Άντε τώρα να βρεις λογική στο οικοδόμημα του Παναθηναϊκού. Ακόμη μία ήττα με κάτω τα χέρια, από μία καλύτερη μεν ομάδα αλλά δεν νοείται ο εξάστερος να μπαίνει χαμένος από τα αποδυτήρια. Νομίζω αυτό είναι που προβλημάτισε περισσότερο τον κόσμο και τους παράγοντες των πρασίνων. Καλή η νίκη με την Ζενιτ ακόμη καλύτερη με τον Ολυμπιακό αλλά το να παραδοθείς αμαχητί στο επόμενο παιχνίδι δεν λέει.
Με Παπαπέτρου ή χωρίς, η εικόνα των πρασίνων δεν είναι αντάξια της ιστορίας τους και άπαντες πρέπει να βρουν λύσεις σε αυτή την άσχημη εικόνα. Το ανέφερα ξανά και θα το πω και τώρα: Η τελευταία θέση δεν αντιπροσωπεύει την ιστορία του Παναθηναϊκού. Το να παλεύει με την Ζάλγκιρις για να ξεκολλήσει από ουραγός δεν γίνεται, τόσο απλά.
Δεν έχει καμία σημασία αν ο Γιαννακόπουλος δεν έβαλε χρήματα ή αν ο Μήτσος και ο Φράνκι δεν έχουν προεδρικά χαρίσματα. Ο Παναθηναϊκός έχει τον κόσμο, την ιστορία και την εμπειρία για να μπορέσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Τώρα αν ο στόχος είναι απλά να νικά τον Ολυμπιακό και να πάρει στο τέλος το Ελληνικό πρωτάθλημα, αλλάζει η κουβέντα. Νομίζω όμως ότι κανείς νοήμων πράσινος φίλαθλος δεν αρκείται με το διπλό στο Φάληρο. Το ποια θα είναι η συνέχεια, δεν μπορώ να το ξέρω. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι άπαντες περιμένουν κάτι καλύτερο και είναι καιρός αυτό να το πιστέψουν και οι παίκτες.
