Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γράφει τους μπασκετικούς λόγους για τους οποίους επικράτησε ο Ολυμπιακός της Μπάγερν.
Για πρώτη φορά τη φετινή περίοδο ένα παιχνίδι του Ολυμπιακού κουβαλούσε πριν το τζάμπολ ένα «πρέπει». Δεν ήταν απλά μία αναφορά στις δηλώσεις του Μπαρτζώκα την παραμονή της αναμέτρησης, ήταν κάτι το οποίο το ένιωθες από νωρίς χθες στο ΣΕΦ.
Εννοείται και θα ακολουθήσουν πολλοί παρόμοιοι «τελικοί» κάτι το οποίο είναι λογικό μιας και ξεκίνησε ο δεύτερος γύρος.
Οι «ερυθρόλευκοι» ήθελαν τη νίκη για να μη χάσουν την επαφή με την «οκτάδα» η οποία είναι κι ο βασικός τους φετινός στόχος και για να μην τους δημιουργηθεί ψυχολογικό πρόβλημα στα εντός έδρας παιχνίδια αφού προέρχονταν από τρεις διαδοχικές ήττες στο γήπεδό τους.
Ο αγώνας ήταν μία αναμέτρηση απουσιών αφού από τη μία ομάδα έλειπαν Παπανικολάου και ΜακΚίσικ και από την άλλη Λούτσιτς και Ντζέντοβιτς. Πάνω κάτω όλοι παίκτες της ίδιας θέσης.
Για να πάρουν τη νίκη οι Πειραιώτες χρειάστηκαν μεγάλες προσωπικές άμυνες, μεγάλα σουτ και κάπως έτσι συνεχίζονται τα μεγάλα όνειρα στον Ολυμπιακό.
Πάμε να δούμε τους μπασκετικούς λόγους που εξηγούν το αποτέλεσμα.
ΔΥΟ ΗΓΕΤΕΣ, ΜΑ ΤΙ ΗΓΕΤΕΣ
Ο Κώστας Σλούκας έχει βρει για τα καλά ρυθμό εδώ και καιρό και οδηγεί τους «ερυθρόλευκους» αποδεικνύοντας ακόμη και στον πιο δύσπιστο γιατί αποκτήθηκε.
Ο Έλληνας γκαρντ βγάζει με συνέπεια πλέον μία επιθετικότητα στο παιχνίδι του και έχει καταφέρει να βρει μία ισορροπία μεταξύ δημιουργίας κι εκτέλεσης.
Τα δύο τελευταία καλάθια που βάζει με drive και στο ένα περνώντας το κορμί του κάτω από τη μπασκέτα για να αποφύγει το κόψιμο είναι δείγμα τεράστιας κλάσης.
Ο Βασίλης Σπανούλης απέδειξε πόσο σπουδαίος είναι δικαιώνοντας και τον Λούκα Ντόντσιτς που λίγες ώρες πριν τον ανέφερε ως πρότυπό του στους Σακίλ Ο’ Νηλ και Τσαρλς Μπάρκλεϊ. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού στο πρώτο του πέρασμα από το παρκέ ήταν κακός και ευθύνεται για το προσπέρασμα της Μπάγερν.
Η πνευματική του δύναμη σε συνδυασμό φυσικά με τον μύθο του, τον βοήθησαν να μπει στο δεύτερο ημίχρονο και να ευθύνεται για το προσπέρασμα του Ολυμπιακού και τη νίκη του. Ο Σπανούλης από το 26’ κι έπειτα είχε 8 πόντους και ένα λάθος παρασύροντας και τους άλλους.
Οχι, ο Σπανούλης δεν ήταν ο δεύτερος καλύτερος παίκτης της ομάδας μετά τον Σλούκα, αλλά η ηγετική του παρουσία στο δεύτερο ημίχρονο, άλλαξε τις ισορροπίες προς όφελος της ομάδας του.
