Είναι πολλές οι φορές που… συλλαμβάνω τον εαυτό μου να σκέφτομαι τον άνθρωπο, Κυριάκο Αδάμου που δίνει μιαν πραγματική… βιοπάλη όλα αυτά τα χρόνια στην καλαθόσφαιρα μας!
Ένας επαγγελματίας αλλά και λάτρης του αθλήματος, που ωστόσο στην πορεία του συνάντησε τεράστια εμπόδια και διαμάχες.
Υπήρξαν δε και αρκετές φορές που θα μπορούσε να τα… διπλώσει και να αποχωρήσει (όπως έκαναν και πολλοί άλλοι, που… αναζητούνται). Όμως, η αγάπη και η επιμονή του για αυτό που κάνει, τον κρατούν επί των επάλξεων!
Πως όμως τον κρατάνε στα γήπεδα; Αυτές είναι οι ερωτήσεις που «παίζουν» στο μυαλό μου, όταν σκέφτομαι τον Κυριάκο Αδάμου. Τον κρατάνε μέσα σε αντίξοες συνθήκες!
Σε ένα περιβάλλον, όπου δεν υπάρχει διοικητική σταθερότητα και υποδομές και παρόλα αυτά, είναι η προσωπικότητα του που κρατάει ένα ολόκληρο σωματείο και όχι όποιο και όποιο σωματείο, αλλά ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ!!!
Πόσες ευκαιρίες είχαν δοθεί σε αυτόν τον άνθρωπο; Ποιοι είναι οι φίλοι του σε αυτόν το χώρο; Απολαμβάνει τον ανάλογο σεβασμό; Ασχολείται κανείς με το έργο του;
Είναι όμως σίγουρο ότι από εμάς το σεβασμό τον έχει (το παρών κείμενο, είναι μια απόδειξη).
Ο Κυριάκος Αδάμου χρίζει μιας ιδιαίτερης προσοχής από την Κυπριακή καλαθόσφαιρα και δεν πρέπει να αφεθεί για να χαθεί!
Οι παραπάνω γραμμές, αφορούσαν τον Κυριάκο Αδάμου, τον οποίο θα χαρακτηρίζαμε επίσης και ως ένα… Δον Κιχώτη της Κυπριακής καλαθόσφαιρας και σαν αυτόν, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, μοναχικοί ιππότες!
Τέτοιοι άνθρωποι λοιπόν, σαν τον Κυριάκο, να ξέρουν ότι εδώ κοντά μας, απολαμβάνουν της εκτίμησης και του σεβασμού, που ΕΡΠΕΠΕ να απολαμβάνουν και εμείς, θα τους τον αποτείνουμε, στο μέγιστο βαθμό που μπορούμε!
