Andrija Zizic: Ο “αθέατος” πρωταγωνιστής! (pic’s) + (vid’s)

O Andrija Žižić αποφάσισε να βάλει τέλος στην αθλητική σταδιοδρομία του στα παρκέ και να κρεμάσει τα παπούτσια του σε ηλικία 36 ετών. Με αυτή την αφορμή, το Cyprusbasket έψαξε και σας παρουσιάζει όσα πρέπει να ξέρετε για τον Κροάτη «γίγαντα» που ήταν πάντα σε κάθε του ομάδα ο παίκτης που έκανε την λεγόμενη «αθόρυβη ζημιά».

Ο Žižić γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου το 1980 στο Σπλιτ, το οποίο αποτελεί πόλη της Δαλματίας στην Κροατία και άλλοτε σημαντικό λιμάνι της Γιουγκοσλαβίας. Σίγουρα, ο Κροάτης θα ξεχωρίζει από τους περισσότερους εκ των 188.694 κατοίκων του λόγω… ύψους, αφού βλέπει τον κόσμο από τα 207 εκατοστά, αγωνιζόμενος στις θέσεις «4» και «5», ενώ ζυγίζει 120 κιλά.

Η πρωτη του επαφη με την «σπυριαρα»

Από μικρός φάνηκε πως είχε κλίση προς το μπάσκετ και για αυτό δοκίμασε την τύχη του σε τοπικές ομάδες της περιοχής του, όπως η Omiš και Solin. Με την τελευταία μάλιστα, την χρονιά 1997-1998 αγωνίστηκε στην β’ κατηγορία της χώρας του.

Το πρΩτο του επαγγελματικΟ συμβΟλαιο

Σε ηλικία 18 ετών θα έρθει η στιγμή που ονειρευόταν χρόνια καθώς θα γίνει επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής βάζοντας την υπογραφή του σε συμβόλαιο συνεργασίας με την KK Split. Μάλιστα, εκεί θα ανδρωθεί μπασκετικά καθώς έμεινε στην ομάδα για μια 5ετια κατακτώντας τον πρώτο του μεγάλο τίτλο, που δεν ήταν άλλος από το πρωτάθλημα το 2003. Παράλληλα με την ομαδική διάκριση θα έρθει και η ατομική, αφού θα αναδειχθεί σε κορυφαίο rebounder της διοργάνωσης με μέσο όρο 8,2 «σκουπίδια» ανά αγώνα. Επίσης, το 2002 έλαβε μέρος στα draft του NBA, χωρίς όμως να επιλέγη από κάποιον οργανισμό.

Με την «αΥρα» του πρωταθλητΗ

Την σεζόν 2003-2004 θα μετακομίσει στην Cibona Zagreb, με την οποία θα μιμηθεί την περσινή του επιτυχία και θα κατακτήσει τον δεύτερο σερί του τίτλο, ανοίγοντας ένα μεγάλο κεφάλαιο στον κροατικό σύλλογο, όπως θα αποδειχθεί στην συνέχεια της ζωής του.

 

 

 

 

Το μικρΟ πΕρασμα απΟ την Barcelona

Στις αρχές του 2005, ο Žižić θα φύγει για πρώτη φορά στην καριέρα του για άλλες πολιτείες και πιο συγκεκριμένα, για την Βαρκελώνη προκειμένου να αγωνιστεί σε έναν από τους πιο ξακουστούς συλλόγους στον κόσμο. Ωστόσο, στην Barcelona θα αγωνιστεί μόλις, για 6 μήνες καταφέρνοντας να σηκώσει ένα κύπελλο Καταλονίας

Live your myth in Greece

Και πραγματικά έτσι ακριβώς ήταν, αφού η παρουσία του για τρία χρόνια στην Ελλάδα δημιούργησε μεγάλο «θόρυβο» στους αιώνιους. Για να πάρουμε τα πράγματα με την σειρά, το καλοκαίρι του 2005, στην μόλις δεύτερη χρονιά των αδερφών Αγγελόπουλων στο «τιμόνι» του Ολυμπιακού, ο Andrija Žižić πιάνει λιμάνι. Με τον Jonas Kazlauskas στον πάγκο, ο θηριώδης center θα πραγματοποιήσει μια αξιόλογη χρονιά φτάνοντας με την ομάδα του Πειραιά στους «8» της Euroleague. Η απώλεια ωστόσο των εγχώριων τίτλων για ακόμη μια χρονιά, θα οδηγήσει τον Λιθουανό προπονητή στην έξοδο και στον Ολυμπιακό εγκαινιάζεται η εποχή, «Pini Gershon». Η πορεία όμως, των «ερυθρολεύκων» δεν θα διαφοροποιηθεί σε σχέση με πέρσι ούτε με τον Ισραηλινό coach, με την ομάδα να έχει «ταβάνι» για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τα προημιτελικά στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, το ελληνικό πρωτάθλημα και το κύπελλο κατέληξαν στον Παναθηναϊκό.
Τότε, ήρθε και η μεγάλη αλλαγή σελίδας στην καριέρα του Žižić, ο οποίος αν και είχε ανανεώσει το συμβόλαιο του κατά την διάρκεια της σεζόν για 3 χρόνια, βρέθηκε εκτός ομάδας «πληρώνοντας» το γεγονός πως ο Gershon ήθελε να αδειάσει μια θέση ξένου στο ρόστερ.
Οι συνθήκες στο απέναντι στρατόπεδο ήταν ευνοϊκές καθώς μόλις είχε αποχωρήσει από τους «πράσινους» ο Robertas Javtokas, με τον Zeljko Obradovic να βρίσκει στο πρόσωπο του Κροάτη center το ιδανικό συμπλήρωμα που έψαχνε για την front line του.

Έτσι, η έναρξη της συνεργασίας του με τον Παναθηναϊκό ήταν πραγματικότητα, με τον
«πληγωμένο» από την συμπεριφορά του Ολυμπιακού, Andrija Žižić να αποτινάσσει το «κόκκινο» παρελθόν του, ήδη από τα πρώτα του λόγια:

«Όταν αγωνίστηκα εναντίον του Παναθηναϊκού τον περασμένο Ιούνιο στους τελικούς του πρωταθλήματος δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι λίγους μήνες αργότερα θα αγωνιζόμουνα με την φανέλα του, άλλωστε τον Φεβρουάριο είχα ανανεώσει με τον Ολυμπιακό. Όταν έμαθα ξαφνικά ότι δεν ισχύει η συμφωνία μας αυτή έπαθα σοκ, όμως ήρθε ευτυχώς πολύ γρήγορα η πρόταση του Παναθηναϊκού στην οποία είπα αμέσως το ναι, αφού οι άνθρωποι του και ο Zeljko Obradovic έδειξαν ότι με θέλουν πολύ και τώρα είμαι πανευτυχής που θα αγωνίζομαι πλέον στην κορυφαία ομάδα της Ευρώπης, η οποία πέρυσι κατέκτησε τα πάντα.
Ο Παναθηναϊκός είναι πολύ μεγάλη ομάδα, εμπνέει σεβασμό και αποτελεί γενικά μία πολύ μεγάλη δύναμη στον χώρο του μπάσκετ κάτι που απέδειξε και την προηγούμενη χρονιά που πήρε όλους τους τίτλους. Με τον Ολυμπιακό δεν κατάφερα να κατακτήσω κάποιο τρόπαιο, τώρα όμως με την μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό θα έχω και εγώ αυτήν την μεγάλη ευκαιρία να πάρω τίτλους. Επαναλαμβάνω ότι είμαι πάρα πού ευχαριστημένος που θα συνεχίσω την καριέρα μου στον Παναθηναϊκό και που αποτελώ πλέον και εγώ μέλος αυτής της μεγάλης ομάδας και θέλω να διαβεβαιώσω τον προπονητή μου, την διοίκηση αλλά και τον κόσμο της νέας μου ομάδας ότι θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό και θα βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις την ομάδα μου προκειμένου να κατακτήσει ακόμη περισσότερους τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη»

Πράγματι, ο Κροάτης έκανε την επιθυμία του πράξη κατακτώντας την σεζόν 2007-2008 το πρωτάθλημα αλλά και το κύπελλο Ελλάδος. Παρόλα αυτά, ο κύκλος του στην Ελλάδα είχε κλείσει.

ΤρΙα χρΟνια με την βαλΙτσα στο χΕρι

Τον Ιούλιο του 2008 θα υπογράψει στην Galatasaray για τα επόμενα δύο χρόνια, ωστόσο ήδη, από τον Γενάρη του 2009 θα βρεθεί στην Ισπανία για λογαριασμό της Zaragoza. Εκείνο το καλοκαίρι θα πάρει την απόφαση να επιστρέψει στην πατρίδα του για την Cedevita αλλά τον Ιούνιο του 2010 θα αποχωρήσει προκειμένου να αγωνιστεί στην Villeurbanne, όντας ο πρώτος scorer της Αδριατικής λίγκας. Η επιστροφή του όμως στην Cedevita μετά από μισό χρόνο απέδειξε πως μάλλον ήταν ατυχής επιλογή η Γαλλία. 

Η επιστροφΗ no.2

Το καλοκαίρι του 2011 θα επιστρέψει για να αγωνιστεί για 2η φορά στην Cibona Zagreb, όπου βρήκε το… λιμάνι του, αγωνιζόμενος εκεί μέχρι Γενάρη του 2014, όποτε θα αποχωρήσει λόγω οικονομικών προβλημάτων του συλλόγου. Κατά την διάρκεια της παρουσίας του κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2012, ενώ έκανε το double το 2013.

ΠρωταθλητΗς ΕυρΩπης μΕσω…ΚαζακστΑν

Μετά από 2,5 χρόνια στην χώρα του, ο Andrija θα σημειώσει την μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα του, μετά από ένα μήνα παρουσίας στην Astana, όντας συμπαίκτης με τον Πατ Καλάθη. Τον Φεβρουάριο του 2014, η Maccabi Tel Aviv του «χτύπησε» την πόρτα και αυτός χωρίς πολύ σκέψη, είπε το «ναι» διαδραματίζοντας ρόλο τρίτου “ψηλού» στην ομάδα του David Blatt που κατέκτησε την κορυφή της Euroleague στο Μιλάνο απέναντι στην Real Madrid. Επιπρόσθετα, λίγο καιρό μετά αναδείχθηκε πρωταθλητής Ισραήλ με την «ομάδα του λαού».

Για τους λΑτρεΙς των στατιστικΩν

Στον παρακάτω πίνακα μπορείτε να δείτε τα νούμερα-ρεκόρ στην καριέρα του στην Euroleague σε κάθε κατηγορία, με το στατιστικό που «βγάζει» μάτι να είναι ασφαλώς το γεγονός πως δεν πραγματοποίησε σε κανέναν ευρωπαϊκό αγώνα που έπαιξε πάνω από ένα (!) «κόψιμο», παρότι αγωνιζόταν στις θέσεις των «ψηλών».

Η πτΩση

Από τους πρωταθλητές Ευρώπης, ο Zizic βρέθηκε στην δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας αγωνιζόμενος μέσα σε ένα χρόνο σε Credito Di Romagna Forli και Pallacanestro Piacentina.

Το τΕλος στο «σπΙτι» του

Τον Αύγουστο του 2015 θα επιστρέψει στα 35 του για 3η φορά στην αγαπημένη του Cibona, στην οποία αυτή την φορά θα έχει για συμπαίκτη του τον 18χρονο αδερφό του, Ante. Στην αγαπημένη του ομάδα θα «γράψει» και το δικό του τέλος στην αγωνιστική δράση αλλά θα ξεκινήσει συνάμα, μια καινούργια καριέρα τεχνικού διευθυντή.

Το κεφΑλαιο ΕθνικΗ

Ο Žižić έχει αγωνιστεί αρκετές φορές με το εθνόσημο της Κροατίας, με τις όποιες επιτυχίες του να περιορίζονται στις μικρές εθνικές ομάδες. Συγκεκριμένα, διαθέτει στο παλμαρέ του το αργυρό μετάλλιο στο Eurobasket Παίδων (Κ-19) του ΄98 στη Βάρνα και το χάλκινο στο Παγκόσμιο Παίδων στη Λισαβώνα το 1999.

Η φωτογραφΙα της ζωΗς του

Γενικότερα, ο Κροάτης αποτέλεσε έναν αθλητή επαγγελματία, με όλη την σημασία της λέξης και πολύ χρήσιμο για την ομάδα του στο παρκέ κάνοντας πολλές φορές την «βρώμικη δουλειά» για χάρη των συμπαικτών του. Σαν χαρακτήρας ήταν πάντα ήρεμος και πράος αποπνέοντας έναν αέρα σιγουριάς στις κινήσεις του καθοδηγώντας έτσι, με τον δικό του τρόπο τους υπόλοιπους στο μονοπάτι της επιτυχίας.

Αντ’ επιλόγου, επειδή η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια, ίσως η παρακάτω εικόνα, του κατά τα άλλα πάντοτε ατάραχου «γίγαντα», να κυνηγά σε έξαλλη κατάσταση τον Alex Scales σε αναμέτρηση του Άρη με τον Ολυμπιακό το 2007, είναι αυτή που έχει σημαδευτεί στις μνήμες μας. Γιατί, αυτός ήταν ο Andrija Žižić. Ήσυχος μεν όταν δεν τον ενοχλούσες, σωστό «αγρίμι» δε όταν επιχειρούσες να τον εμποδίσεις να φτάσει στον στόχο του.

Δείτε εδώ το εν λόγω επεισόδιο:

Θυμηθείτε μερικές από τις καλύτερες στιγμές του στα παρκέ: