Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γράφει για όσα άλλαξε ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο και για την ενωμένη προσπάθεια που θέλει να δει στα οκτώ παιχνίδια που απομένουν.
Ο Ολυμπιακός μου θυμίζει μία χιονόμπαλα η οποία ξεκίνησε να κατρακυλά σε μία πλαγιά και όσο κυλούσε μεγάλωνε μέχρι που έγινε χιονοστιβάδα. Και δυστυχώς η χιονοστιβάδα συνήθως φέρνει άσχημα αποτελέσματα.
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στον Κάουνας χάνοντας ένα δικό του παιχνίδι μέσα από τα χέρια του και έκτοτε τον έχει πάρει η κάτω βόλτα. Αυτή η ήττα από την Ζαλγκίρις ήταν η αρχή του φετινού κακού και πλέον μετρά έξι διαδοχικά αρνητικά αποτελέσματα.
Οι συνεχόμενες ήττες έφεραν γκρίνιες, διαφωνίες, κακή ψυχολογία, έβγαλαν στην επιφάνεια στοιχεία λανθασμένου εγωισμού. Μα πάνω από όλα έφεραν αποφυγή ανάληψης ευθυνών.
«Ποιος φταίει»;
«Αυτός. Εκείνος. Ο άλλος. Οχι, εγώ πάντως»
Όταν δεν ξεκινάς από τα δικά σου λάθη, τότε δύσκολα θα βρεις τρόπο να ξεμπλέξεις.
Για να το κλείσω εδώ το θέμα διότι δεν είναι καιρός για τέτοιες κουβέντες.
Μένουν οκτώ παιχνίδια. Αν δεν τα παίξουν ενωμένοι και με ανάλογη προσπάθεια όπως αυτή του δευτέρου ημιχρόνου με την ΤΣΣΚΑ, θα έρθει δύσκολο καλοκαίρι.
Κι έτσι όπως τα έκαναν θα είναι και μεγάλο το καλοκαίρι αφού θα ξεκινήσει στις 10 Απριλίου φέτος για αυτούς.
Αν τώρα πάει ο καθένας μόνος του και προσπαθήσει να το παίξει καμπόσος, κακό του κεφαλιού του.
ΛΑΘΗ ΕΜΕΙΣ, ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟ ΕΣΕΙΣ
Η ομάδα με την κόκκινη φανέλα που αγωνίστηκε στο πρώτο ημίχρονο στο ΣΕΦ δεν έπαιζε μπάσκετ. Μπορεί να έπαιζε άλλο άθλημα, αλλά σίγουρα δεν ήταν μπάσκετ.
Η ομάδα του πρώτου ημιχρόνου θύμιζε ομάδα Eurocup ή μάλλον όχι βρήκα καλύτερη παρομοίωση. Θύμιζε Χίμκι. Την ομάδα που σουτάρει μόνο τρίποντα, που καθένας κάνει ό,τι θέλει, που δεν την ενδιαφέρει η άμυνα, που τη «γλεντάει» ο κάθε αντίπαλος εδώ και τρεις μήνες.
Οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν με εντελώς λάθος προσανατολισμό στο παιχνίδι και εξηγώ…
Ο Κώστας Σλούκας ξεκίνησε με τρία λάθη τα οποία πρόσφεραν εύκολα καλάθια στην ΤΣΣΚΑ στην άλλη πλευρά.
Ο Οκτάβιους Έλις αστόχησε σε ανενόχλητο lay up και στη συνέχεια σε κάρφωμα.
Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης στη δεύτερη διαδοχική και δικαιότατη παρουσία του στην αρχική πεντάδα την «είδε» σκόρερ και πήρε πέντε σουτ σε οκτώ λεπτά αστοχώντας σε όλα. Αντί να κάνει όσα τον έφεραν στην αρχική πεντάδα, μπήκε στο ματς κάπως «μπερδεμένος».
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας φυσικά και δεν παραμένει στο απυρόβλητο, φυσικά και φέρει ευθύνες, αλλά δε φταίει αυτός ούτε για τα χαμένα καρφώματα του Αμερικανού, ούτε για τη «θολούρα» του Λαρεντζάκη, ούτε για τις πάσες στον αέρα του Σλούκα.
Γιατί χάρη σε αυτά βρέθηκε η ΤΣΣΚΑ στο +15 και ο Ολυμπιακός στο «κυνήγι».
Τι άλλο είδαμε στο πρώτο ημίχρονο;
Την ΤΣΣΚΑ να σκοράρει 17 πόντους από αιφνιδιασμό και μάλιστα οι 6 εξ αυτών ήταν χωρίς να έχει επιστρέψει κανείς στην άμυνα. Οχι δηλαδή «3on1» ή «2on1».
Και επίσης είδαμε τους Πειραιώτες να παίζουν «ρολόι». Αυτό το παιχνίδι που παίζαμε μικροί.
Γύρω γύρω όλοι και «έλα μωρέ αφού όλοι ρίχνουν ένα τριποντάκι ας ρίξω κι εγώ».
