Ο Νεοκλής Θεοχαρίδης γράφει για την υπομονή του ΑΠΟΕΛ που έπιασε τόπο…
Από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Έστω κι αν πιστεύω πως ήταν το τελευταίο παιχνίδι του πρωταθλήματος, η διαφορά φάνηκε.
Η προβληματική επίθεση του ΑΠΟΕΛ, η οποία του στοίχησε αρκετά παιχνίδια είναι πλέον παρελθόν.
Η υπομονή και η εμπιστοσύνη της διοίκησης στο πρόσωπο του Νικόλα αποδίδει καρπούς. Το ΑΠΟΕΛ στα τελευταία έξι παιχνίδια σκοράρει 85 πόντους ανά παιχνίδι. Η προσθήκη του Χάμιλτον καθώς και η συνολική ομαδική και σκληρή δουλειά έφερε σαν αποτέλεσμα τη συνοχή και ίσως την πιο κατάλληλη στιγμή φορμαρίστηκε αφού όλοι ξέρουμε πως το ΑΠΟΕΛ στο τέλος πάντα διεκδικεί όσα προβλήματα και να έχει.
Τι κι αν ο Νικόλας βρέθηκε να αντιμετωπίζει πλειάδα προβλημάτων; Τι κι αν το ΑΠΟΕΛ έμοιαζε με καράβι που βουλιάζει; Τι κι αν ο κόσμος του γύρισε την πλάτη, ο Νικόλας βρήκε τον τρόπο μέσα από όλα αυτά τα προβλήματα να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο απέναντι στις δύο κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος.
Και έπειτα από το προμήνυμα με τους 50 πόντους που σημείωσε η ομάδα του ΑΠΟΕΛ στο ημίχρονο απέναντι στον Κεραυνό ήρθε και η νίκη μέσα στο ΚΙΤΙΟΝ εναντίον μιας ΑΕΚ η οποία αγνοούσε για 11 συνεχόμενα ματς την ήττα και ξόρκισε μια κατάρα 835 ημερών.
Για να μην μακρηγορούμε κύριοι, ο Νικόλας ήθελε χρόνο και τον πήρε. Ήθελε χρόνο για να στρώσει την κατάσταση και τα κατάφερε.
Συγχαρητήρια αξίζουν πρώτα στον κ. Παπαδόπουλο αλλά και στη διοίκηση του ΑΠΟΕΛ για την υπομονή που επέδειξε, διότι όλοι αντιλαμβανόμαστε την πίεση της «καρέκλας» που λέγεται ΑΠΟΕΛ.
