Δύο συνεχόμενες νίκες Ευρωπαϊκού επιπέδου μάλιστα, έχει μήνες να δει ο Παναθηναϊκός. Δεν λέω ότι στην Μόσχα έχει και πολλές ελπίδες να τα καταφέρει, αλλά με τον φετινό Παναθηναϊκό ποτέ μην λες ποτέ.
Ραντεβού σίγουρα δύσκολο, αλλά στα δύσκολα φαίνονται οι μεγάλες ομάδες. Το μεγαθήριο που ακούει στο όνομα ΤΣΣΚΑ δεν διανύει και την καλύτερη της κατάσταση παρά την επιστροφή όλων των βασικών της καλαθοσφαιριστών. Αυτό από μόνο του αποτελεί έξτρα κίνητρο και για τις 2 ομάδες. Από την μια οι Ρώσοι θέλουν να αποδείξουν ότι η περίοδος ντεφορμαρίσματος πέρασε και από την άλλοι οι πράσινοι να αποδείξουν ότι έχουν βρει ρυθμό.
Στα περισσότερα άρθρα δεν αναφέρομαι για απουσίες ωστόσο αυτή την φορά τα πράγματα διαφέρουν λίγο. Ο Παπαπέτρου δεν ταξέδεψε, ενώ και για τον Παπαγιάννη δύσκολα τα πράγματα. Προσωπική μου πάντα άποψη είναι ότι το κενό του Παπαπέτρου δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου, εν αντιθέσει με τον Παπαγιάννη που είναι σε καλή κατάσταση και η κολόνα της ομάδας.
Τώρα τι θα συμβεί ο Παναθηναϊκός ηττηθεί; Απολύτως τίποτα. «Τι είχες Γιάννη μου τι είχα πάντα» ένα πράγμα. Ήττα εντός προγράμματος βασικά. Τώρα αν οι πράσινοι κάνουν μια μικρή μπασκετική υπέρβαση απέναντι σε μια ομάδας όπως η ΤΣΣΚΑ, τότε σίγουρα τα μαύρα βράδια θα αρχίσουν να απομακρύνονται από το μυαλό των παικτών του Πρίφτη. Κατά τις 9 αύριο θα ξέρουμε μια και είναι νωρίς ο αγώνας…Λίγες ώρες ακόμα υπομονή λοιπόν.
