Το σημερινό θέμα μας φίλοι, αφορά τις αναπτυξιακές κατηγορίες, προσδοκώντας με τη δημοσιοποίηση κάποιων στοιχείων, ο κάθε εμπλεκόμενος να προβληματιστεί αναλόγως.
Με την είσοδο μου στο γήπεδο σε παιχνίδι την εβδομάδα που μας πέρασε, πήρα μια αύρα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ότι κάτι εξαιρετικό επρόκειτο να συμβεί, περιέργως ήταν αγώνας Κ14 της πρώτης φάσης χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Ο «πρωταθλητισμός» φαινόταν σε κάθε κίνηση και έκφραση από όλους τους συντελεστές της μίας εκ των δύο ομάδων. Οι γονείς στην μια πλευρά από πολύ νωρίς να στήνουν το δικό τους πάρτυ αφού κτίστηκε μια διαφορά ασφαλείας, καταγράφοντας με κάμερες και κινητά την εκτέλεση των αντίπαλων ψυχούλων, μόλις 12-13 ετών.
Δε θα επεκταθώ περισσότερο στο αγωνιστικό μέρος και στο πόσο εύκολα αναδύονται λανθασμένες συμπεριφορές όταν τα παιδιά βρίσκονται κάτω από πίεση, αφού ο «πρωταθλητισμός» απαιτεί ακόμα και σε διαφορές 100 πόντων την τελειότητα αλλά και την ετοιμότητα στον επόμενο αγώνα.
Θα σας πω απλά ότι οι πιθανότητες μέσα σε τέτοιο περιβάλλον να αναπτυχθεί καλαθοσφαιριστής ψηλών επιδόσεων είναι μηδαμινές για τους τέσσερις παρακάτω λόγους.
Πρώτον-Αγεφύρωτες τεχνικές ελλείψεις αφού ο μεγαλύτερος όγκος της προπόνησης αναλώνεται στα πολυάριθμα συστήματα.
Δεύτερον-Μονοδιάστατη αντίληψη του παιχνιδιού αφού τα ψηλότερα παιδιά που κατά κανόνα θα είναι οι αυριανοί καλαθοσφαιριστές αναλαμβάνουν κυρίως αμυντικά καθήκοντα μένοντας κοντά στο καλάθι.
Τρίτον οι συνεχόμενες παροτρύνσεις για μπασίματα και τα ίδια τα συστήματα που δημιουργούν διαδρόμους μόνο για διεισδύσεις αφαιρούν κάθε ευκαιρία ώστε κάποιο παιδί ν’αναπτύξει το ένστικτο του σουτέρ που αναπτύσσεται και εδραιώνεται μόνο από επιτυχημένες προσπάθειες.
Τέταρτον το μπάσκετ θα έπρεπε ως παιχνίδι να λειτουργεί εξισσοροπιστικά σε σχέση με τα καθημερινά προβλήματα, τη δύσκολη εφηβεία, αλλά και το ακαδημαικό στρες. Αντί αυτού τα παιδιά επιβαρύνονται με επιπρόσθετες ευθύνες ως αποτέλεσμα την παρατεταμένη διαταραχή στον ψυχοπνευματικό τους κόσμο.
Η μπάλα είναι στα χέρια σας, μη μας πείτε ότι δεν προσέξατε τα προσωπάκια των αντιπάλων σας. Αυτά που «διαλύσατε» ψυχολογικά, μην το κάνετε και στα παιδιά σας. Ποιοί θα μείνουν να σηκώσουν τα τρόπαια;
