Ο Παναθηναϊκός δεν τα κατάφερε κόντρα στην Εφές για παραπάνω από έναν λόγους. Μαζί με το παιχνίδι έχασε και μια τεράστια ευκαιρία που απλώθηκε μπροστά του κατά τη διάρκεια του 40λεπτου.
Ο έλεγχος του πρώτου ημιχρόνου δεν του εξασφάλισε μεγαλύτερο προβάδισμα ελέω Μπαλμπάι για να έρθει ο …βασιλιάς Μίσιτς να ορίσει τις τύχες του αγώνα με μπασκετικά όργια πάνω στο παρκέ που προήλθαν πρωτίστως από την ποιότητα του και δευτερευούσης από την αδυναμία της πράσινης άμυνας.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο Μακ ήταν ο πιο συνεπής απέναντι του ενώ στις βοήθειες ο Μήτογλου του δευτέρου μέρους ήταν ο πιο αποδοτικός στην αντιμετώπιση μετά από σκριν που έπαιρνε ο Σέρβος.
Η εικόνα του Μακ ήταν από τη μία ένα εξόχως αισιόδοξο και ενθαρρυντικό μήνυμα αλλά από την άλλη δεν είναι νορμάλ για έναν παίκτη που ήρθε πριν από πέντε ημέρες στην Ελλάδα. Τι θέλουμε να πούμε;
Η επιρροή του στο παιχνίδι υπερτόνισε το γεγονός πως χωρίς τον Νεμάνια Νέντοβιτς ο Παναθηναϊκός είναι 1,5 σκαλί κάτω σε επίπεδο ποιότητας. Δε θεωρώ σωστό να αναφερθούμε περισσότερο στην απουσία του «Νέντο» διότι είναι αυτονόητο το πόσο έλειψε, ωστόσο, από την άλλη ο Αταμάν στερήθηκε τρία πολύ σημαντικά κομμάτια της ραχοκοκαλιάς του (Λάρκιν, Μπομπουά, Ντάνστον). Οπότε, όσο μεγάλη διαφορά και αν έχουν τα δύο ρόστερ μεταξύ τους δεν είναι καλή για τον Παναθηναϊκό μια τέτοια προσέγγιση.
