Ποικίλες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η υποχρεωτική συμμετοχή ενός Κύπριου παίκτη στην πεντάδα των ομάδων της α’ κατηγορίας και στα 40 λεπτά των αγώνων. Ποια είναι η δική μας θέση;
Τα οφέλη σίγουρα είναι πολλά, καθώς ό.τι και να γίνει θα υπάρχει γηγενής παίκτης στο παρκέ και σίγουρα είναι βήμα προόδου. Μήπως, όμως, θα ήταν καλύτερο να μειώνονταν οι ξένοι σε τρεις ή έστω τέσσερις; Πάλι δεν θα υπήρχε Κύπριος στην πεντάδα; Επί τις ουσίας φαντάζει το ίδιο πράγμα, όμως δεν είναι. Η μείωση των ξένων θα έδινε την δυνατότητα σε έναν ακόμη Κύπριο καλαθοσφαιριστή να βρίσκεται στην αποστολή της εκάστοτε ομάδας και να έχει πιθανότητες να βρίσκεται στο παρκέ. Δεν είναι μεγάλη η διαφορά, βέβαια, όμως θα ήταν καλύτερα έτσι. Το… αγκάθι θα είναι άλλο…
Πώς θα μπορούν οι προπονητές να διαχειρίζονται το ρόστερ τους μέσα στην πίεση του αγώνα; Αν ήξερα πως έχουν τέσσερις ή τρεις ξένους, θα μπορούσαν να κάνουν εξ’ αρχής τα πλάνα τους. Τώρα θα υπάρχει και μια δόση… τζόγου ορισμένες στιγμές. Κι αυτό γιατί δεν είναι όλοι οι Κύπριοι παίκτες πολυθεσίτες. Κι αν για παράδειγμα ο κορυφαίος του μη ξένος είναι πλέι μέικερ ο δεύτερος καλύτερος σέντερ, τότε τι γίνεται; Θα υπάρχει… ντόμινο, μετατρέποντας τα σχήματα σε πιο αδόκιμα. Συν τοις άλλοις, θα υπάρχει και η σχετική… μουρμούρα από τον ξένο που θα μένει στον πάγκο, αναγκάζοντας τις ομάδες να παίρνουν για πέμπτο κάποιον που να μην είναι εξίσου ποιοτικός.
Αυτά σε πρώτη φάση, αν και μένει να τα δούμε και στην πράξη. Από το να μέναμε με πέντε ξένους, καλύτερα έτσι. Θα αυξηθούν οι μετοχές των Κυπρίων και θα δοθεί κίνητρο σε ταλαντούχα παιδιά. Ωστόσο, εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο και θα ήταν ιδανικό σαν επόμενο βήμα η μείωση…
