Το ημερολόγιο έγραφε 12 Ιουνίου 1987… Οι ηαχές του “Final Countdown” είχαν αρχίσει να δημιουργούν προσδοκίες μεταλλίου για την Ελλάδα, η οποία όμως θα έπρεπε να λυγίσει τον γαλαξία αστέρων της Γιουγκοσλοβίας για να σιγουρέψει τη θέση στο βάθρο και να διεκδικήσει το τρόπαιο. Δύσκολη και παράτολμη αποστολή, όμως το κατάμεστο ΣΕΦ, σε συνδυασμό με τη… φλόγα και το πάθος της αρμάδας του Κώστα Πολίτη, πέτυχαν την απόλυτη υπέρβαση: 81-77 και φύγαμε για τελικό!
Στην αντίπερα όχθη βρίσκονταν ο Ντράζεν Πέτροβιτς, ο Βλάντο Ντίβατς, ο Τόνι Κούκοτς, ο Ντίνο Ράτζα, ο Ζάρκο Πάσπαλι, ο Τσβετίτσιανιν και οι υπόλοιποι ανίκητοι παικταράδες του Τσόσιτς. Όμως, η επίσημη αγαπημένη ήταν πνευματικά έτοιμη για το “θαύμα” και με τον… φοβερό και τρομερό, Νίκο Γκάλη, να διαλύει όλα τα αντίπαλα αμυντικά συστήματα, σημειώνοντας 30 πόντους, έκανε τους 22 του “Μότσαρτ” να φαίνονται λίγοι, φέρνοντας την επική ανατροπή από το -12 στο δεύτερον ημίχρονο.
Δίπλα στον τεράστιο “Nick the Greek” ο συγκλονιστικός “Μπέμπης”, Φάνης Χριστοδούλου με 18 πόντους, ο Παναγιώτης Γιαννάκης και 14 και αστείρευτο πάθος και ο Παναγιώτης Φασούλας με 11 και όσοι πάτησαν παρκέ ή βρίσκονταν στον πάγκο να συντονίζονται στον κοινό σκοπό, παίρνοντας την αύρα της απίστευτης κερκίδας. Κάπως έτσι γράφτηκε η δεύτερη νίκη στο ίδιο Ευρωμπάσκετ ενάντια στην υπερδύναμη της εποχής για να ακολουθήσει ο ανεπανάληπτος τελικός κόντρα στην θεωρητικά “άτρωτη”, Σοβιετική Ένωση!
Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 30, Σταυρόπουλος, Γιαννάκης 14, Καμπούρης, Λινάρδος, Καρατζάς, Ρωμανίδης, Φιλίππου, Ανδρίτσος 8, Φασούλας 11, Ιωάννου, Χριστοδούλου 18.
Γιουγκοσλαβία (Τσόσιτς): Ντρ. Πέτροβιτς 22, Α. Πέτροβιτς 4, Τζόρτζεβιτς, Κούκοτς 3, Πάσπαλ 9, Κρμποβιτς 14, Ράντοβιτς 1, Βράνκοβιτς, Ραντάνοβιτς 2, Ντίβατς 13, Ράτζα, Τσβετίτσιανιν 13
