Ο Αντρέας Πηλαβάς ανοίγει την καρδιά του και εξομολογείται στο Goal και στον Δημήτρη Γαβριήλ τις καλές και τις κακές στιγμές που του άφησε η καριέρα του στην κυπριακή καλαθόσφαιρα
Έγραψε ιστορία με τα χρώματα του Κεραυνού Στροβόλου (1 πρωτάθλημα, 3 κύπελλα), υπήρξε μόνιμο στέλεχος της Εθνικής Αντρών αλλά και καλαθοσφαιριστής των ΕΝΑΔ (ανδρώθηκε), ΑΠΟΕΛ και ΕΘΑ. Ο λόγος για τον Αντρέα Πηλαβά, ο οποίος φέτος αποφάσισε να μην αγωνιστεί σε καμιά ομάδα λόγω κάποιων καταστάσεων στον κόσμο της καλαθόσφαιρας, οι οποίες τον στεναχώρησαν.
Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης, ο διεθνής καλαθοσφαιριστής, Αντρέας Πηλαβάς ανοίγει την καρδιά του και εξομολογείται στο Goal τις καλές και τις κακές στιγμές που του άφησε η καριέρα του στην κυπριακή καλαθόσφαιρα.
Παράλληλα, αποκαλύπτει τι τον στεναχώρησε περισσότερο από τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκε, ενώ αφήνει ανοικτό ένα μικρό «παράθυρο» για να συνεχίσει την επαγγελματική του καριέρα. Επιπρόσθετα, αναφέρεται στο νέο κύκλο της ζωής του, το δικό του γυμναστήριο και αναφέρει ότι θέλει να μεταφέρει στη νέα γενιά όλα όσα έμαθε σ’ αυτά τα 15 χρόνια καριέρας.
Εν τέλει, καταθέτει τις δικές του απόψεις για το τι πρέπει να αλλάξει στην κυπριακή καλαθόσφαιρα δίνοντας παραδείγματα άλλων ξένων μεγάλων χωρών.
-Πως πήρες την απόφαση να τερματίσεις την επαγγελματική σου καριέρα;
«Το θέμα είναι ότι δεν πήρα τέτοια απόφαση επίσημα αλλά δυστυχώς εξωθήθηκα στο να αποσυρθώ λόγω προσωπικών καταστάσεων στο χώρο της καλαθόσφαιρας που με πλήγωσαν. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι ήρθε η ώρα μετά από 15 χρόνια προσφοράς σε επαγγελματικό συλλογικό και εθνικό επίπεδο να μεταφέρω τις γνώσεις μου στη νέα γενιά. Ανοίγοντας το δικό μου προπονητικό στούντιο εκγύμνασης που λειτουργεί εδώ και δύο μήνες είμαι βέβαιος ότι μπορώ να το πετύχω και να το εκπληρώσω αυτό. Δε σου κρύβω ότι τώρα είμαι σε άριστη φυσική κατάσταση και επάνοδος στο άμεσο μέλλον είναι εφικτή αν θα μπορώ να προσφέρω ποιοτικό χρόνο και ρόλο σε ομάδες που θα με προσέγγιζαν».
-Ποιές στιγμές σου έμειναν από τον «κόσμο» της καλαθόσφαιρας:
«Μεγάλωσα με το μπάσκετ, και αυτό δεν είναι λίγο. Σε βοηθά να δημιουργήσεις ήθος και χαρακτήρα, να πλάσεις προσωπικότητα, να αναδείξεις εσωτερικά χαρίσματα όπως την αυτοπειθαρχία, την υπακοή, την επιμονή και υπομονή, το αλληλοσεβασμό και την ομαδικότητα. Το επαγγελματικό επίπεδο ενασχόλησης μου με το μπάσκετ με ώθησε σε ένα καθώς πρέπει πρότυπο συμπεριφοράς, ενώ δεν μπορώ να παραμερίσω όλα τα σωματικά οφέλη αλλά και τις σωστές διατροφικές συνήθειες που αποκτάς με την πάροδο του χρόνου. Το μπάσκετ είναι ο λόγος που συνεχίζω να ακολουθώ και να εκπληρώνω τώρα το όνειρο μου ανοίγοντας το δικό μου στούντιο εκγύμνασης και προπόνησης. Οι φιλίες και οι στιγμές με τους συμπαίκτες, τα ταξίδια, οι προσωπικές διακρίσεις όπως πρώτος σκόρερ σε ευρωπαϊκούς αγώνες σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο (Κεραυνό, Αυστρία, Ελβετία,) η πρώτη θέση σε ευρωπαϊκό διαγωνισμό τρίποντων, το πρωτάθλημα, τα κύπελλα, η αναγνώριση και τα καταξιωμένα ονόματα και προσωπικότητες είτε ήταν συμπαίκτες είτε αντίπαλοι (Διαμαντίδης, Σπανούλης, Πέκοβιτς, Σοφολόσια, Μπλάσινκειμ, Χάτσερ, Κρόκερ, Πνίνι, Διαμαντοπουλος, Κακιούζης, Γλυνιαδάκης, Ραντόγεβιτς, Μακντόναλτ, Τάρπλεϊ, Τόμιτς, Σάριτς και πολλοί άλλοι)».
-Έχεις παράπονα από τον τρόπο διαχείρισης σου από συγκεκριμένους ανθρώπους;
«Δυστυχώς εκείνο που πιο πολύ λυπήθηκα είναι ότι υπάρχουν άτομα στην πολυαγαπημένη μου ομάδα τον Κεραυνό που υπηρέτησα 9 χρόνια και διατέλεσα και ως αρχηγός που δεν ξέρουν τους πραγματικούς λόγους που με ώθησαν να αναγκαστώ να φύγω ενώ κάποια αλλά άτομα που ήμουν πολύ κοντά δεν ενδιαφερθήκαν ποτέ να μάθουν ποιοι ήταν οι λόγοι αυτοί. Γιατί να θέλει ένας παίκτης σαν εμένα που ανδρώθηκα σε μια ομάδα με 1 πρωτάθλημα 3 κύπελλα, ευρωπαϊκές διακρίσεις και τόσες ωραίες αναμνήσεις να φύγει; Αυτό με λυπεί ιδιαίτερα και αν είναι κάτι που μετανιώνω είναι ότι έφυγα και ποτέ δεν ευχαρίστησα ιδιαιτέρως κάποια άτομα που εκτιμώ γι αυτά που περάσαμε και γι αυτά που μου πρόσφεραν. Όπως και να έχει έτσι είναι ο χώρος αυτός κάποτε η αγνότητα χάνεται πίσω από άλλες προτεραιότητες και στόχους, ενώ ο χρόνος σε κάνει πιο ώριμο να δεις κάποια πράγματα από άλλη σκοπιά. Αν ήταν να διαλέξω δύο ομάδες που θα ήθελα να επιστρέψω για να προσφέρω τις υπηρεσίες μου σε οποιονδήποτε ρόλο θα ήταν ο Κεραυνός και η ΕΝΑΔ, είναι οι ομάδες της καρδιάς μου».
-Ποια είναι η γνώμη σου για το επίπεδο του κυπριακού μπασκετ και τι νομίζεις ότι πρέπει να αλλάξει;
«Είναι ένα πρωτάθλημα για δύο (ΑΕΚ και Κεραυνό) με λιγοστούς ή καθόλου φιλάθλους. Αυτό είναι δυστυχώς και με λυπεί ιδιαίτερα. Ευτυχώς κάποιοι από το κυπριακό υλικό ακόμη, ξεχωρίζει στους αγώνες και υπάρχουν μέσα μαζικής ενημέρωσης και ιστοσελίδες και άτομα σαν εσένα που προσπαθούν να αναδείξουν και να αναζωπυρώσουν το άθλημα της καλαθόσφαιρας. Εισήγηση μου είναι ότι άμεσα πρέπει να μελετηθούν μοντέλα καλαθοσφαιρικών υποδομών και ανάπτυξης χωρών όπως η Ισλανδία, η Ολλανδία, η Φιλανδία, η Τσεχία και η Σλοβακία. Χώρες που παραδοσιακά τα παλαιότερα χρόνια κερδίζαμε, αλλά αυτές τώρα προκρίνονται στο Ευρωμπάσκετ, ενώ εμείς ακόμα υστερούμε, παίκτες που απαρτίζουν την Εθνική έχουν 5 ή 3 εώς και καθόλου λεπτά συμμετοχής στις ομάδες τους.
Πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές, που στη πραγματικότητα μικροπρόθεσμα θα είναι ανωφελές, αλλά μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα θα δώσουν ξανά αίγλη στο άθλημα, κίνητρα και ενδιαφέρον. Έχω περάσει όλες τις περιόδους από ένα ξένο μέχρι το ελεύθερο. Μπορεί να πρέπει να επιστρέψουμε στον ένα ή στους δύο, δεν το ξέρω αυτό αλλά το σίγουρο είναι ότι πρέπει να δοθεί χρόνος παιχνιδιού στους νεαρότερους, στο κυπριακό υλικό ότι επίπεδο και να είναι ότι ηλικίας και αν είναι. 15, 16 ή 22 χρονών πρέπει να πάρει χρόνο, πρέπει να αναγκαστεί ίσως και να ρεζιλευτεί αλλά θα πάρει πολύ χρήσιμες εικόνες. Οι κύπριοι προπονητές και οι διοικήσεις ομάδων όσο και να ναι το ρίσκο που πρέπει να πάρουν πρέπει να βάζουν Κύπριους παίκτες στην πεντάδα καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα. Γι αυτούς τους Κύπριους οι οικογένειες και ο κόσμος θα έρθει πίσω στο γήπεδο, γι αυτούς τους παίκτες θα στείλουν τα δικά τους παιδιά στο γήπεδο και γι αυτούς θα ξαναδημιουργηθούν τα ιδανικά πρότυπα. Ίσως πλέον οι ομάδες και η ομοσπονδία να πρέπει να αναζητήσουν άλλες λύσεις σε σωστά οικονομικά πλάνα, να αναλυθούν τα μπάτζετς των ομάδων, πόσα ξοδεύονται και αν αξίζει όλο αυτό το μπάτζετ να ξοδεύεται σε ξένους προφανώς χαμηλότερου επιπέδου ή να ξοδεύεται για να τερματίσεις στην ιδία θέση του βαθμολογικού πίνακα. Αξίζει να ξοδεύεται ένα μπάτζετ για να αφήσεις το πρωτάθλημα στη μέση ή τους παίκτες απλήρωτους 2 ή 3 μήνες πριν το τέλος του πρωταθλήματος; Μήπως μπορεί να είναι καλυτέρα να δοθούν σε υποδομές εκγύμνασης, προπόνησης, εξειδίκευσης, επίβλεψης και επιστημονικής καθοδήγησης. Σε μετρά προώθησης του αθλήματος σε συνέργιες με αθλητικά σχολειά, κολλέγια, υποτροφίες, σεμινάρια και ακαδημίες. Προς θεού δεν λέω ότι είναι εύκολα εφικτά η ότι δεν γίνονται προσπάθειες από κάποιους ανθρώπους στο χώρο για το καλύτερο, απλά ένα βήμα κάθε φορά προς το ορθότερο που δεν σημαίνει ότι θα ναι και το άμεσα καλύτερο, είναι αυτό που θα φέρει την αλλαγή».
-Πώς ήταν η περσινή σεζόν στον ΑΠΟΕΛ; (πρόσφατα ο Αντώνης Κωνσταντινίδης δήλωσε ότι αρκετός κόσμος έμεινε απλήρωτος).
«Το περσινό ΑΠΟΕΛ θα μπορούσε να κάνει την έκπληξη και να ξεπεράσει τις προσδοκίες (συγκριτικά αναφέρομαι στα μπάτζετ των άλλων δύο διεκδικητών τίτλου ΑΕΚ και Κεραυνό) με την κατάκτηση είτε του Κυπέλλου είτε ακόμα και του Πρωταθλήματος. Ωστόσο, όπως ανάφερε ο προπονητής μας Αντώνης Κωνσταντινίδης όταν σε μια ομάδα πριν από τον ημιτελικό Κυπέλλου μένουν παίκτες ή και προπονητές απλήρωτοι, πριν το κρίσιμο παιχνίδι των πλει οφς αναγκάζονται σε απεργία γιατί εξακολουθούν να είναι απλήρωτοι τότε αυτό σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο στην χημεία και στην επιτυχία μιας ομάδας. Δυστυχώς μερικοί ακόμη από εμάς ήμαστε ακόμα απλήρωτοι 2 και 3 μήνες και καταφεύγουμε μέσω της δικαστικής οδού».
Τι σου λείπει περισσότερο από το μπάσκετ;
«Η αδρεναλίνη και ο παλμός του αγώνα, η διαδικασία των προπονήσεων, ο επαγγελματισμός, οι άνθρωποι που αγαπούν το άθλημα και είναι δίπλα σ’ αυτό, το πάθος και η αγωνιστικότητα, οι συμπαίκτες τα ταξίδια και οι φάσεις σ’ αυτά, το απλό χειροκρότημα και η επικρότηση, οι μικροί θαυμαστές του αθλήματος».
-Πως γεμίζεις τον χρόνο της καθημερινότητας σου;
«Εδώ και δύο μήνες λειτούργει το δικό μου στούντιο εκγύμνασης και προπόνησης με μια αθλητική προσέγγιση για ηλικίες άνω των 12. Ονομάζεται Στούντιο 6 βρίσκεται στους Άγιους Ομολογητές, Λευκωσία και έχω πελάτες από διαφορές ηλικίες και επαγγέλματα. Παράλληλα η εξειδίκευση μου είναι η ενδυνάμωση των νέων που ασχολούνται με το μπάσκετ έχω ήδη αρκετά άτομα από διαφορές ακαδημίες μπάσκετ και απώτερος μου στόχος είναι να προετοιμάσω όσο το δυνατόν καλυτέρα τους μελλοντικούς καλαθοσφαιριστές της Κύπρου για το επόμενο βήμα στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Αυτά τα άτομα θα είναι παίκτες με ήθος χαρακτήρα νοοτροπία σωστή σωματική διάπλαση και αναβαθμισμένη τεχνική κατάρτιση τόσο στα επιθετικά όσο και στα αμυντικά καθήκοντα τους. Θέλω να τους δώσω το κίνητρο να συνεχίσουν στον αθλητισμό, να συνεχίσουν να εκτονώνονται γιατί είναι τόσο απαραίτητο στους εντόνους ρυθμούς ζωής, τεχνολογίας και του στρες που ζούμε. Με αυτό το στούντιο θέλω να τους μεταφέρω τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου για να συνεχίσουν να αγαπούν αυτό που κάνουν γιατί θα τους μείνει ανεξίτηλο για το υπόλοιπο της ζωής τους όπως έμεινε σε μένα και σε άλλους συναθλητές μου».
Πηγή: http://goal.philenews.com
Συντάκτης: Δημήτρης Γαβριήλ
