Όποιος νομίζει ότι η Κύπρος είναι το φαβορί για την πρόκριση στα τελικά του Ευρωμπάσκετ, μάλλον είναι εκτός πραγματικότητας και καλύτερα να κρατάμε… μικρό καλάθι για να μην απογοητευτούμε μετά. Άλλος είναι ο στόχος.
Σίγουρα η εξαιρετική εικόνα στα φιλικά της Λευκωσίας να σκόρπισε αισιοδοξία και χαμόγελα στους φιλάθλους. Ωστόσο, θα πρέπει λίγο να δούμε την κατάσταση ρεαλιστικά. Ποιον θα αφήσουμε πίσω μας; Το Βέλγιο, την Ελβετία ή την Ισλανδία; Εδώ δεν είναι ποδόσφαιρο να λέει ο καθένας το μακρύ και το κοντό του μέσα στην άγνοιά του και στην ανάγκη του να πουλήσει εξυπνάδα. Εκεί, ναι, με λίγη τύχη όλα γίνονται. Στο μπάσκετ είναι αλλιώς τα πράγματα.
Προς Θεού, δεν είπαμε πως η Κύπρος θα πάει… άπατη, ή ότι είναι ήδη αποκλεισμένη. Κάθε άλλο. Έχει ορισμένες πιθανότητες. Αλλά δεν γίνεται να μην παραδεχόμαστε το γεγονός πως είναι ένα αουτσάιντερ που θα παλέψει με τα θηρία για να κάνει την τεράστια υπέρβαση. Αυτή είναι η αλήθεια και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί απ’ όποιον έχει επίγνωση της κατάστασης.
Άλλου παπά ευαγγέλιο το τι θα συμβεί στο τέλος. Σε πρώτη φάση, ακόμα κι αν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα καταφέρει να πετύχει έστω μια νίκη θα πρόκειται για σημαντική επιτυχία. Επαναλαμβάνουμε, οι παίκτες του Πάνου Γιανναρά έχουν να αντιμετωπίσουν ομάδες Ευρωμπάσκετ. Η Κύπρος δεν είναι ομάδα Ευρωμπάσκετ ακόμα. Χρειάζεται πολλή δουλειά για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο.
Εδώ μέχρι πρότινος ήταν ανενεργή. Τώρα, ξαφνικά περιμένουμε θαύματα; Μακάρι, αλλά δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να βάζουμε άγχος στα παιδιά, οι οποίοι θυσίασαν τις καλοκαιρινές τους διακοπές για να τιμήσουν τη φανέλα με το εθνόσημο. Συν τοις άλλοις, υπάρχουν και σοβαρές απουσίες. Κυρίως αυτές των ηγετικών Βασίλη Κούνα και Γιώργου Παλάλα, τη στιγμή που ο Ρομπέρτο Μαντοβάνη χάνει τα παιχνίδια λόγω τραυματισμού και οι Ραφαήλ Ελευθερίου, Κωνσταντίνος Παπακώστας και Βίκτορας Ιερωνυμίδης θα απουσιάσουν λόγω των υποχρεώσεών τους με τα κολέγια στις ΗΠΑ.
Σε χαλεπούς καιρούς, κάποιοι άνθρωποι παλεύουν για ένα προϊόν εντελώς υποβαθμισμένο, που χάρη στις ενέργειες της ΚΟΚ προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια του. Ας στηρίξουμε τους… επιζώντες από την κατρακύλα της προηγούμενης γενιάς και ας δώσουμε ώθηση σε αυτούς που έρχονται από πίσω. Ας τους βοηθήσουμε να πιστέψουμε στους εαυτούς τους για να μην οδηγηθεί η καλαθόσφαιρα στον αφανισμό.
Πώς μπορεί ο Δαβίδ να νικήσει… τους Γολιάθ; Καθαρά με “κλεφτοπόλεμο”! Ευτυχώς που το τεχνικό τιμ είναι πολύ προσγειωμένο και ξέρει πως μόνο έτσι έχει τύχη να είναι η ομάδα ανταγωνιστική και να προσπαθήσει να πάρει κάποια ροζ φύλλα. Μακάρι να πάνε όλα τα παιχνίδια στον ρυθμό μας, να κερδίσει η ενέργεια και ο ενθουσιασμός των διεθνών μας και γιατί όχι να γίνει το θαύμα. Δεν είναι όνειρο θερινής νυκτός, αλλά ούτε και πιθανό σενάριο. Όταν ξέρεις να ονειρεύεσαι και να προσπαθείς να… φτάσεις όπου δεν μπορείς, γίνεσαι καλύτερος και σταδιακά αλλάζεις επίπεδο.
