Απελπιστικά μόνος ο Γιαννης! Ωπ που το εχω ξαναδεί εγώ αυτό στο παρελθον; Λίγο ή πολύ εάν κάποιος έβλεπε το πρώτο ματς προετοιμασίας των Μπακς θα κατέληγε στο συμπέρασμα – στιχο: Στο ίδιο έργο θεατές, εγώ (Γιάννης) και εσύ (Μίντλετον) τραγουδιστές. Και εγω σαν Rose θα προσθετα, οι μοναδικοί τραγουδιστές – ροκστάρς των Ελαφιών. Αλλα πάλι 2 άτομα μόνοι τους δεν κάνουνε χωριό. Χρειάζεται η αλληλοϋποστηριξη για να δέσει το γλυκό!
Όποιος, οπως εμού του ιδιου, είναι διατεθειμένος να κάνει άγρια ξενύχτια (οχι αυτα που κλείσανε τα καλύτερα τα σπίτια) για να κάτσει στον καναπέ βλέποντας την τηλεόραση ή να κάθεται στην καρέκλα με πρόσωπο προς την οθόνη του λάπτοπ του και θαυμάζει του NBA BASKETBALL και υποστηρίζει Μπακς λόγω Giannis, θα πρέπει να έχει όντως συνειδητοποιήσει ποιο είναι το κομματακι από το παζλ το οποίο λείπει, κι αυτό το κομματάκι έχει για ζωγραφιά το όνομα ‘ΜΟΝΑΞΙΑ’, με κεφαλαία όλα τα γράμματα!
Ναι φίλοι μου, ο αγαπημένος μας, Γιάννης ο Αντετοκούνμπο να είναι παντα τόσο εξαιρετικά μόνος που να τον κοιτάζεις να αγανακτεί και να ΦΩΝΑΖΕΙ για ‘Βοήθεια!’ από αλλά μεγάλα κεφάλια του ΝΒΑ όπως τους LeBron και τον AD. Τους 2 αυτούς παικταράδες δήλωσε πως θα ήταν πολύ χαρούμενος είτε να τους φέρει κάποτε εκεί που είναι τώρα, δηλαδή στο Μιλγουοκι του Γουισκόνσιν, είτε να έπαιζε κάποτε οπουδήποτε παρέα με αυτούς τα τέρατα πηγαίου ταλέντου και μπασκετικής νοημοσύνης (basketball iq).
Τι μας λέει το πιο πάνω statement quote του back-to-back MVP KAI DPOY; Μα είναι το αυτονόητο, και ούτε χρειάζεται πολλή επεξήγηση. Ο Γιάννης απο τα Σεπόλια, Αθηνών, δεν αποκλείει τη φυγή ως επιλογή στο βωμό του Πρωταθλήματος, αλλά κιόλας κάνει και το άλλο το ωραίο (που υπό κανονικές συνθήκες χωρίς να το θέλει ίσως να είχε κάνει tampering). Δηλαδή προσκαλεί με την ομιλία και τους 2 αστέρες του LA και των Πρωταθλητών, LAKERS. Αυτό σημαίνει πως ο Γιάννης στον 7ο του χρόνο στο ΝΒΑ έχει ωριμάσει και ξέρει τι ζητάει απο την ομάδα του και τον οργανισμό στον οποίο αγωνίζεται, τους Μπακς. Έχει βλέψεις για κατάκτηση τίτλου ο Γιάννης και εγώ σαν ο μυστήριος Rose δεν του βρίσκω ούτε ένα λάθος, γιατί το δουλεψε και γιατί έτσι του αξίζει μόνο, τετοιο ΘΗΡΙΟ που έχει γίνει τελευταία.
Και θα προσθέσω ακόμη κάτι. Και πολύ άργησε να ξεκινήσει να σκέφτεται έτσι θετικά και στρατηγικά για τη νίκη στον πόλεμο. Όχι μια απλή νίκη σε μία μάχη όλου του πολέμου. Η μάχη ακούει στο όνομα Regular Season. Ο πόλεμος όμως κερδίζεται μετά από αυτήν, και διεξάγεται η νίκη αυτή στα Playoffs από την ομάδα που θα αντέξει τη περισσότερη κατά μέτωπο επίθεση και μείνει πάλι στο τέλος η μοναδική που στέκεται στα πόδια της.
Ο Γιάννης είναι ενας γεννημένος ηγέτης. Ο οργανισμός του όμως δεν έχει φροντισει να τον πλαισιώσει σωστά έχοντας δώσει δύο πολύ ψηλά και τρελά συμβόλαια σε 2 παίχτες ασταθείς. Σε 2 παίχτες που πάνε όπου φυσάει ο άνεμος. Ο πρώην συμπαίκτης του Γιάννη, o Eric Bledsoe είναι ο ένας, ο οποίος σημειοτέον ότι μάλλον είχε παίξει την καλύτερη άμυνα που είδα ποτέ μου σε ένα lethal killer όπως είναι ο James Harden κόβοντας δίνοντας του μόνο τη μια μεριά για για ντριμπλα μονο και ο Harden επέλεγε συνήθως το drive που ήταν ανοιχτό, έτσι εκεί στο ζωγραφιστό ο Harden όμως πλέον συναντούσε το βουνό των ριμπάουντ και των μπλοκ, τον Brook Lopez ο οποίος παίζει εξίσου εξαιρετική και φανταστική άμυνα!
Δυστυχώς όμως για εμάς, μόνο στη δυνατή άμυνα ο Μπλέντσο έπαιρνε πόντους γιατί στην επίθεση κλαφ’τα Χαράλαμπε θα πω καυστικά. Αν είναι δυνατόν! Να έχει βγάλει ο ίδιος πολυ καλο όνομα για τις επιθέσεις του στους Suns πριν φτάσει στο Μιλγουόκι με πολλές 20αρες και μερικές 30αρες ακόμα. Αυτός ο Eric Bledsoe όμως είχε πλέον θαφτεί αφότου άλλαξε ρόλους στους Μπακς καθως δεν ηταν ούτε στους 3 πρώτους τοπ παίχτες της ομαδας έτσι έβαλε ξανα 3η και μετα 2α και άρχισε να ανεβαίνει ένα βουνό με ατασθαλίες. Επιθέσεις τραβηγμένες απο τα μαλλιά, να αργεί τόσο πολύ να επιτεθεί που να ακούς στο τέλος της επίθεσης το μπιμπ του Buzzer – beater, να βαράει ντριμπλές ασταμάτητα και να μη βλέπει πολλές άλλες πάσες σε συμπαίκτες του περαν απο τα βασικά γρανάζια της ομάδας. Ελπίζουμε το φάντασμα του Μπλέντσο να φύγει ταχέως απο την ομάδα. Όχι ότι μας χαλάει σαν παίχτης και βασικός πόιντ γκαρντ, αλλά μας χτυπάνε στα νεύρα οι επιλογές και τα πουληματα στη μπάλα τα οποία μας συνήθιζε που προερχονταν απο αμυντικά ριμπάουντ αντίπαλων ομάδων από κακα σουτ και φάσεις δικές του.
Μέτα και τέλος φτάνουμε στον Khris Middleton. Ο Khris είναι ένας 2-time all-star player και μονο κακοί και δίχως γούστο άνθρωποι και φίλαθλοι θα ήμασταν εάν δεν υποστηρίζαμε τα ταλέντα του και την αρκετή δόση προσφοράς που έχει δώσει ο, αν θυμάμαι καλά, μακροβιότερος παίχτης της ομάδας. Μια βιαστική αναδρομή στα στατιστικα του πρώτου αγώνα προετοιμασίας των Μπακς αν έκανε καποιος, τότε θα έβλεπε με τα μάτια του το πασιφανές! Ότι τα δύο πρωτα και δυνατά βιολιά της ορχήστρας των Μιλγουόκι Μπακς είναι ο ίδιος και ο ΜVP. Αυτοί ήταν οι μόνοι 2 που ξεχώρισαν στο σκοράρισμα. Επισης, ήταν κοντά-κοντά οι πόντοι τους. Γύρω από τη σφαίρα των 20 ποντων ηταν και οι 2. Στους 25 σταμάτησε ο Giannis, στους 18 αφόπλιστηκε ο Khris. Ο Γιάννης όμως όπως σχεδόν πάντα, όπως δείχνουν και τα average stats του είχε άλλο ένα double-double με 10 ριμπάουντ στην κατοχή του. Κάτι εξαιρετικά συχνό για τον Γιάννη που εδώ φαίνεται η διαφορά που κάνει με παίκτες κατώτερης ποιότητας της ομάδας του.
Οι Μπακς κατέληξαν στην ήττα με 102 – 112 κόντρα στους Μάβερικς που έπαιζαν στο σπιτικό τους, εκεί στο Ντάλας. Ισορροπημένοι εμφανίστηκαν στο παιχνίδι αυτό οι Μάβερικς καθώς ποτέ κανένας δεν έβαλε από 14 πόντους και πάνω. Μέχρι και ο Ντόνσιτς στους 13 παρέμεινε. Κάτι που απεδειξε την δουλίτσα που έπεσε στην άμυνα από τον καινούριο Jrue Holiday αλλά και καλου spacing, players’ communication και co-operation που έβγαλαν συνολικά οι Μάβερικς. Αρα τα συγχαρητήρια πάνε στο Holiday που όλο το ΝΒΑ ξέρει ποσο ασφυκτική πίεση βάζει πάντοτε ο κάποτε All-star αυτός γκαρντ που μεγαλούργησε σε 76ers και Pelicans αντίστοιχα. Τα άλλα συγχαρητήρια για αποτελεσματικές επιθέσεις και την ισομοιρασιά της μπαλας, πάνε στον προπονητή των Mavs Rick Carlisle που βρήκε τις σωστές αντιστοιχίες και της σωστές τρύπες στην άμυνα των Μπακς και επίσης έλεγξε πολύ καλά το τρίποντο, αφού οι Ντάλας είχανε ποσοστό 39.5%, 17/43, ως ομάδα γενικά που σουτάρει καλά και με πολλα snipers ακροβολισμένα στα 6.75. Και από την άλλη πλευρά ήταν οι Μπακς που ποτέ, εδώ και χρόνια τωρα, δεν μας έχουν απογοήτευσει τόσο πολύ με το τρίποντο. Οι Μπακς αστόχησαν πολύ και τελείωσαν τον φιλικό αγώνα με 23.7% και 9 μόνο σουτ μεσα από 38 ολόκληρα σουτ!
Για να δούμε τώρα πως θα εξελιχτεί η σεζόν για αυτές τις 2 ομάδες που τραβάνε πάρα πολύ το ενδιαφέρον, καθως εχουν πολλά κοινά. 1. Καλύτερο παίκτη Ευρωπαίο: Γιάννης και Ντονσιτς, 2. Νεαρές ομάδες στο σύνολο τους, 3. Διεκδικούν κι οι 2 Πρωταθλήματα και 4. Κάποιος θα έλεγε πως εχουν καβαντζομένη θέση στα Playoffs, η καθεμία με τη δική της Περιφέρεια!
