Ολυμπιακός: Μπάσκετ «οκτάδας» όταν αυτή χάθηκε

0

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες αναλύει όσα άλλαξε ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο κόντρα στην Άλμπα και του χάρισαν τη νίκη.

Ο Ολυμπιακός πανηγύρισε την τρίτη διαδοχική του νίκη, αλλά τα όποια χαμόγελα κόβονται απότομα καθώς αμέσως στο δικό μου μυαλό επικρατεί η σκέψη «γιατί ρε παλικάρια αδικήσατε τους εαυτούς σας και τους κόπους σας φέτος»;

Ξέρετε, πώς είναι το αγγελάκι που στο ένα αφτί σου ψιθυρίζει κάτι θετικό και το διαβολάκι στο άλλο κάτι αρνητικό; Τέτοια φάση και με μένα.

Θα συμφωνήσουμε πως ο Ολυμπιακός νίκησε την Αλμπα κι όχι την Μπαρτσελόνα, αν κι έχω ορισμένες αντιρρήσεις επ’ αυτού.

Πρώτη και καλύτερη, πώς το στιλ παιχνιδιού της Άλμπα δεν ταιριάζει με των «ερυθρόλευκων». Δεύτερη, η ομάδα του Ρενέσες προερχόταν από τρεις νίκες σε 4 ματς έχοντας επικρατήσει Παναθηναϊκού με Χεζόνια (βελτιωμένη έκδοση), Βιλερμπάν εκτός και Χίμκι (λογικό). Σε καλό «φεγγάρι» λοιπόν.

 

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ

Πάμε να δούμε και την καθιερωμένη ανάλυση της τακτικής στο βαθμό φυσικά που μπορώ να την αντιληφθώ. Άλλο δημοσιογράφος κι άλλο προπονητής, υπενθυμίζω.

Ενέργεια. Η αρχική πεντάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ειδικά στην περιφέρειά της ήταν πολύ flat. Τζένκινς και Χάρισον μού θύμισαν την γραμμή που βγάζει το καρδιογράφημα ενός ανθρώπου που δεν ζει. Η Αλμπα έπαιζε τον Τζένκινς στα 3 μέτρα απόσταση κι αυτός αστοχούσε ενώ ο Χάρισον προσπαθούσε να βρει φάσεις μόνος του χωρίς να σκέφτεται την πάσα.

Γιατί τους ξεκίνησε ο Μπαρτζώκας θα μου πείτε. Τον μεν Τζένκινς για τα αμυντικά του καθήκοντα, τον δε Χάρισον μπας και του ανεβάσει την ψυχολογία και δείξει ορισμένα πράγματα. Μην ξεχνάτε πως έρχονται αποφάσεις σε λίγο διάστημα και τουλάχιστον ο coach όταν τους πει «ευχαριστώ, γεια σας», δεν θέλει να ακούσει «μα δε μου έδωσες ευκαιρίες».

Οι παίκτες που μπήκαν από τον πάγκο πρόσφεραν σημαντική διαφορά σε θέμα ενέργειας. ΜακΚίσικ, Λαρεντζάκης, Σπανούλης, Πρίντεζης και Ζαν Σαρλ φρόντισαν να ανεβάσουν επίπεδο όλη την ομάδα. Θυμηθείτε μόνο τα κλεψίματα του Αμερικανού και τους αιφνιδιασμούς που ακολούθησαν από αυτά.

Άμυνα με αλλαγές. Η δεύτερη σημαντική αλλαγή προήλθε από την άμυνα. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας στην τρίτη περίοδο ξεκίνησε τον Βεζένκοβ στη θέση «3» κι έδωσε εντολή για αλλαγές σε όλα τα σκριν (κάτι που συνέβη και στην ανατροπή με την Ζενίτ την προηγούμενη εβδομάδα).

Ο Βούλγαρος πήγε στο μαρκάρισμα του Σίβα δυσκολεύοντάς τον αφού είναι πιο μεγάλος κάτι που εξυπηρετούσε και τις αλλαγές. Να τονίσω ξανά πως άλλαζαν και στα σκριν μακριά από την μπάλα, όχι μόνο στα pick ‘n’ roll.

Με αυτόν τον τρόπο έβγαλαν εκτός ρυθμού τους πολλούς και καλούς σουτέρ της Άλμπα αφού ήταν μόνιμα κοντά τους.

Μείωσαν τις κατοχές. Τρίτη αλλαγή ήταν ο ρυθμός. Ορισμένα διαστήματα του πρώτου ημιχρόνου είχαν λίγο «πάνω κάτω» μπάσκετ χωρίς ουσία και με εκατέρωθεν λάθη. Αυτό ξεκάθαρα βόλευε τους Γερμανούς.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες του Μπαρτζώκα «πάγωσαν» κάπως τον ρυθμό, έριξαν τον αριθμό των κατοχών κάτι που αποδιοργάνωσε τους Bερολινέζους που είναι μία κλασική uptempo ομάδα. Μεγαλύτερες επιθέσεις και πιο καθαρές επιλογές λοιπόν.

Εδιναν απλές πάσες και όχι ασίστ. Μερικές φορές ο ενθουσιασμός σε οδηγεί στο να ψάχνεις μία πιο δύσκολη πάσα που μπορεί να γίνει ασίστ από το να δώσεις μία απλή πάσα η οποία μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις για καλάθι χωρίς να λογίζεται ασίστ.

Οι «ερυθρόλευκοι» μου έδωσαν την εντύπωση πως στο δεύτερο ημίχρονο έψαξαν την πιο απλή πάσα και όχι την περίεργη. Μετακίνησαν την μπάλα πιο γρήγορα και βρήκαν καλάθια για τα οποία σούταραν υπό άριστες προϋποθέσεις.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ ΟΣΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΒΕΖΕΝΚΟΒ

Τα όσα κάνει ο Βούλγαρος φόργουορντ είναι προϊόν δουλειάς και ψυχολογίας. Ο Βεζένκοβ από τη στιγμή που διακόπηκε η περσινή σεζόν δούλεψε αρκετά μόνος του όταν αυτό επιτρεπόταν.

Ο Μπαρτζώκας τον εμπιστεύτηκε και αυτός αισθάνθηκε χρήσιμος, πήρε τα… πάνω του από νωρίς και πλέον δεν «βλέπει» κανέναν.

Προσωπικά πιο πολύ με ενθουσιάζει η βελτίωση του στην προσωπική άμυνα η οποία του επιτρέπει πλέον να υποστηρίζει τις αλλαγές στα σκριν και η διάθεση που δείχνει στο ριμπάουντ, παρά το σουτ και οι πόντοι του.

Για να καταλάβετε την διαφορά στο πρώτο (αυτό με την άμυνα) να σας θυμίσω το σημάδι που «έφαγε» πέρυσι στο ΟΑΚΑ από τον Ράις και πως ανταποκρίνεται φέτος με κοντούς αντιπάλους.

Για να καταλάβετε τη διαφορά στο δεύτερο (αυτό με τα ριμπάουντ) θα σας πω πως φέτος είναι ο κορυφαίος ριμπάουντερ της ομάδες με 5.3 μέσο όρο (σε 22:31) και πως πέρυσι έπαιρνε 2 σε 13:20 συμμετοχής.

Τέλος, μου άρεσε η επιθετικότητα του Σλούκα στο δεύτερο ημίχρονο, η δουλειά του Ελις όσο αγωνίστηκε κι η παρουσία των Λαρεντζάκη, Σπανούλη (εκτός από ένα λεπτό στο κλείσιμο του ματς).

ΥΓ: Το παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε είναι μία πραγματικά καλή ευκαιρία να δούμε που βρίσκεται ο Ολυμπιακός. Φορμαρισμένοι οι Τούρκοι.

ΥΓ 2: Ακατανόητο το 50% στις βολές με 8/16.

ΥΓ 3: Η πάσα που δεν είναι ασίστ μπορεί επίσης να είναι μία πολύ καλή πάσα.

Coffee House