Πάνω που σκεφτόμουν πως θα ξεκινήσω την μπασκετική μου μέρα, ευτυχώς που εμφανίστηκε το ρεπορτάζ που έκανε ο πολύ καλός συνάδελφος, ο Ανδρέας ο πράσινος (σόρυ, Κόκκινος) σχετικά με την τοποθέτηση καθισμάτων στην αίθουσα του Λυκείου Παλλουριώτισσας, για να μου δώσει την πρώτη έμπνευσή και να μου… διώξει την τελευταία τσίπλα στο μάτι!
Τοποθέτηση καθισμάτων λοιπόν, στο Λύκειο της Παλλουριώτισσας και δεν ξέρω προς το παρών, αν αυτό έχει και κάποιο συμβολισμό, ή αν θα είναι κάποια ένδειξη, για κάτι που όλοι περιμένουμε και δεν εννοώ μόνο τους φίλους του ιστορικού Αχιλλέα!
Καταλάβατε τι εννοώ και δεν είναι ανάγκη να το αναλύσω και άλλο!
Απλά, μένω στο συμβολισμό, έχοντας βέβαια επίγνωση των οικονομικών δυσκολιών που απαιτεί μια απόφαση για άνοδο στην κατηγορία των μεγάλων…
Όμως, ούτε θα ήθελα προκαταλάβω το οτιδήποτε, γιατί εδώ δεν ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί στο… επόμενο λεπτό, άρα ως το καλοκαίρι, έχει και παραέχει Ο Θεός!
Ας ελπίσω όμως (και σίγουρα πάρα πολλοί άλλοι μαζί μου) ότι αυτή η τοποθέτηση των καθισμάτων στην ιστορική έδρα του ιστορικού Αχιλλέα, να συμβολίζει την επάνοδο του εκεί που πρέπει να αγωνίζεται, γιατί ένα κάθισμα στην κατηγορία των μεγάλων, πάντα θα είναι διαθέσιμο για τον Αχιλλέα Καϊμακλίου!
