Έχετε ακούσει ή διαβάσει κάποιες αληθινές ιστορίες που γράφουν για ηθική δικαίωση των δήθεν «ενόχων» μετά από χρόνια; Έχετε διαβάσει για ζωές, καριέρες και προσωπικότητες που έχουν καταστραφεί από το σύστημα και η ιστορία τους δικαιώνει μετά από χρόνια; Αλήθεια, πως να νοιώθουν σήμερα οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού; Πως να νοιώθει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος; Δικαίωση; Δε νομίζω πως οι «πράσινοι» μετά από όλα αυτά που έχουν προηγηθεί τα τελευταία χρόνια θα αισθάνονται σήμερα δικαιωμένοι. Είναι τέτοια η ζημιά που υπέστησαν, τέτοια η αδικία που βίωσαν που …έσκασαν. Το άθλημα που δόξασαν όσο κανένας άλλος οργανισμός στην Ευρώπη τους επέστρεψε περιθωριοποίηση, παραγκωνισμό, αδικία και ασύστολη λάσπη. Και όλα αυτά επειδή ο Παναθηναϊκός του Γιαννακόπουλου φώναζε και κατήγγειλε τα αυτονόητα. Επειδή, δεν θέλησε να συναινέσει με όλα αυτά που έβλεπε και αντιλαμβανόταν όντας (ξαναλέω) ο μεγαλύτερος μπασκετικός οργανισμός της Ευρώπης.
Ένα συγγνώμη δεν αρκεί. Ούτε από αυτούς που λιθοβόλησαν τους «πράσινους» και τους έβαλαν στην άκρη παρουσιάζοντας τους σαν το μαύρο πρόβατο της Ευρωλίγκας, ούτε από εκείνους που σε κάθε γήπεδο της Ευρώπης «βίαζαν» και ασελγούσαν στη συνείδηση μας με τα αίσχη τους.
