Το κυπριακό μπάσκετ προσπαθεί να αναγεννηθεί και η μείωση των ξένων στην α’ κατηγορία, δίνει την ευκαιρία νέα γενιά να βγει ξανά στην επιφάνεια. Ο Μιχάλης Κουμής αποτελεί ένα από τα καλύτερα project της.
Η Ένωση Νέων Παραλιμνίου δίνει μεγάλη έμφαση στους νεαρούς, ταλαντούχους παίκτες και ο 19χρονος παίκτης βρίσκεται σε πρώτο πλάνο.
Γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου 1996 στο Παραλίμνι, ο ύψους 2.04μ πάουερ φόργουορντ / σέντερ παίρνει υψηλό χρόνο συμμετοχής και βγάζει ασπροπρόσωπους τους πάντες. Ο Γιάννης Λίβανος τον χρησιμοποίησε πολύ μέχρι την αποχώρησή του, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τον διάδοχό του, Νικόλα Παπαδόπουλο.
Μπορεί να άρχισε το μπάσκετ σχετικά μεγάλος, σε ηλικία 15 ετών, όμως δείχνει μια διαρκή πρόοδο. Η Ένωση τον πιστεύει και δεν είναι τυχαίο πως έχει χριστεί ήδη διεθνής. Το ντεμπούτο του με την εθνική Κ-20 έγινε πρόπερσι με αντίπαλο τη Βοσνία, ενώ το καλοκαίρι που μας πέρασε κλήθηκε στην εθνική ανδρών. Αποκορύφωμα, η επιλογή του στο φετινό All-Star Game, όπου ήταν μάλιστα και στη βασική πεντάδα των Ευρωπαίων.
Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως η πρώτη του επαφή με τον αθλητισμό ήταν… ποδοσφαιρική. Ωστόσο, όσο μεγάλωνε, τόσο ψήλωνε απότομα, κι αυτό δεν τον βοηθούσε. Η θέλησή του να συνεχίσει να αθλείται τον ώθησε από… σπόντα προς την πορτοκαλί θεά και δεν άργησε να “δεθεί” μαζί της.
Ο προπονητής του, Ζάκης Παπαδόπουλος, ήταν ο κύριος λόγος που τον έκανε να “κολλήσει”, καθώς όπως τονίζει κι ο ίδιος το άθλημα άρχισε να φαντάζει στα μάτια του μαγικό. Δύο χρόνια μετά, στα 17 του, κλήθηκε στην προεθνική, απ’ όπου τελικά “κόπηκε” Αυτό τον πείσμωσε και τον έκανε να αυξήσει τις ώρες προπόνησής του, όντας εξάλλου μέλος και της πρώτης ομάδας της ΕΝΠ.
Τον επόμενο χρόνο, έβαλε στόχο να κληθεί ξανά και να φτάσει μέχρι τέλους και υπό την καθοδήγηση των προπονητών του, τα κατάφερε. Και κάπου εκεί αποφάσισε να το δει πιο επαγγελματικά, επιδιώκοντας να φτάσει όσο το δυνατόν ψηλότερα. Όλα αυτά τα χρόνια, συνδέθηκε με τους ανθρώπους της Ένωσης και παρά τα προβλήματα που υπάρχουν, με το γηπεδικό, τους αναγνωρίζει πως κάνουν ό,τι μπορούν για να κρατήσουν το τμήμα ζωντανό. Ο πήχης των φιλοδοξιών του ανεβαίνει διαρκώς.
Παρόλα αυτά δε βιάζεται και θέλει να παραμείνει στην ομάδα του Παραλιμνίου για να παίξει για πρώτη φορά στην κλειστή αίθουσα, αν τελικά αυτή λάβει σάρκα και οστά. Εξάλλου, τότε θα είναι όλα διαφορετικά για την ομάδα του… Ταβάνι στα όνειρά του δεν έχει. Συνεχώς ανακαλύπτει νέα όρια, όμως οι στρατιωτικές του υποχρεώσεις θα περιορίσουν εν πολλοίς τις δυνατότητες εξέλιξής του για όσο διάστημα θα υπηρετεί.
Όπως κάθε παιδί, έτσι και ο νεαρός Παραλιμνιώτης έχει κάποια είδωλα. Από το ευρωπαϊκό μπάσκετ θαυμάζει τον αστέρα του Ολυμπιακού, Γιώργο Πρίντεζη. Από το ΝΒΑ αγαπημένος του είναι ο πάουερ φόργουορντ των Σαν Αντόνιο Σπερς, ΛαΜάρκους Όλντριτζ, ενώ από την Κύπρο δεν θα μπορούσε να έχει άλλο ίνδαλμα από την εμβληματική μορφή της εγχώριας καλαθόσφαιρας και αρχηγό της Εθνικής ομάδας, Παναγιώτη Τρισόκκα, τον οποίο είχε την τύχη να έχει και συμπαίκτη κατά το παρελθόν.
