Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Τι περιμένετε ακριβώς να πω τώρα εγώ; Γράφω και σβήνω εδώ και 10 λεπτά χωρίς υπερβολή. Απλά δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Δεν γίνεται ρε παίδες. Δεν μπορώ να βλέπω τον εξάστερο στην 17η θέση, αλήθεια τώρα; Και να ακούω κάτι μ@./.$κιες ότι τόσο μπορεί; Όχι, μπορεί περισσότερο και οφείλει να βρει τον δρόμο του.
Αν χάθηκε το τρένο; Εξαρτάται για ποιο τρένο μιλάμε. Της πρόκρισης ή του αυτοσεβασμού; Η πρόκριση είναι δύσκολη αλλά τουλάχιστο ας σεβαστούν τους εαυτούς τους και τον κόσμο τους. Είναι κρίμα και άδικο για τον Μήτσο και τον Φράνκι να βλέπουν αυτό το συνονθύλευμα.
Έχασα τον λογαριασμό πόσους ξένους έχει φέτος ο Παναθηναϊκός, και όμως ακόμα και ψες τα περίμεναν όλα από τους Έλληνες. Ο Big Papa έσπασε το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο και ο Παπαπέτρου έδωσε ομηρικές μάχες. Το να σουτάρει 7,8 τρίποντα το θεωρώ ανεπίτρεπτο. Ο αρχηγός του ΠΑΟ δεν είναι σουτέρ αλλά ένας πρώτης διαλογής 3D παίκτης.
Πρέπει άμεσα να βρεθούν οι ρόλοι, αλλιώς η κατηφόρα μπορεί να συνεχιστεί ακόμη περισσότερο. Το να γράψω ότι ακολουθεί ένα θεωρητικά εύκολο παιχνίδι με την Ζάλγκιρις θα είναι αστείο. Οι Λιθουανοί είναι η χειρότερη ομάδα φέτος της διοργάνωσης, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν μας έπεισε ότι ξέρει να κάνει την δουλειά του σε τέτοια παιχνίδια. Είδωμεν… Ο δρόμος είναι μακρύς.
