Είναι η μέρα που γιορτάζει η Κύπρος… Αν και ο ορισμός περί γιορτής, ειδικά για τη μικρή μας πατρίδα δεν είναι και τόσο ταιριαστός, ούτε για το καθαυτό νόημα της ημέρας, αλλά και για κάποιες επετείους που δεν είναι και τόσο ευχάριστες για την Κύπρο μας…
Εννοείται όμως ότι οι ευχές, για όσους έχουν το Ευλογημένο αυτό όνομα, επιβάλλονται!
Αυτονόητο όμως πρέπει να είναι και το ότι με αυτήν την ευκαιρία, ο προβληματισμός επιβάλλεται να… σταθεί σε μια γωνιά των σκέψεων του καθενός, γιατί τίποτα δεν γίνεται τυχαία!
Τη μέρα επετείου λοιπόν, που Η Πρεσβυτέρα των ουρανών, αναχώρησε για Την Αγκαλιά Του Δημιουργού και να συναντήσει Το Γιό Της, που τον είδε Σταυρωμένο, Προδομένο, Εγκαταλειμμένο από όλους, ίσως η συγκεκριμένη μέρα (15 Αυγούστου) να μην ήταν τυχαία!
Τουλάχιστον εδώ στη μικρή μας Κύπρο, αυτό να ισχύει…
Λίγο πριν τον δεκαπενταύγουστο…
Επέτειος δεύτερης Τουρκικής εισβολής…
Μνήμη της τραγωδίας του «Ήλιος»…
Επέτειος Ισαάκ και Σολομού…
Όλα αυτά… εν μέσω αυτού που συμβαίνει με την πανδημία, που ταλαιπωρεί ολόκληρη την ανθρωπότητα…
Μετά από όλα αυτά… ο προβληματισμός, δεν θα σταθεί απλά σε μια γωνιά του μυαλού μας…
