Rising stars: Παύλος Στρατής

0

Οι τελευταίες γενιές της κυπριακής καλαθόσφαιρας είναι πολύ… παραμελημένες και δεν είχαν σε μικρές ηλικίες τα απαραίτητα εφόδια για να εξελιχθούν. Ωστόσο, κάποια παιδιά σαν τον Παύλο Στρατή κατάφεραν να ξεφύγουν από τη μετριότητα και να αποκτήσουν σωστές βάσεις για να αφήσουν το στίγμα τους στα επόμενα χρόνια.

Το cyprusbasket.net παρακολουθεί στενά τον νεαρό παίκτη και είναι σε θέση να γνωρίζει αρκετά πράγματα, προκειμένου να τον μάθετε κι εσείς καλύτερα. Αξίζει τον κόπο να αφιερώσετε μερικά λεπτά για να δείτε την… ακτινογραφία του διεθνούς παίκτη.

Ο Παύλος Στρατής γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου του 1998 και έχει ύψος 1,90μ, έχοντας τη δυνατότητα να καλύψει με την ίδια ευχέρεια και της τρίτης θέσεις της περιφερειακής γραμμής μιας ομάδας.

Η πορτοκαλί θεά μπήκε στη ζωή του το 2007, όταν εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Ένωσης Νέων Παραλιμνίου, στην οποία κλείνει φέτος μια δεκαετία, έχοντας περάσει απ’ όλα τα στάδια!

Στο μπάσκετ τον έσπρωξε ο θείος του, ενώ πρώτος του προπονητής ήταν ο Αντώνης Αρτυματάς, με τον οποίο συνεργάζεται ξανά από φέτος στο εφηβικό τμήμα του σωματείου.

Πριν από τρία χρόνια το ταλέντο του άρχισε να ξεχωρίζει σε έντονο βαθμό κλήθηκε για πρώτη φορά στα κλιμάκια. Ωστόσο, άργησε να χριστεί διεθνής, γιατί πολύ απλά μέχρι πέρυσι που έλαβε μέρος στην εθνική εφήβων, δεν λειτουργούσαν τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της κυπριακής καλαθόσφαιρας.

Την τελευταία διετία κερδίζει μόνιμα το βραβείο του καλύτερου έφηβου στην Κύπρο, έχοντας διαρκή πρόοδο και παράλληλα έχει κάτι παραπάνω από ενεργό ρόλο στο αντρικό της ομάδας, στέλνοντας ελπιδοφόρα μηνύματα με τις εμφανίσεις του.

Διακρίνεται για τα πλούσια αθλητικά προσόντα και την ταχύτητα στις κινήσεις του. Είναι διεισδυτικός, έξυπνος και προσπαθεί να βελτιώσει το μακρινό του σουτ. Αν το καταφέρει κι αυτό θα κάνει μεγάλα πράγματα στο μέλλον.

Αγαπημένος του παίκτης από την Euroleague είναι ο Δημήτρης Διαμαντίδης, παρότι αποσύρθηκε, ενώ από το ΝΒΑ ψηφίζει ανεπιφύλακτα τον ΛεΜπρόν Τζέιμς. Στην Κύπρο θαυμάζει τον συμπαίκτη του, Ζάκη Παπαδόπουλο, ο οποίος ήταν και προπονητής του επί έξι χρόνια, παίζοντας καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξή του.

Coffee House