για να μη μπει σε νέα διαδικασία εσωστρέφειας, για να μην υπάρξει αμφισβήτηση αφού όσο και καλό μπάσκετ να παρουσιάζει η ομάδα μέχρι τώρα, ένα ενδεχόμενο 0-2 από τον φετινό Παναθηναϊκό θα ήταν βαρύ. Ήθελε τη νίκη για να δώσει χαρά στους οπαδούς του την οποία τους είχε στερήσει στις 22 Νοεμβρίου μα πάνω από όλα ήθελε τη νίκη για να επικρατήσει η λογική της ανωτερότητας.
Ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον φετινό Παναθηναϊκό. Αν γίνουν προσθήκες, αν ο κορονοϊός ρίξει νοκ άουτ 3-4 παίκτες μαζεμένους κλπ θα διαμορφωθούν νέες συνθήκες. Στην παρούσα φάση οι δύο ομάδες δεν συγκρίνονται.
Οι «ερυθρόλευκοι» είναι ομάδα με αρχή μέση και τέλος, διαθέτει έναν top class προπονητή ο οποίος για κάποιον ακατανόητο για μένα λόγο, περνά εξετάσεις καθημερινά. Διαθέτει 12 ποιοτικούς παίκτες. Ο ΜακΚίσικ έκρινε το ματς με 18 πόντους, οι 12 εκ των οποίων στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ο Ζαν Σαρλ δεν αγωνίστηκε δευτερόλεπτο και στο επόμενο ματς μπορεί να τελειώσει με 6 πόντους και 7 ριμπάουντ. Διαθέτει μία διοίκηση η οποία φροντίζει τα πάντα για αυτούς, κινήθηκε ιδανικά το καλοκαίρι και διαχειρίζεται τις καταστάσεις με ηρεμία και λογική.
Όλα αυτά είναι πολυτέλεια.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Κωνσταντίνου Μελάγιες στο gazzetta
