Αρχικά, παίρνουμε μια βαθιά ανάσα και προσπαθούμε να σκεφτούμε λογικά αφήνοντας τη συναισθηματική φόρτιση έξω από τις γραμμές μας καθώς τούτες τις στιγμές καμία άλλη οδός πλην της λογικής δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά. Πρώτο πράγμα που πρέπει να διαθέτει ένας οργανισμός είναι αυτογνωσία, δεύτερον να αντέχει τους κλυδωνισμούς και τρίτον να βρίσκει λύσεις όταν τα πράγματα στενεύουν επικίνδυνα. Για να βρεις τις λύσεις, λοιπόν, προϋποθέτει να έχεις τα παραπάνω στοιχεία, ειδάλλως μια ζωή θα κυνηγάς την ουρά σου.
Είναι φέτος ο Παναθηναϊκός ομάδα οκτάδας; Προφανώς και όχι. Είναι ο Παναθηναϊκός για να έχει ρεκόρ 5-11; Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι για να είχε 7-9. Θα άλλαζε κάτι; Όχι και πολλά είναι η απάντηση, ωστόσο, το να βρίσκεσαι λίγο κάτω από το θεωρητικό σου όριο είναι ένα «καμπανάκι». Είναι απόρροια αρκετών πραγμάτων που αφορούν κακά φεγγάρια παικτών, λάθος αποφάσεις, κακές διαιτησίες και ατυχία (αν και δεν πιστεύω πως οι «πράσινοι» έχουν σταθεί άτυχοι).
