Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες αναλύει τους αγωνιστικούς λόγους που έκριναν τη νίκη του Ολυμπιακού και βρίσκει κοινά στοιχεία με την σεζόν 2012-13.
Βλέπεις τον Μπαρτζώκα στον πάγκο να καθοδηγεί στο παρκέ τους Σπανούλη, Πρίντεζη, Παπανικολάου και Σλούκα. Επίσης βλέπεις να είναι βασικά γρανάζια της ομάδας ένας σέντερ τσέπης τύπου Χάινς (Μάρτιν), ένα τεσσάρι με «δολοφονικό» σουτ όπως του Άντιτς (Βεζένκοβ) και ξένους γκαρντ με την προσωπικότητα του Λο.
Πάμε και παρακάτω…
Βλέπεις μία ομάδα που αρνείται να χάσει, βλέπεις διαφορετικούς πρωταγωνιστές από αγώνα σε αγώνα και βλέπεις να πανηγυρίζουν ένα κουβάρι σαν μικρά παιδιά κάποιο νικητήριο σουτ.
Μηχανή του χρόνου δεν υπάρχει, αλλά τσεκάρω και λίγο μην ζούμε την σεζόν 2012-13.
Ειλικρινά δεν ξέρω που θα φτάσει αυτή η ομάδα, αλλά σίγουρα η ταλαιπωρία της περασμένης διετίας ανήκει στο παρελθόν για τα καλά.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΝΙΚΗ
Στην Euroleague δεν υπάρχει νίκη που να μην είναι σημαντική. Σε 4 αγωνιστικές έχουμε δει τα πάντα και το σίγουρο είναι πως θα συνεχίσουμε να τα βλέπουμε.
Απρόβλεπτο πρωτάθλημα το φετινό.
Απλά η νίκη επί της Μακάμπι είναι λίγο πιο σημαντική λόγω του τρόπου που ήρθε. Συμφωνούμε πως όλοι μας θα προτιμούσαμε φινάλε ανάλογο με αυτό κόντρα στην Αρμάνι (χωρίς άγχος στο τέλος), αλλά αν είχαμε την ευχέρεια να γνωρίζουμε εκ τους ασφαλούς πως θα νικούσε ο Ολυμπιακός, τότε αυτό το φινάλε θα ήταν το ιδανικό.
Μία νίκη με buzzer beater προσφέρει μεγαλύτερη χαρά, καλύτερη ψυχολογία και κυρίως αυθορμητισμό.
Αυτόν τον αυθορμητισμό να γίνονται όλοι μία γροθιά και να χοροπηδάνε σαν να κατέκτησαν την Euroleague.
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Πριν προχωρήσω σε 2-3 επιμέρους αγωνιστικά στοιχεία τα οποία έκριναν το αποτέλεσμα, επιτρέψτε μου να ασχοληθώ με ένα χαρακτηριστικό πολύ καλών ομάδων.
Ο Ολυμπιακός εμφανίζει σε κάθε αγώνα διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Αυτό είναι πραγματικά σπουδαίο και δείχνει την ποιότητα του ρόστερ, την προσωπικότητα των παικτών, την αποδοχή των ρόλων, την εμπιστοσύνη του ενός στον άλλον και πάνω από όλα, ο αντίπαλος δεν ξέρει από που θα του έρθει.
Ο Μπαρτζώκας έχει την ευλογία να τελειώνει ματς με τον Σλούκα και να αφήνει τον Σπανούλη στο παρκέ 7:30 λεπτά. Να τελειώνει το ματς με τον Σπανούλη και να αφήνει σε όλο το τελευταίο δεκάλεπτο τον Σλούκα στον πάγκο.
Μπορεί επίσης να δίνει το τελευταίο σουτ σε έναν ρούκι και να το χλατσώνει. Κι ο Μπλατ το έκανε αυτό με τον Ουίλιαμς Γκος, αλλά αυτός αστοχούσε κατ΄ επανάληψη, ενώ ο Χάρισον το έβαλε με την πρώτη.
Είναι και θέμα τύχης σίγουρα, αλλά τι να κάνουμε.
Στο ένα παιχνίδι κάνει «παπάδες» ο Πρίντεζης, στο άλλο ο Βεζένκοβ.
Στο ένα ο Χάρισον, στο άλλο ο ΜακΚίσικ.
Μόνο αυτό το θεριό ο Χασάν Μάρτιν είναι μόνιμος πρωταγωνιστής. Τι «μουγκρί» είναι αυτό; Η φάση στην δεύτερη περίοδο που αρπάζει την μπάλα μέσα από τα χέρια του Χάντερ και σκοράρει προλαβαίνοντας το 24άρι είναι χαρακτηριστική της θέλησης που έχει.
ΠΟΝΤΟΙ ΜΕ CLOSE OUT ΕΠΙΘΕΣΗ
Δεν είστε υποχρεωμένοι να ξέρετε τι είναι το close out στο μπάσκετ οπότε θα προσπαθήσω να σας το κάνω απλό.
Όταν μετακινείται η μπάλα από την μία πλευρά στην άλλη, ο αμυντικός της αδύνατης πλευράς τρέχει προς τα έξω για να μαρκάρει τον παίκτη του προσπαθώντας ταυτόχρονα να διατηρήσει την ισορροπία του όταν φτάσει μπροστά του. Αυτή είναι η close out άμυνα.
Η close out επίθεση είναι αυτή που ο επιθετικός εκμεταλλεύεται την αντίθετη φορά του αμυντικού και βάζοντας την μπάλα κάτω, τον κερδίζει φτάνοντας μέχρι το αντίπαλο καλάθι.
Ο Ολυμπιακός με αυτή την συνθήκη βρήκε πολλούς πόντους. Κυρίως με τους ΜακΚίσικ και Χάρισον.
Μερικές φορές η επιμονή του Σλούκα στην ντρίμπλα αφαιρούσε τέτοιου είδους ευκαιρίες. Αντιθέτως όταν πάσαρε γρήγορα πάντα πρόσφερε κάτι θετικό. Ακόμη κι αν επέστρεφε η μπάλα στα δικά του χέρια (pass back).
Με απλά λόγια η πάσα δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις σκορ από την ντρίμπλα.
ΑΣΙΣΤ ΚΑΙ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ
Μερικές φορές τα πράγματα είναι τόσο απλά. Εμείς όμως για να ξεχωρίσουμε και να το παίξουμε ειδικοί ψάχνουμε να βρούμε μία «διαφορετική» αιτία. Δεν είναι έτσι όμως.
Ο Ολυμπιακός τελείωσε με 21 ασίστ και 10 λάθη. Από αυτά τα 10 λάθη που έκανε δέχθηκε 9 πόντους. Ο Ολυμπιακός τελείωσε με 13 επιθετικά ριμπάουντ από τα οποία βρήκε ισάριθμους πόντους.
Η Μακάμπι τελείωσε με 16 ασίστ και 14 λάθη. Από αυτά τα 14 λάθη ο Ολυμπιακός βρήκε 17 πόντους.
Η ΜΑΚΑΜΠΙ ΒΡΗΚΕ ΠΟΛΛΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ
Το έχω γράψει πολλές φορές, Ενα κρίσιμο καλάθι μπορεί να μπει και στο 27’ της αναμέτρησης ή στο 33’. Δεν είναι απαραίτητο να είναι στο τελευταίο λεπτό.
Η Μακάμπι βρήκε πολλά κρίσιμα τρίποντα που εμπόδισαν τον Ολυμπιακό να ξεφύγει στο σκορ και να της δώσει νωρίς χαριστική βολή.
Πότε με τον Τζόουνς (πολύ καλός παίκτης) και πότε με τον Ουίλμπεκιν έβρισκε τρόπο το -8 να το κάνει -5 ή το -7 να το κάνει -4. Πάντα κολλημένη στον σβέρκο των γηπεδούχων…
Η Μακάμπι τελείωσε με 56.3% πίσω από την γραμμή των τριών πόντων. Αυτά τα σουτ μαζί με τα 4-5 καλάθια που βρήκε στα πρώτα 6-7 δευτερόλεπτα της επίθεσής της στο πρώτο ημίχρονο, της επέτρεψαν να διεκδικήσει τη νίκη μέχρι τέλους.
ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ
Σπουδαίος ο Βεζένκοβ στο παιχνίδι με τριποντάρα με την οποία απάντησε αμέσως στου Ουίλμπεκιν και με τα δύο επιθετικά ριμπάουντ.
Killer ο Χάρισον με το σουτ στο τέλος.
Εκπληκτικός κι ο Χασάν Μάρτιν.
Αυτά που έκανε ο Σπανούλης όμως δεν υπάρχουν. Σε τρία πράγματα επιτρέψτε μου να επικεντρωθώ.
Πρώτον. Το καλάθι με αλλαγή χεριού με τον Χάντερ (κι όχι εμένα ή εσάς) πάνω του με το οποίο έκανε το 82-79 ήταν απίθανης δυσκολίας.
Δεύτερον. Η άμυνα που έπαιξε στο τελευταίο πεντάλεπτο. Μέχρι και τον Ουίλμπεκιν ανάγκασε σε βήματα και του την «είπε» και μετά. Η προσπάθειά στα αμυντικά του καθήκοντα ήταν παροιμιώδης .
Τρίτον και σημαντικότερο. Δύο μέρες πριν είχε παίξει 7:30 λεπτά. Ενοχλήθηκε; Φυσικά. Το έδειξε; Οχι, όσο κι αν θέλουν κάποιοι άσχετοι να φτιάχνουν σενάρια στο μυαλό τους.
Ο Σπανούλης είναι θρύλος γιατί διαχειρίστηκε άψογα την στεναχώρια του, δεν «τσίνισε», δεν μπήκε μέσα στο ματς με την Μακάμπι με υφάκι ή μπλαζαδούρα, δεν έβγαλε πίκρα.
Μπήκε και τους έκανε να χορεύουν όλοι στον δικό του ρυθμό.
ΥΓ: Αν η Ζαλγκίρις είχε 4-0 με τον Γιασικεβίτσιους στον πάγκο θα μας είχαν ζαλίσει τον έρωτα.
ΥΓ 2:Πόσο θα γκρίνιαζαν άλλοι γηπεδούχοι αν τα φάουλ στο τελευταίο δεκάλεπτο ήταν 11-2; Πόσες αναλύσεις κανονισμών θα διαβάζαμε;
Για να μην παρεξηγηθώ και τα 11 του Ολυμπιακού ήταν. Για τα δύο της Μακάμπι αναρωτιέμαι…
ΥΓ 3: Μπάσκετ είναι το hand off του Σίκμα που αφήνει την μπάλα κάτω από τα πόδια του για να σουτάρει ο Έρικσον. Δείτε το βίντεο στο 1:30.
