4 Φεβρουαρίου 2008.
Η αποστολή της Γυναικείας ομάδας της ΑΕΛ, φθάνει στην Κωνσταντινούπολη για τον επαναληπτικό με τη Γαλατά Σαράι, για τη φάση των 16 στο Europe cup.
Η αποστολή, καταφθάνει στο ξενοδοχείο IBIS της Κωνσταντινούπολης και εκεί που τα μέλη της, επέλεγαν τις βαλίτσες τους για να καταλύσουν στα δωμάτια, εντελώς ξαφνικά ακούγεται… έντρομη η φωνή του μέλους της διοίκησης της Γυναικείας ομάδας, Στέφανου Κουτσίδη να λέει…
-Πήραμε λάθος βαλίτσα!!!
Το… ωστικό κύμα που προκλήθηκε από τη φωνή… ακούστηκε στη… μισή πόλη, γιατί δεν ήταν η οποιαδήποτε βαλίτσα!
Ήταν η βαλίτσα, όπου ήταν τοποθετημένες οι στολές των παικτριών, αλλά και τα δελτία της ομάδας!!!
Κρύος ίδρωτας έλουσε άπαντες και ειδικά τα μέλη της διοίκησης, μεταξύ των οποίων ήταν παρών και ο πρόεδρος κ. Βάσος Βασιλείου, που προς στιγμήν ένιωσε ότι τα τόσα λεφτά που δαπάνησε για να δει την ομάδα του να μεγαλουργεί στην Ευρώπη, θα πήγαιναν χαμένα, για μια βαλίτσα!
Γιατί; Πολύ απλά επειδή αν η ομάδα δεν παρουσιαζόταν με στολές και με δελτία, θα μηδενιζόταν…
Τόσο απλά!
Άμεσο τηλεφώνημα στο αεροδρόμιο Κωνσταντινούπολης, όπου αναφέρθηκε στους ανθρώπους της ΑΕΛ ότι η βαλίτσα, είναι στον αερολιμένα και κάποιος επιβάτης της ίδιας πτήσης, αναζητά τη δική του, που ήταν εντελώς παρόμοια με αυτήν που έψαχναν οι γαλαζοκίτρινοι!
*Δίδαγμα 1: Κοιτάμε πάντα τη βαλίτσα μας, αν γράφει και το όνομα μας πάνω πριν την πιάσουμε από τον ιμάντα…
*Δίδαγμα 2: Κάποιος από την αποστολή, είπε μετά που τελείωσε η όλη ιστορία (όταν άπαντες ανακουφίστηκαν), ότι «αν ήταν μαζί μας ο Λίλλης (Λίο ή Λεωνίδας) δεν υπήρχε περίπτωση να γινόταν τέτοιο λάθος»!
