Πόσα είδα στα τόσα χρόνια; Δεν είδα τίποτα!

0

Ας πούνε κάποιοι ότι… πουλάω μούρη απόψε, αλλά μια βραδιά από τις 365 (366 το δίσεκτο 2020) νομίζω ότι τη δικαιούμαι!

Αν και βέβαια, αυτό που θα γράψω παρακάτω, δεν με αφορά και τόσο πολύ εμένα, αλλά κάλλιστα αποτελεί βίωμα του καθενός.

Ναι, είναι αλήθεια και με λυπεί αφάνταστα, να είχα πάει στο κοινοτικό του Αγίου Δομετίου στις 7 Σεπτεμβρίου του 1989 και να υπάρχουν 22 δημοσιογράφοι στο γήπεδο και σήμερα, να μη βλέπω ούτε… 22 φιλάθλους!

Για να γίνει αυτό, έγιναν πάρα πολλά…

Κάλλιστα θα μπορούσα να αραδιάσω ένα σορό από λόγους και αιτίες…

Αλλά προς τι;

Είναι λοιπόν γεγονός ότι όσο πάω μαθαίνω, αλλά πάντα θα μαθαίνω!

Κυρίως ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ!!! Αυτά που ανήκουν μόνο σε εμένα και σε κανέναν άλλο και αυτό, εντελώς ανεξάρτητα από έναν «κοινωνικό νόμο που λέει», ότι…

-Στα λάθη φταις μόνο εσύ και στα σωστά, σε βοηθήσαμε!

Όταν λοιπόν υπάρχει αυτός ο «κανόνας», είναι λογικό για μένα (και για τον καθένα) να πιστεύει ότι όσος καιρός και αν περάσει, δεν έχεις δει τίποτα, δεν έχεις μάθει τίποτα…

Coffee House